Within the borders of the city of Cracow there are several water bodies that are important and valuable in ecological, aesthetic (landscape), economic and recreational aspect. One of them is the Bagry Reservoir, called Bagry Wielkie, situated in Płaszów, in the neighbourhood of the zone designed for industry, warehouses, transport (railway no. 91) and residential areas. Over the whole period of its existence and use, the water body was subdued to frequent geometric changes. Transformations resulted mainly from the demand of the neighbouring brickyards for clay, gravel and sand exploited for the needs of the development in the area of Płaszów, especially during Nazi occupation and the stage of the fi rst phase of the industrialization of socialist Poland (1950–1970). The end of exploitation in 1972 and leaving the excavation without carrying out the process of remediation measures caused the return of ground waters to the state of hydro-geological (spontaneous liquidation of the depression funnel). The change in the level of the water table and a very complicated shoreline, typical in this type of post-exploitation water bodies, often cause the separation of the peripheral fragments of the water body from its main part. This limits the possibility of applying popular bathymetric sets, i.e. echo-sonars fixed on manned boats, carrying out the process of acoustic probing in water areas. In 1999, the small water body located in the south-west part of the study area, was still an integral part of the Bagry. Nowadays it is separated from the main body with a narrow piece of land. Thus the supplementation of hydrographical documentation required the application of automatic measurement tools. The article presents the results of the application of hydro-drone Smart-Sonar-Boat in making a bathymetric map of this poorly accessible fragment of Bagry, making contribution to the cartographic documentation made by R. Gawałkiewicz (Gawałkiewicz R., 2017).

W granicach miasta Krakowa zlokalizowanych jest kilka ważnych i wartościowych pod względem przyrodniczo-krajobrazowym, gospodarczym oraz rekreacyjnym akwenów wodnych. Jednym z nich jest Zalew Bagry zwany Bagrami Wielkimi, położony w Płaszowie, w sąsiedztwie strefy przemysłowej, magazynowej, komunikacyjnej (linii kolejowej nr 91) oraz mieszkalnej. W całym okresie jego istnienia i użytkowania, akwen ulegał częstym zmianom geometrycznym. Przeobrażenia wynikały głównie z zapotrzebowania okolicznych cegielni na glinę oraz żwirów i piasków eksploatowanych na potrzeby prowadzonych inwestycji w rejonie Płaszowa, zwłaszcza w okresie okupacji hitlerowskiej oraz etapu pierwszej fazy industrializacji socjalistycznej Polski przypadającej na lata 1950–1970. Zakończenie eksploatacji w 1972 roku i pozostawienie wyrobiska bez przeprowadzenia procesu rekultywacji, spowodowało powrót wód gruntowych do stanu równowagi hydrogeologicznej (samoistna likwidacja leja depresji). Zmiana poziomu zwierciadła wody oraz bardzo urozmaicona linia brzegowa, charakterystyczna dla tego typu wyrobisk pogórniczych, powoduje często separację peryferyjnych fragmentów wyrobiska od części głównej akwenu. To z kolei ogranicza możliwości zastosowania popularnych zestawów batymetrycznych, tj. echosond montowanych na pokładach łodzi lub innych jednostek pływających w procesie sondowania akustycznego takich stref wodnych. Zlokalizowane w części południowo-zachodniej oczko wodne, które jeszcze w 1999 roku stanowiło integralną część Zalewu Bagry, dziś oddzielone jest od części głównej akwenu wąskim pasem terenu. Stąd uzupełnienie dokumentacji hydrografi cznej wymagało zastosowania automatycznych narzędzi pomiarowych. W artykule przedstawiono wyniki zastosowania hydrodrona Smart-Sonar-Boat w opracowaniu mapy batymetrycznej trudnodostępnego fragmentu Bagrów, co stanowi uzupełnienie opracowania kartograficznego części głównej sporządzonego przez R. Gawałkiewicza (Gawałkiewicz R., 2017).