Badźmirowska-Masłowska K. (2008). Working Document on the Transition to Digital Broadcasting. „IRIS”, No. 2.

Badźmirowska-Masłowska K. (2013). Rozwój nowych technologii komunikacyjnych a bezpieczeństwo dzieci w Unii Europejskiej (1996–2011). Perspektywa prawna. W: A. Andrzejewska, J. Bednarek, S. Ćmiel (red.), Człowiek w świecie rzeczywistym i wirtualnym. Nowy wymiar zagrożeń w świecie realnym i wirtualnym, t. 1 (s. 213–260). Jozefów: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi.

Badźmirowska-Masłowska K. (2017). Protecting Minors from Internet Threats: Legal Instruments or Alternative Measures? W: M. Sitek, A.F. Uricchio, I. Florek (eds.), Human Rights: Between Needs and Possibilities (s. 35–58). Jozefow: Alcide De Gasperi University of Euroregional Economy.

Badźmirowska-Masłowska K., Jędras H. (2001). Polska w WTO – Zobowiązania Polski wynikające z członkostwa w Światowej Organizacji Handlu istotne dla sektora audiowizualnego. „Biuletyn KRRiT”, nr 4, s. 4.

Cabrera Blazquez F.J., Cappello M., Grece C., Valais S. (2016). VOD, Platforms and OTT: Which Promotion Obligations for European Works? „IRIS Plus”, No. 3, s. 37–39.

Castells M. (2014). Nowe indywidualne mass media. Tłum. A. Dwulit. Pobrane z: http://www.monde-diplomatique.pl/LMD7/index.php?id=3 (dostęp: 20.04.2014).

Chałubińska-Jentkiewicz K. (2011). Media audiowizualne. Konflikt regulacyjny w dobie cyfryzacji. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.

Cole M.D. (2018). The AVMSD Jurisdiction Criteria Concerning Audiovisual Media Service Providers after the 2018 Reform. Sarsbrucken: EMR.

Dobek-Ostrowska B. (red.). (2007). Media masowe na świecie. Modele systemów medialnych i ich dynamika rozwojowa. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.

Hallin D.C., Mancini P. (2007). Systemy medialne. Trzy modele mediów i polityki w ujęciu porównawczym. Krakow: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Jenkins H. (2001). Convergence? I Diverge. „Technology Review”, 1st June. Pobrane z: http://web.mit.edu/21fms/People/henry3/converge.pdf (dostęp: 10.04.2020).

Jenkins H. (2006). Convergence Culture: Where Old and New Media Collide. New York–London: New York University Press.

Jakubowicz K. (2010). Unia Europejska a media. Między kulturą a gospodarką. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.

Kasperkiewicz W. (2004). The concept of an information society in the European Union. „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica”, nr 182, s. 309–318.

Klafkowska-Waśniowska K. (2016). Swobodny przepływ audiowizualnych usług medialnych na żądanie w Unii Europejskiej. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.

Kowalski T. (2014). Ekonomiczne badania nad mediami jako element nauki o mediach. „Studia Medioznawcze”, nr 2(57), s. 15–36.

Krzysztofek K. (2006). Status mediów cyfrowych: stare i nowe paradygmaty. „Global Media Journal – Polish Edition”, No. 1.

Lange A., with the collaboration of Benhamou N., Joux A., Gros H., Le Guen J.M. Video on Demand and Catch-up TV in Europe (2009). Strasbourg: European Audiovisual Observatory. Pobrane z: http://www.obs.coe.int/documents/205595/264625/VOD+2009+EN.pdf/78bbecb7-7c8f-4b67-8771-1189872a9637 (dostęp: 12.06.2016).

Mik C. (1999). Media masowe w europejskim prawie wspólnotowym. Toruń: TNOiK.

Nierenberg B., (2013). Zarządzania mediami – koncepcje i metody badawcze. „Współczesne Zarządzanie”, Vol. 11(4), s. 41–47.

Nikoltchev S., European Audiovisual Observatory (eds.). (2006). Broadcasters’ Obligations to Invest in Cinematographic Production. „IRIS Special”, No. 2016.

Nowak C. (2014). Wpływ procesów globalizacyjnych na polskie prawo karne. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.

Romanowski M. (1999). Francuski model regulacji mediów audiowizualnych. „Przegląd Sejmowy”, nr 4(33), s. 35–55.

Rossini M. (2005–2007). European Court of Justice: Case Mediakabel BV / Commissariaat voor de Media. „IRIS”, No. 4/3.

Tofler A. (2002). Odmasowione środki przekazu. W: M. Hopfinger (red.), Nowe media w komunikacji społecznej w XX wieku (s. 441–447). Warszawa: Oficyna Naukowa.

Van Eijk N. (2011). Net Neutrality and Audiovisual Services. W: S. Nikoltchev (ed.), Why Discuss Network Neutrality? „IRIS Plus”, No. 5, s. 7–19.

Akty prawne:

C/2018/1177. Commission recommendation (EU) 2018/334 of 1 March 2018 on measures to effectively tackle illegal content online.

COM(2015) 192 final. Communication from the Commission to the European Parliament, the Council, the European Economic and Social Committee and the Committee of the Regions, A Digital Single Market Strategy for Europe. SWD(2015) 100 final. Brussels, 6.05.2015.

COM(2016) 587 final. Communication from the Commission to the European Parliament, the Council, the European Economic and Social Committee and the Committee of the Regions, Connectivity for a Competitive Digital Single Market – Towards a European Gigabit Society. SWD(2016) 300 final. Brussels, 14.09.2016.

COM(84) 300 final. Green Paper on the establishment of a common market in broadcasting especially broadcasting by satellite and cable. Brussels, 14th June 1984. Pobrane z: https://ec.europa.eu/digital-single-market/en/news/1984-%E2%80%93-green-paper-establishment-common-market-broadcasting-especially-satellite-and-cable (dostęp: 12.04.2020).

COM/2013/0231 final. Green Paper Preparing for a Fully Converged Audiovisual World: Growth, Creation and Values.

Dz.U. 1995 Nr 32, poz. 160. Europejska konwencja o telewizji ponadgranicznej, sporządzona w Strasburgu dnia 5 maja 1989 r.

Dz.U. 2004 r., Nr 28, poz. 250. Protokół poprawek sporządzony w Strasburgu dnia 9 września 1998 r. do Europejskiej konwencji o telewizji ponadgranicznej, sporządzonej w Strasburgu dnia 5 maja 1989 r.

Dz.Urz. UE C 257/01. Komunikat Komisji w sprawie stosowania zasad pomocy państwa wobec radiofonii i telewizji publicznej.

Dz.Urz. UE C 326/312. Protokół (nr 29) w sprawie systemu publicznego nadawania w Państwach Członkowskich.

Dz.Urz. UE L 202/60. Dyrektywa 97/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 czerwca 1997 r. zmieniająca dyrektywę Rady 89/552/EWG, w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej. Dz.Urz. UE L 298/23. Dyrektywa 89/552/EWG Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 października 1989 r. w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących świadczenia audiowizualnych usług medialnych (dyrektywa o audiowizualnych usługach medialnych).

Dz.Urz. UE L 303/69. Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1808 z dnia 14 listopada 2018 r. zmieniająca dyrektywę 2010/13/UE w sprawie koordynacji niektórych przepisow ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących świadczenia audiowizualnych usług medialnych (dyrektywa o audiowizualnych usługach medialnych) ze względu na zmianę sytuacji na rynku.

Dz.Urz. UE L 95/1. Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/13/UE z dnia 10 marca 2010 r. w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących świadczenia audiowizualnych usług medialnych (dyrektywa o audiowizualnych usługach medialnych) (wersja ujednolicona). Traktaty: https://europa.eu/european-union/law/treaties_en (11.04.2020).

Inne źródła:

Apa E., Gangemi G. (2020). The New Audiovisual Media Services Directive and the Promotion of European Works by On-Demand Media Service Providers. Pobrane z: www.medialaws.eu/wp-content/uploads/2019/03/2-2019-Apa-Gangemi.pdf (dostęp: 12.04.2020).

Badźmirowska-Masłowska K. (2002). Materiał na posiedzenie sejmowych Komisji Kultury i Środków Przekazu oraz Komisji Kultury Fizycznej i Sportu pt. „Transmisje z Mistrzostw Świata 2002 roku w piłce nożnej”. „Biuletyn KRRiT”, nr 1, s. 10 i n.

European Commission (2015). ERGA report on material jurisdiction in a converged environment. Raport z 18 grudnia. Pobrane z: https://ec.europa.eu/digital-single-market/en/news/erga-report-material-jurisdiction-converged-environment (dostęp: 12.04.2020).

European Commission (2018a). Audiovisual Media Services Directive. Pobrane z: https://ec.europa.eu/digital-single-market/en/audiovisual-media-services-directive-avmsd (dostęp: 12.04.2020).

European Commission (2018b). Pobrane z: Protection of film heritage, https://ec.europa.eu/digital-single-market/en/film-heritage (dostęp: 12.04.2020).

https://ec.europa.eu/culture/our-programmes-and-actions/doc411_en (dostęp: 12.04.2020).

https://ec.europa.eu/programmes/creative-europe/node_en; https://kreatywna-europa.eu/ (dostęp: 12.04.2020).

Kreatywna Europa. (2014–2020). Program Media. Pobrane z: https://kreatywna-europa.eu/od-1991-roku-program-media-inwestuje-w-europejski-sektor-audiowizualny/ (dostęp: 12.04.2020).

KRRiT (2018). Wideo w sieci – Modele dystrybucji i monetyzacji plików wideo w języku polskim w sieci Internet. Raport KRRiT. Pobrane z: http://www.krrit.gov.pl/krrit/aktualnosci/news,2619,raport-krrit-wideo-w-sieci---modele-dystrybucji-i-monetyzacji-plikow-wideo-w-jezyku-polskim-w-sieci.html (dostęp: 12.04.2020).

KRRiT (2019). Publiczne konsultacje w sprawie nowelizacji dyrektywy o audiowizualnych usługach medialnych. Pobrane z: http://www.krrit.gov.pl/regulacje-prawne/konsultacje-krrit/news,2873,krrit-oglasza-publiczne-konsultacje-w-sprawie-nowelizacji-dyrektywy-o-audiowizualnych-uslugach.html (dostęp: 12.04.2020).

Mediakabel BV vs Commissariaat voor de Media (C-89/04), rozpatrywana w trybie prejudycjalnym, przez Trybunał Sprawiedliwości (TS). Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 2 czerwca 2005 r.