Autorka rozważa niektóre ujęcia związków między literaturą i religią w „epoce świeckiej” (według terminologii Charlesa Taylora) z polsko-angielskiej „perspektywy pogranicznej”. Skupia się przede wszystkim na badaniach Nicholasa Boyle’a, Michaela Edwardsa, Davida Jaspera i Kevina Harta, lecz czerpie inspirację z inicjalnego wersu wiersza Williama Blake’a Auguries of Innocence – w jego wersji oryginalnej i przekładzie autorstwa Zygmunta Kubiaka. Analiza tego wersu ewokuje elementy możliwego ujęcia „literatury i religii” w „epoce świeckiej” (choć nie tylko). Połączenie wersji oryginalnej i przetłumaczonej wyznacza ideał: docenienie tajemnicy każdego „ziarenka piasku” jako odrębnego, jednostkowego świata (a world), a zarazem – ­poprzez odniesienie tego poszczególnego bogactwa do całości – odkrycie świata (the world) w ziarenku piasku. To oczywiście ideał niemożliwy do spełnienia, lecz taki, do którego warto dążyć w duchu pokory przywoływanym także przez pierwszą kwartynę wiersza Blake’a.

This consideration of some approaches to the relationship between literature and religion in what Charles Taylor termed “a secular age” is written from a Polish-English “border perspective.” It takes account especially of the work of Nicholas Boyle, Michael Edwards, David Jasper and Kevin Hart; but its inspiration derives from the opening line of William Blake’s poem Auguries of Innocence, both in the original and in the Polish translation by Zygmunt Kubiak. The analysis of this one line suggests some elements of a possible approach to “literature and religion,” especially but not only in a “secular age.” The combination of the original and the translated versions implies an ideal: to appreciate the mystery of every “grain of sand” as a separate, individual world (“a world”) and at the same time to relate that particular wealth to the whole, discovering the world (“świat”) in that grain of sand. This is clearly an impossible ideal, but one that is worth pursuing in the humble spirit also implied by the poem’s opening quatrain.