Wyjaśnianie empiryczne a wyjaśnianie interpretacyjne działań politycznych
Wybierz format
RIS BIB ENDNOTEWyjaśnianie empiryczne a wyjaśnianie interpretacyjne działań politycznych
Data publikacji: 11.05.2020
Teoria Polityki, 2020, Nr 4/2020, s. 43-60
https://doi.org/10.4467/25440845TP.19.015.11781Autorzy
Wyjaśnianie empiryczne a wyjaśnianie interpretacyjne działań politycznych
Artykuł porządkuje kwestie dotyczące wyjaśniania zjawisk społecznych, przede wszystkim działań politycznych. W literaturze wymienia się trzy rodzaje wyjaśnień: wyjaśnienie przyczynowe, wyjaśnienie interpretacyjne (humanistyczne, rozumiejące) oraz wyjaśnienie integralne, łączące te dwa. Autor omawia rodzaje wyjaśniania, przy czym termin „wyjaśnianie przyczynowe” zastępuje terminem „wyjaśnianie empiryczne”. Następnie charakteryzuje działania polityczne i ich rezultaty jako przedmiot wyjaśniania. W ostatniej części, na dwóch przykładach analizuje praktykę wyjaśniania empirycznego i interpretacyjnego. W odniesieniu do przykładu wyjaśniania interpretacyjnego przywołuje wnioskowanie abdukcyjne, czyli wnioskowanie do najlepszego wyjaśnienia. W procesie interpretacji, przy braku niezbitych dowodów, nie da się potwierdzić prawdziwości żadnej z hipotez. Można je tylko uprawdopodabniać lub uatrakcyjniać. Biorąc pod uwagę niedoskonałości wyjaśniania empirycznego i interpretacyjnego, należy dążyć do stosowania ich komplementarnie.
Bachryj-Krzywaźnia, M. (2016). „Interpretacjonizm narratywistyczny. Filozoficzna geneza, założenia metodologiczne i potencjał analityczny”. W: Ł. Dulęba, J. Wiśniewski (red.). Liberalizm i teoria polityczna. Poznań: Wydawnictwo Naukowe WNPiD UAM.
Bevir, M., Rhodes, R.A.W. (2006). „Teoria interpretacjonistyczna”. W: D. Marsh, G. Stoker (red.). Teorie i metody w naukach politycznych, przeł. J. Tegnerowicz. Krakow: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Giddens, A. (2001). Nowe zasady metody socjologicznej, przeł. G. Woroniecka. Krakow: Wydawnictwo Nomos.
Grobler, A. (2006). Metodologia nauk. Krakow: Wydawnictwo Aureus, Znak.
Jabłoński, A.W. (1991). Teorie politologiczne w nauce anglosaskiej. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
Karwat, M. (1998). „Specyfika metodologiczna i poziomy badań teoriopolitologicznych”. W: T. Łoś-Nowak (red.). Politologia w Polsce. Stan badań i perspektywy rozwojowe. Toruń–Wrocław: Wydawnictwo Adam Marszałek.
Klementewicz, T. (2010). Rozumienie polityki. Zarys metodologii o polityce. Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa.
Klementewicz, T. (2013). „Politologia jako wieloparadygmatyczna struktura wiedzy”. e-Politicon, 5, http://cejsh.icm.edu.pl/cejsh/element/bwmeta1.element.desklight-bfda487a-5147-4f62-8f7d-2d29a72b9fe2 (dostęp: 20.09.2019).
Kołodziejczak, M. (2009). „Hermeneutyka w nauce o polityce – formy obecności”. Przegląd Politologiczny, 3.
Krasnodębski, Z. (1986). Rozumienie ludzkiego zachowania. Rozważania o filozoficznych podstawach nauk humanistycznych i społecznych. Warszawa: PIW.
Kulej, M. (2019). „Na PiS głosują dla pieniędzy, a na KO – żeby PiS nie wygrało?”. Radio Zet Wiadomości, 24.09.2019, https://wiadomosci.radiozet.pl/Polska/Polityka/Wybory-parlamentarne-2019/Dlaczego-Polacy-glosuja-na-PiS-KO-i-Lewice-Sondaz-Kantar (dostęp: 10.10.2019).
Lipton, P. (2000). „Inference to the Best Explanation”. W: W.H. Newton-Smith (ed.). A Companion to the Philosophy of Science. Oxford: Blackwell, s. 184–193.
Marsh, D., Furlong, P. (2006). „Skora, a nie sweter: ontologia i epistemologia w politologii”. W: D. Marsh, G. Stoker (red.). Teorie i metody w naukach politycznych, przeł. J. Tegnerowicz. Krakow: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Sady, W. (1996). „Cztery wielkie nurty metodologii nauki XX wieku”. Filozofia Nauki, IV, 2(14).
Sagan, D. (2014). „Wnioskowanie do najlepszego wyjaśnienia jako metodologiczna podstawa teorii inteligentnego projektu”. Zagadnienia Naukoznawstwa, 1(199).
Sanders, D. (2006). „Behawioralizm”. W: D. Marsh, G. Stoker (red.). Teorie i metody w naukach politycznych, przeł. J. Tegnerowicz. Krakow: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Sztompka, P. (2002). Socjologia. Analiza społeczeństwa. Krakow: Znak.
Topolski, J. (1978). Rozumienie historii. Warszawa: PIW.
Urbański, M. (2009). Rozumowania abdukcyjne. Modele i procedury. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Żurawski vel Grajewski, P. (2019). Wykład o sytuacji geopolitycznej Polski. Relacja wideo z Londynu, wrzesień, https://www.facebook.com/JagiellonianUK/videos/399131497412171/UzpfSTE1MzI3Mzg5NDQ6MTAyMTM3OTQxNTY1OTgxMTE/?epa=SEARCH_BOX (dostęp: 15.10.2019)
Informacje: Teoria Polityki, 2020, Nr 4/2020, s. 43-60
Typ artykułu: Oryginalny artykuł naukowy
Tytuły:
Wyjaśnianie empiryczne a wyjaśnianie interpretacyjne działań politycznych
Empirical Explanation and Interpretive Explanation of Political Activities
Uniwersytet Wrocławski, Polska, plac Uniwersytecki 1, 50-137 Wrocław
Publikacja: 11.05.2020
Status artykułu: Otwarte
Licencja: CC BY-NC-ND
Udział procentowy autorów:
Korekty artykułu:
-Języki publikacji:
PolskiLiczba wyświetleń: 1441
Liczba pobrań: 2444