Almond G.A. (1956). Comparative Political Systems. The Journal of Politics, vol. 18, no. 3, s. 391–409. Borowik B., Kirwiel E. (2018). The Media System in the Russian Federation. Selected Issues. Wschód Europy. Studia Humanistyczno-Społeczne, vol. 4, no. 1, 13–42. DOI: 10.17951/we.2018.4.1.13.

Braun J. (2008). Telewizja publiczna w czasach transformacji. Warszawa.

Chacińska M. (2018). W służbie ludu i inżynierii społecznej. Media publiczne w Danii, Norwegii i Szwecji w perspektywie historycznej i kulturowej. Gdańsk.

Dobek-Ostrowska B. (2019). Polish Media System in a Comparative Perspective: Media in Politics, Politics in Media, transl. K. Jamróg. Berlin.

Garlicki J., Noga-Bogomilski A. (2004). Kultura polityczna w społeczeństwie demokratycznym. Warszawa.

Głowacki M. (2015). Governance of Public Service Media in Poland: The Role of the Public. Media and Communication, vol. 3, no. 4, s. 26–34. DOI: https://doi.org/10.17645/mac.v3i4.377.

Hallin D.C., Mancini P. (2007). Systemy medialne. Trzy modele mediów i polityki w ujęciu porównawczym, tłum. M. Lorek. Kraków.

Hanitzsch T. (2009). Comparative Journalism Studies. In: K. Wahl-Jorgensen, T. Hanitzsch (eds.). The Handbook of Journalism Studies (s. 413–427). New York–London.

Hanitzsch T., Lauerer C. (2019). Berufliches Rollenverständnis. In: T. Hanitzsch, J. Seethaler, V. Wyss (eds). Journalismus in Deutschland, Österreich und der Schweiz. Studies in International, Transnational and Global Communications (s. 135–161). Wiesbaden. DOI: https://doi.org/10.1007/978–3-658–27910–3_6.

Horonziak S. (2022). Teoria demokracji a polaryzacja. Czy spolaryzowane społeczeństwo może być demokratyczne? Politeja, t. 19, nr 2 (77), s. 205–229. DOI: 10.12797/Politeja.19.2022.77.09.

Jakubowicz K. (2007). Media publiczne. Początek końca czy nowy początek. Warszawa.

Klepka R. (2021). Polityka w krzywym zwierciadle mediów. Stronniczość polityczna mediów w relacjonowaniu parlamentarnych kampanii wyborczych w 2015 i 2019 roku. Kraków.

Konarska K. (2021). Media publiczne a demokracja: teoria i praktyka. Media publiczne Europy Środkowo-Wschodniej. Wrocław.

Kraśnicka I. (2021). Odsunięcie prezydenta od władzy na mocy XXV Poprawki do amerykańskiej Konstytucji. Przegląd Prawa Konstytucyjnego, nr 3(61), s. 319–330. DOI: https://doi.org/10.15804/ppk.2021.03.21.

Kraśnicka I. (2022). Dwukrotny impeachment prezydenta Donalda Trumpa jako precedens w historii Stanów Zjednoczonych Ameryki. Przegląd Sejmowy, nr 2(169), s. 85–108. DOI: https://doi.org/10.31268/PS.2022.100.

Krippendorff K.H. (2004). Content Analysis: An Introduction to Its Methodology (Second Edition). Thousand Oaks, CA.

Krzywdzińska A. (2013). Kondycja zawodu dziennikarza w Rosji. Politeja, t. 10, nr 3(25), s. 519–533. https://doi.org/10.12797/Politeja.10.2013.25.30.

Łódzki B. (2010). Ustanawianie agendy mediów podczas kampanii wyborczych w 2005 roku. Wrocław.

Marcuse H. (1991). Człowiek jednowymiarowy. Badania nad ideologią rozwiniętego społeczeństwa przemysłowego, wstęp i oprac. W. Gromczyński, tłum. S. Konopacki. Warszawa.

Matykiewicz-Włodarska A. (2016). Niemcy. W: A. Matykiewicz-Włodarska, M. Ślufińska (red. nauk.). Systemy medialne państw Unii Europejskiej. Kraje pierwszej piętnastki (s. 227–256). Toruń.

Mazur S.K. (2022). Prezydentura Donalda Trumpa i 25. poprawka do Konstytucji Stanów Zjednoczonych. Studia i Analizy Nauk o Polityce, nr 1, s. 77–90; 91. DOI: https://doi.org/10.31743/sanp.12326.

McCombs M., Valenzuela S. (2007). The Agenda-Setting Theory. Cuadernos de Información, vol. 20, s. 44–50.

McQuail D. (2005). McQuail’s Mass Communication Theory. Thousand Oaks, CA.

Michalczyk S. (2010). Demokracja medialna. Teoretyczna analiza problemu. Toruń.

Onishechko Y. (2016). Media w Rosji a wojna informacyjna. Analiza zjawiska na przykładzie programu „Wiesti o 20:00” w czasie konfliktu wojennego na wschodzie Ukrainy. Kultury Wschodniosłowiańskie – Oblicza i Dialog, nr 6, s. 173–193. DOI: https://doi.org/10.14746/kw.2016.6.14.

Oniszczuk Z. (2020). Theoretical and Practical Aspects of Relations Between Elites in the Mass Media and Politics. In: Z. Oniszczuk, D. Głuszek-Szafraniec, M. Wielopolska-Szymura (eds.).

The Elites of the Media versus the Elites of Politics in Poland (s. 13–24). Berlin.

Ostafiński W. (2022). American Media Coverage of the January 6, 2021 Events at the United States Capitol: A Glimpse into the Polarisation of the United States News Media. Zeszyty Prasoznawcze, t. 65, nr 4 (252), s. 25–35. DOI: 10.4467/22996362PZ.22.037.16495.

Peruško Z., Vozab D., Čuvalo A. (2013). Audiences as a Source of Agency in Media Systems: Post-Socialist Europe in Comparative Perspective. Mediální Studia, vol. 2, s. 134–154.

Piotrowski M. (2021). Wpływ „trumpizmu” na przyszłość Partii Republikańskiej. Biuletyn PISM, nr 60 (2258) [https://www.pism.pl/upload/images/artykuly/3bc896e1–0ef5–43a5–8c8c--227f442a2b7b/1616157476251.pdf; 10.04.2023].

Pisarek W. (1983). Analiza zawartości prasy. Kraków.

World Press Freedom Index (2022). Reporters without Borders [https://rsf.org/en/index; 10.04.2023].

Schulz W. (2006). Komunikacja polityczna. Koncepcje teoretyczne i wyniki badań empirycznych na temat mediów masowych w polityce, tłum. A. Kożuch. Kraków.

Secler B. (2013). Polityka i media w obliczu demokracji medialnej. W: M. Musiał-Karg (red. nauk.). Demokracja w obliczu nowych mediów. Elektroniczna demokracja, wybory przez Internet, kampania w sieci (s. 160–182). Toruń.

Siebert F.S., Peterson T., Schramm W. (1956). Four Theories of the Press. The Authoritarian, Libertarian, Social Responsibility, and Soviet Communist Concepts of What the Press Should Be and Do. Urbana–Chicago.

Wasko J. (2004). The Political Economy of Communication. In: J.D.H. Downing, D. McQuail, P. Schlesinger, E. Wartella (eds.). The SAGE Handbook of Media Studies (s. 309–330). Thousand Oaks, CA.