Adamski A. (2012). Media w analogowym i cyfrowym świecie. Wpływ cyfrowej rewolucji na rekonfigurację komunikacji społecznej. Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa.

ag (2023). Do końca 2024 roku telewizja analogowa przejdzie do historii. Pobrane z: https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/rosja-naziemna-telewizja-cyfrowa-telewizja-analogowa--koniec-wylaczenie-5g (dostęp: 30.12.2023).

Bańburski Ł. (2017). „Telewizyjne kanały tematyczne w Polsce w kontekście przemian technologicznych i dominacji nowych mediow”. Załącznik Kulturoznawczy, 4, s. 177–200.

Bielak T., Filiciak M., Ptaszek G. (2011). Zmierzch telewizji? Przemiany medium. Antologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.

Casetti F., Odin R. (1994). „Od paleo- do neo-telewizji. W perspektywie semiopragmatyki”. W: A. Gwoźdź (red.). Po kinie?… Audiowizualność w epoce przekaźników elektronicznych (s. 117–136). Krakow: Universitas.

Centrum Informacji TVP (2022). Kanały TVP Kultura i TVP Dokument z dużym wzrostem oglądalności w kwietniu. Pobrane z: https://centruminformacji.tvp.pl/59956152/kanaly-tvp-kultura-i-tvp-dokument-z-duzym-wzrostem-ogladalnosci-w-kwietniu (dostęp: 8.01.2024).

Compare D. (2011). „Publikując przepływ. Zestawy DVD a zmiana koncepcji telewizji”. W: T. Bielak, M. Filiciak, G. Ptaszek (red.). Zmierzch telewizji? Przemiany medium. Antologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.

Eco U. (1979). The Role of the Reader: Explorations in the Semiotics of Texts. Bloomington: Indiana University Press.

ERGA (2018). Wewnętrzny pluralizm mediów w ramach audiowizualnych usług medialnych w UE – Zasady i praktyka. Pobrane z: http://www.archiwum.krrit.gov.pl/Data/Files/_public/Portals/0/KRRiT/aktualnosci/raport-erga_pluralizm-wewnetrzny_wersja-pl_def.pdf (dostęp: 20.12.2023).

Filiciak M. (2024). TVP Kultura. Pobrane z: https://www.nck.pl/szkolenia-i-rozwoj/projekty/kongres-kultury/aktualnosci/tvp-kultura-miroslaw-filiciak (dostęp: 10.01.2024).

Flak Ł. (2021). „Między demonizacją a apoteozą – krytyczny przegląd naukowy odnośnie mediów cyfrowych”. Kultura – Media – Technologia, 4 (48), s. 102–126.

Goban-Klas T. (1999). Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasa, radia, telewizjii Internetu. Warszawa–Krakow: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Golińska-Konecko M. (2018). „Stare media wobec nowych technologii. Ewolucja telewizji w Polsce”. Zeszyty Naukowe Gdańskiej Szkoły Wyższej, 3 (20), s. 195–206.

Gripsrud J. (1999). Telewizja i społeczeństwo. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Jagodzińska K. (2013). „Charakterystyka działalności kulturalnej w Polsce po transformacji ustrojowej”. W: J. Hausner, A. Karwińska, J. Purchla (red.). Kultura a rozwój (s. 127–159). Warszawa: Narodowe Centrum Kultury.

Jakubowicz K. (2011). Nowa ekologia mediów. Konwergencja a metamorfoza. Warszawa: Wydawnictwo Poltext.

Jaskiernia A. (2016). Od telewizji masowej do Netflixa. Telewizja w Stanach Zjednoczonych w epoce cyfrowej. Warszawa: Oficyna Wydawnicza ASPRA.

Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji (2005). Strategia Państwa Polskiego w dziedzinie mediów elektronicznych na lata 2005–2020. Pobrane z: https://www.gov.pl/web/krrit/strategie-krrit (dostęp: 10.01.2024).

Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji (2018). Lokowanie produktu w audycjach telewizyjnych. Pobrane z: http://www.archiwum.krrit.gov.pl/krrit/aktualnosci/news,2638,lokowanie-produktu-w-audycjach-telewizyjnych.html#:~:text=Lokowanie%20produktu%20w%20audycjach%20telewizyjnych%20nie%20jest%20now%C4%85%20form%C4%85%20przekazu,po%C5%82owy%20lat%20dziewi%C4%99%C4%87dziesi%C4%85tych%20ubieg%C5%82ego%20stulecia (dostęp: 17.01.2024).

Mielczarek T. (2011). „Misja – rozrywka – pieniądze. Kierunki ewolucji programu TVP SA”. Media i Społeczeństwo, 1 (1), s. 13–28.

Mielczarek T. (2013). „Misja czy komercja – ewolucja programu Telewizji Polskiej SA”. Zeszyty Prasoznawcze, 56 (4), s. 461–476.

Musiałkowski P. (2010). „Rozwoj Rynku Telewizji Internetowej w Polsce”. Informatyka Ekonomiczna, 88, s. 40–52.

PIKE (2024). Kablowe kalendarium – najważniejsze wydarzenia. Pobrane z: https://www.pike.org.pl/historia/ (dostęp: 17.01.2024).

PARP (2024). CSR – Społeczna odpowiedzialność biznesu. Pobrane z: https://www.parp.gov.pl/csr#:~:text=Spo%C5%82eczna%20odpowiedzialno%C5%9B%C4%87%20biznesu%20(ang.,interesariuszy%2C%20w%20szczeg%C3%B3lno%C5%9Bci%20z%20pracownikami (dostęp: 30.01.2024).

Pawlus T. (2014). „Kultura popularna a kultura medialna – wybrane problemy teorii i rzeczywistości”. W: Z. Pucek, D. Sozańska (red.). Kultura popularna w medialnych kontekstach (s. 47–64). Krakow: Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego.

Reisner J. (2023). Informacja o widowni telewizyjnej w Polsce w I kwartale 2023 roku. Warszawa: Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji.

Rożyc A. (2012). Raport. Analiza technik i komunikacji reklamowej produktów żywnościowych w okresie maja i października 2012 w programach i audycjach przeznaczonych dla małoletnich. Warszawa: 25 Percent Sp. z o.o.

Szymańska I. (2015). TVP Kultura: 22 godziny misji na dobre. Pobrane z: https://encyklopediateatru.pl/artykuly/200992/tvp-kultura-22-godziny-misji-na-dobe# (dostęp: 10.01.2024).

Świerczyńska-Głownia W. (2014). Ewolucja rynku telewizyjnego w Polsce. Analiza przypadku TVP i TVN. Krakow: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Świerczyńska-Głownia W. (2017). Działalność Programowa Telewizji Publicznej. Kluczowe determinanty programowania i dystrybucja oferty. Krakow: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

TVP KULTURA (2024). O TVP Kultura. Pobrane z: https://tvpkultura.tvp.pl/170678/o-tvp--kultura (dostęp: 17.01.2024).

TVP VOD (2024a). Pobrane z: https://www.youtube.com/@tvp_vod/videos (dostęp: 20.01.2024).

TVP VOD (2024b). O programie Trzeci punkt widzenia. Pobrane z: https://vod.tvp.pl/programy,88/trzeci-punkt-widzenia-odcinki,274361 (dostęp: 10.01.2024).

Ustawa o zmianie ustawy z dnia 2 kwietnia 2004 r. o radiofonii i telewizji (Dz.U. 2004, nr 91,poz. 874).

Ustawa z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz.U. 1993, nr 7, poz. 34).

Waniek D. (2013). „Regulacje prawne i polityka medialna w Polsce w latach 1989–2011”. W: K. Pokorna-Ignatowicz (red.). Polski system medialny 1989–2011 (s. 35–56). Krakow: Krakowskie Towarzystwo Edukacyjne Sp. z o.o. – Oficyna Wydawnicza AFM.

Zalewski K. i in. (2013). Telewizja hybrydowa: szanse, zagrożenia i wyzwania regulacyjne. Warszawa: Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji.

Zarządzenie Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentow z dnia 21 grudnia 2021 r. w sprawie nadania regulaminu organizacyjnego Urzędowi Ochrony Konkurencji i Konsumentow (Dz.U. 2021, poz. 10).