Narracja autobiografi czna jest sposobem ujmowania rzeczywistości, pozwalającym na ciągłe porządkowanie, scalanie i nadawanie nowych znaczeń doświadczeniom życiowym człowieka. Analiza narracji autobiograficznych osób odznaczających się wysokim poziomem opisanego przez Erika Eriksona wymiaru generativity (zaangażowanie w przekazywanie wartości i wspieranie rozwoju młodszych pokoleń) wykazała różnice w strukturze i treści opowieści w porównaniu z autonarracjami osób z niskim poziomem generativity (McAdams, Diamond, Mansfield i de St. Aubin, 1997). Jedną z zasadniczych różnic w zakresie struktury jest dominacja w pierwszej z wymienionych grup sekwencji typu redemption (subiektywne przewartościowanie sytuacji z negatywnej na pozytywną) nad sekwencjami określonymi jako contamination (przewartościowanie sytuacji z pozytywnej na negatywną).
W kontekście omawianych badań interesujące wydaje się pytanie, czy poczynione obserwacje dominacji określonego rodzaju przewartościowań można powiązać z ideą wielopoziomowości rozwoju osobowego. Jak przemiany rozwojowe związane z poszerzaniem świadomego dysponowania obszarem osobistej wolności jednostki odzwierciedlają się w sposobie konstruowania autobiografi i? Analiza przykładowych narracji autobiograficznych osób, które osiągnęły wysoki poziom rozwoju osobowego, sugeruje możliwość powiązania założeń o wielopoziomowości rozwoju osobowego z takimi cechami charakterystycznymi autonarracji, jak: odnalezienie spójności złożonych wątków opowieści, przewaga przewartościowań typu redemption czy integrowanie motywów podstawowych w treści narracji.

Autobiographical narrative is a means of continuous ordering, integrating and giving new meanings to life experiences. Analyses of autobiographical narratives of adults characterized by a high level of generativity (commitment to passing down values and supporting development of the next generation) – as described by E. Erikson – found differences between the structure and content of their stories and the ones created by less generative adults (McAdams, Diamond, Mansfield, de St. Aubin, 1997). One of the basic structural differences is that the former are dominated by redemption sequences (subjective negative-to-positive revaluation of situations), whereas the latter – by contamination sequences (positive-to-negative revaluation). In the context of the above-specifi ed fi ndings, the question arises whether the observations of the particular type of revaluation can be linked with the concept of multilevelness of personal development and how developmental transformations, connected with the extension of conscious actualization of individual freedom, are refl ected in the means of structuring self-narratives. Analyses of autobiographical narratives by individuals who reached a high level of personal development suggest possible links between the concept of multilevel personal development and the following characteristic features of self-narratives: fi nding coherence between many plots of a story, the prevalence of redemption imagery and integration of basic motifs contained in a life story.