Poszukiwanie determinantów jakości programu jako elementów strategii w mediach publicznych. Model trójkąta sił jakości

Sławomir Rogowski

Poszukiwanie determinantów jakości programu jako elementów strategii w mediach publicznych. Model trójkąta sił jakości

Data publikacji: 31.12.2021

Zarządzanie Mediami, 2021, Tom 9, Numer 4, s. 663 - 679

https://doi.org/10.4467/23540214ZM.21.036.14579

Autorzy

Pobierz pełny tekst

PDF PDF

drukuj

Tytuły

Poszukiwanie determinantów jakości programu jako elementów strategii w mediach publicznych. Model trójkąta sił jakości

Abstrakt

Exploring Determinants of Program Quality in Public Media As Elements of Strategy. The Quality Power Triangle Model

The purpose of the article is to present the importance, the function of program quality in public media, as well as the influence of “quality” on the creation of strategy and success of stations. The first part of the paper is devoted to the analysis of the literature on the subject, thanks to which the significant meaning of quality in this measure was shown. The second part presents the application of the media quality forces triangle model to the research. Consequently, the analysis of the results of the surveys conducted with this method in 2015 and 2021 is presented. This research shows the differential influence of the factors that were introduced in the survey on the basis of quality descriptors. The respondents came from two groups: media professionals and students. In their opinion, qualified staff and station creators have the greatest influence on the two-seeing quality, in second place is the knowledge of the audience market, and in third place were the factors that create the station’s financing. Moreover, the results of the study show interesting differences in opinions among the surveyed groups over several years.

JEL: L82

Słowa kluczowe

quality in media, content, determinants of quality in media, broadcaster’s strategy

Bibliografia

Pobierz bibliografię

Albaran A. (2016). The Media Economy. 2nd ed. London: Routledge.

Arystoteles (2006). Polityka. Księga VIII, t. 4. W: L.M. Piotrowicz, M. Szymański (red.). Dzieła wszystkie. Przeł. L.M. Piotrowicz. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Bauman Z. (1998). Globalization: The Human Cosequences. Cambridge: Polity Press.

Bieniok H., Ingram M., Marek J. (1999). Kompleksowa metoda diagnozowania systemu zarządzania przedsiębiorstwem. Katowice: Wydawnictwo Uczelniane Akademii Ekonomicznej.

Cardona P., Rey C. (2013). Zarządzanie poprzez misję. Przeł. M. Justyna. Kraków: Oficyna a Wolters Kluwer Business.

Cyfrowy Polsat. Misja, wizja i strategia (2020). Pobrane z: https://grupapolsat.pl/pl/nas/misja-wizja-strategia (dostęp: 8.04.2021).

Drummond H. (1988). W pogoni za jakością. Przeł. N. Pikielna, Z. Zielińska. Warszawa: ABC.

Englert J. (2020). Jan Englert w rozmowie z Piotrem Zarembą. Nawet ja zacząłem oglądać Netflixa. „Rzeczypospolita Plus Minus”, 26–27 września.

Frąś J. (2013). Kompleksowe zarządzanie jakością w logistyce. Radom: Wydawnictwo Naukowe Instytutu Technologii Eksploatacji – Państwowego Instytutu Badawczego.

Gierszewska G., Romanowska M. (2003). Analiza strategiczna przedsiębiorstwa. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.

Glaser B., Strauss A. (2009). The Discovery of Grounded Theory: Strategies for Qualitative Research. London: Transaction Publishers.

Graham A., Davis G. (1997). Broadcasting, Society and Policy in the Multimedia Age. Luton: University of Luton Press.

Hamrol A., Mantura W. (2002). Zarządzanie jakością. Teoria i praktyka. Warszawa–Poznań: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Henry J., Johnson G., Newton J. (1993). Strategic Thinking. Chichester: John Wiley & Sons.

Jakubowicz K. (2007). Media publiczne. Początek końca czy nowy początek. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.

Jakubowicz K. (2013). Media a demokracja w XXI wieku. Poszukiwanie nowych modeli. Warszawa: Wydawnictwo Poltext.

Kosiorowski Z. (2014). Zarządzanie tożsamością jednoosobowej spółki skarbu państwa w sektorze mediów elektronicznych. „Zeszyty Naukowe Zachodniopomorskiej Szkoły Biznesu Firma i Rynek”, 1, s. 72–85.

Kotarbiński T. (1970). Studia z zakresu filozofii, etyki i nauk społecznych. Wrocław [etc.]: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

Kotarbiński T. (2019). Traktat o dobrej robocie. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

Kłeczek R., Kowal W., Woźniczka J. (2001). Strategiczne planowanie marketingowe. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.

Lisiński M., Szarucki M. (2020). Metody badawcze w naukach o zarządzaniu i jakości. Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.

McQuail D. (1994). Mass Communication Theory: An Introduction. London: Sage Publications.

Nierenberg B. (2011). Zarządzanie publicznym przedsiębiorstwem medialnym. Kraków: Wydawnictwo Attyka.

Rogowski S. (2016). Współczesna publiczna radiofonia regionalna w Polsce; aspekty programowe, finansowe i regulacyjne. Rozprawa doktorska. Instytut Dziennikarstwa, Uniwersytet Warszawski.

Rogowski S. (2018). Universal Audiovisual Contribution – Possibility or Necessity? W: B. Nierenberg [i in.] (red. nauk.). Media Economics. Economic Issues in the Media: Theory and Practice. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Rogowski S. (2020). Dystrybucja utworów audiowizualnych w społeczeństwie kontentowym. W: S. Rogowski, A. Wróblewska (red.). Dystrybucja filmowa. Od kina do streamingu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Semper.

Skowron-Grabowska B. (2021). Łańcuchy wartości w zarządzaniu organizacjami. Wyzwania innowacyjno-kryzysowe. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.

Sudoł S. (1992). Przesłanki strategii przedsiębiorstwa w zakresie jakości. W: T. Borys, S. Sudoł (red.). Jakość wyrobów. Strategia i sterowanie w przedsiębiorstwie przemysłowym. Kraków: Pracowania Pomocy Naukowo-Dydaktycznych Akademii Ekonomicznej.

Sułkowski Ł. (2012). Epistemologia i metodologia zarządzania. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.

Tatarkiewicz W. (1986). O filozofii i sztuce. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Tazowski L. (2019). Zmiany prawa medialnego 2015–2018. W: J. Dworak, J. Weksler (red.). Raport: Media publiczne 2015–2019. Studium upadku i co dalej? Warszawa: Instytut Bronisława Komorowskiego.

Tischner J. (1981). Etyka solidarności. Kraków: Znak.

Towse R. (2011). Ekonomia kultury. Kompendium. Przeł. H. Dębowski, K.L. Pogorzelski, Ł.M. Skrok. Warszawa: Narodowe Centrum Kultury.

Wolny-Zmorzyński K., Kaliszewski A., Furman W. (2006). Gatunki dziennikarskie. Teoria, praktyka, język. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.

Akty prawne

Ustawa z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji. Dz.U. 1993 nr 7 poz. 34, t.j. Dz.U. 2020 poz. 805.

Ustawa z dnia 21 kwietnia 2005 r. o opłatach abonamentowych. Dz.U. 2005 nr 85 poz. 728, t.j. Dz.U. 2020 poz. 1689 ze zm.

Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji oraz ustawy o opłatach abonamentowych. Dz.U. 2018 poz. 1717.

Informacje

Informacje: Zarządzanie Mediami, 2021, Tom 9, Numer 4, s. 663 - 679

DOI: https://doi.org/10.4467/23540214ZM.21.036.14579

Typ artykułu: Oryginalny artykuł naukowy

Tytuły:

Polski:

Poszukiwanie determinantów jakości programu jako elementów strategii w mediach publicznych. Model trójkąta sił jakości

Angielski:

Exploring Determinants of Program Quality in Public Media As Elements of Strategy. The Quality Power Triangle Model

Autorzy

Sławomir Rogowski

https://orcid.org/0000-0002-1996-0402

Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii, Uniwersytet Warszawski

Publikacja: 31.12.2021

Status artykułu: Otwarte

Licencja: CC BY

Udział procentowy autorów:

Sławomir Rogowski (Autor) - 100%

Korekty artykułu:

Języki publikacji:

Polski

Liczba wyświetleń: 706

Liczba pobrań: 674

<p> Poszukiwanie determinantów jakości programu jako elementów strategii w mediach publicznych. Model trójkąta sił jakości</p>

Pobierz xml