Rozległe konteksty performatywności. Dwugłos o książce Freddiego Rokema

Anna  Kawalec

Rozległe konteksty performatywności. Dwugłos o książce Freddiego Rokema

Data publikacji: 05.06.2012

Przegląd Kulturoznawczy, 2011, Numer 2 (10) , s. 92-97

https://doi.org/10.4467/20843860PK.12.007.0366

Autorzy

Pobierz pełny tekst

PDF

Tytuły

Rozległe konteksty performatywności. Dwugłos o książce Freddiego Rokema

Abstrakt

FRAGMENT
Bazową kategorią ostatniej z książek Rokema jest pojęcie praktyk dyskursywnych (discursive practices), wyrażające ów teoretycznie dualny lub graniczny charakter (fikcyjno-realny oraz psychiczno-cielesny). W rozdziale pierwszym Rokem przywołał ważne konteksty dla swojej tezy: dramat Sofoklesa Król Edyp oraz orację Arystofanesa z Uczty. Konteksty te ukierunkowały autora w poszukiwaniu wspólnej płaszczyzny dla myślenia filozoficznego, twórczości tragicznej i komicznej, poziomu realnego, metod twórczych i świata przedstawionego w dziele (prawdy i quasi-prawdy, według terminologii Romana Ingardena). Tym wspólnym szerokim polem jest dla autora pytanie: Kim jest człowiek? (wielokrotnie powtarzane w pierwszej części: What is a human?).

Informacje

Informacje: Przegląd Kulturoznawczy, 2011, Numer 2 (10) , s. 92-97

DOI: https://doi.org/10.4467/20843860PK.12.007.0366

Typ artykułu: Inne o charakterze niecytowalnym

Tytuły:

Polski:

Rozległe konteksty performatywności. Dwugłos o książce Freddiego Rokema

Autorzy

Anna Kawalec

Publikacja: 05.06.2012

Status artykułu: Otwarte

Licencja: Żadna

Udział procentowy autorów:

Anna Kawalec (Autor) - 100%

Korekty artykułu:

Języki publikacji:

Polski

Liczba wyświetleń: 1723

Liczba pobrań: 1358

<p>Rozległe konteksty performatywności. Dwugłos o książce Freddiego Rokema</p>

Pobierz xml