Atchley R.C. (1999), Continuity and Adaptation in Aging: Caregiving Positive Experiences. Baltimore, MD: Johns Hopkins University Press.

Bedyńska S., Książek M. (2012), Statystyczny drogowskaz. Praktyczny przewodnik wykorzystania modeli regresji oraz równań strukturalnych. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Sedno.

Braam A.W., Bramsen I., van Tilburg T.G., van der Ploeg H.M., Degg D.J.H. (2006), Cosmic transcendence and framework of meaning in life: Patterns among older adults in the Netherlands. The Journals of Gerontology: Psychological Sciences and Social Sciences, 61B, 121–128.

Brudek P. (2015), Podmiotowe korelaty satysfakcji z małżeństwa osób w okresie późnej dorosłości. Niepublikowana rozprawa doktorska. Lublin: KUL Jana Pawła II.

Brudek P. (2016), Larsa Tornstama teoria gerotranscendencji jako teoria pozytywnego starzenia się. Psychologia Rozwojowa, 21, 4, 9–25.

Brudek P. (2017), Protestancka Szwecja jako kolebka teorii gerotranscendencji Larsa Tornstama. Pochodzenie, ogólny zarys i krytyczna analiza koncepcji. Studia Oecumenica, 17, 419–438.

Brudek P., Sękowski M., Steuden S. (2018), Polish Adaptation of the Death Attitude Profile – Revised (DAP-R-PL). OMEGA – Journal of Death and Dying [online first], https://doi.org/10.1177/0030222818754670.

Brzezińska A.I., Brzeziński J.M. (2011), Skale szacunkowe w badaniach diagnostycznych. W: J.M. Brzeziński (red.), Metodologia badań społecznych. Wybór tekstów, 299–399. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.

Brzeziński J. (2005), Metodologia badań psychologicznych. Warszawa: PWN.

Bugajska B. (2015), Dziewiąta faza w cyklu życia. EXLIBRIS Biblioteka Gerontologii Społecznej, 1, 9, 19–36.

Bugajska B., Timoszyk-Tomczak C. (2015), Przyszłość transcendentalna w starości. EXLIBRIS Biblioteka Gerontologii Społecznej, 1, 9, 119–132.

Coleman P., O’Hanlon A. (2004), Ageing and Development: Theories and Research. London: Hodder Arnold.

Cox E.P. (1980), The optimal number of response alternatives for a scale: a review. Journal of Marketing Research, 17, 407–422.

Cozort R.W. (2008), Revising the Gerotranscendence Scale for Use with Older Adults in the Southern United States and Establishing Psychometric Properties of the Revised Gerotranscendence Scale. Unpublished doctoral dissertation, The University of North Carolina at Greensboro, North Carolina.

Diener E.D., Emmons R.A., Larsen R.J., Griffin S. (1985), The satisfaction with life scale. Journal of Personality Assessment, 49, 1, 71–75.

Drwal R.Ł. (1995), Adaptacja kwestionariuszy osobowości. Warszawa: PWN.

Erikson E.H., Erikson J.M. (2012), Dopełniony cykl życia wersja rozszerzona o nowe rozdziały autorstwa Joan M. Erikson poświęcone dziewiątemu etapowi rozwoju osobowości człowieka. Gliwice: Wydawnictwo Helion.

Francuz P., Mackiewicz R. (2007), Liczby nie wiedzą, skąd pochodzą. Przewodnik po metodologii i statystyce nie tylko dla psychologów. Lublin: Wydawnictwo KUL.

Hornowska E. (2010), Testy psychologiczne. Teoria i praktyka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe „Scholar”.

Hoshino K., Zarit S.H., Nakayama M. (2012), Development of the gerotranscendence scale type 2: Japanese version. The International Journal of Aging and Human Development, 75, 3, 217–237.

Jewell A., Nell E. (2014), Gerotranscendence: Myth or glorious possibility? Rural Theology, 12, 2, 96–105.

Jewell A.J. (2014), Tornstam’s notion of gerotranscendence: Re-examining and questioning the theory. Journal of Aging Studies, 30, 112–120.

Jönson H., Magnusson J.A. (2001), A new age of old age?: Gerotranscendence and the re-enchantment of aging. Journal of Aging Studies, 15, 4, 317–331.

Juczyński Z. (2009), Narzędzia pomiaru w promocji i psychologii zdrowia. Warszawa: PTP.

Malec M. (2012), Gerotranscendencja – teoria pozytywnego starzenia się. Założenia i znaczenie. W: M. Olejarz (red.), Dyskursy młodych andragogów, 45–60. Zielona Góra: Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego.

Stelcer B., Mojs E. (2014), Gerotranscendencja – propozycja innego spojrzenia na teorię rozwoju tożsamości Erika Eriksona. Referat wygłoszony na I Krajowej Konferencji Psychologii Klinicznej: „Psychologia Kliniczna w XXI wieku – teoria i praktyka”, Poznań.

Steuden S. (2011), Psychologia starzenia się i starości. Warszawa: PWN.

Straś-Romanowska M. (2005), Jakość życia w świetle założeń psychologii zorientowanej na osobę. Kolokwia Psychologiczne, 13, 262–274.

Straś-Romanowska M. (2011), Późna dorosłość. W: T. Janusz (red.), Psychologia rozwoju człowieka, 326–350. Warszawa: PWN.

Tornstam L. (1989), Gero-transcendence: A reformulation of the disengagement theory. Aging: Clinical and Experimental Research, 1, 1, 55–63.

Tornstam L. (1994), Gerotranscendence: A theoretical and empirical exploration. W: L.E. Thomas, S.A. Eisenhandler (eds.), Aging and the Religious Dimension, 203–225. Westport, CT: Greenwood Publishing Group.

Tornstam L. (1997a), Gerotranscendence: The contemplative dimension of aging. Journal of Aging and Studies, 11, 2, 143–154.

Tornstam L. (1997b), Gerotranscendence in a broad cross-sectional perspective. Journal of Aging and Identity, 2, 17–36.

Tornstam L. (2005), Gerotranscendence: A Developmental Theory of Positive Aging. New York: Springer.

Tornstam L. (2011), Maturing into gerotranscendence. Journal of Transpersonal Psychology, 43, 2, 166–180.

Wang J.J. (2011), A structural model of the bio-psycho-socio-spiritual factors influencing the development towards gerotranscendence in a sample of institutionalized elders. Journal of Advanced Nursing, 67, 12, 2628–2636.

Webster J.D. (2003), An exploratory analysis of a self-assessed wisdom scale. Journal of Adult Development, 10, 1, 13–22.

Wong P.T., Reker G.T., Gesser G. (1994), Death attitude profile-revised: A multidimensional measure of attitudes toward death. W: R.A. Neimeyer (ed.), Death Anxiety Handbook: Research, Instrumentation, and Application, 121–148. Washington, DC: Taylor & Francis.