%0 Journal Article
%T Rozległe konteksty performatywności. Dwugłos o książce Freddiego Rokema
%A Kawalec, Anna
%J Przegląd Kulturoznawczy
%V 2011
%R 10.4467/20843860PK.12.007.0366
%N Numer 2 (10)
%P 92-97

%@ 1895-975X
%D 2012
%U https://ejournals.eu/czasopismo/przeglad-kulturoznawczy/artykul/rozlegle-konteksty-performatywnosci-dwuglos-o-ksiazce-freddiego-rokema
%X FRAGMENT Bazową kategorią ostatniej z książek Rokema jest pojęcie praktyk dyskursywnych (discursive practices), wyrażające ów teoretycznie dualny lub graniczny charakter (fikcyjno-realny oraz psychiczno-cielesny). W rozdziale pierwszym Rokem przywołał ważne konteksty dla swojej tezy: dramat Sofoklesa Król Edyp oraz orację Arystofanesa z Uczty. Konteksty te ukierunkowały autora w poszukiwaniu wspólnej płaszczyzny dla myślenia filozoficznego, twórczości tragicznej i komicznej, poziomu realnego, metod twórczych i świata przedstawionego w dziele (prawdy i quasi-prawdy, według terminologii Romana Ingardena). Tym wspólnym szerokim polem jest dla autora pytanie: Kim jest człowiek? (wielokrotnie powtarzane w pierwszej części: What is a human?).