Szkic jest analizą mechanizmów i zjawisk językowych wykorzystanych przez Stefana Kisielewskiego i Antoniego Słonimskiego do zaprezentowania poszczególnych postaci, odgrywających znaczącą rolę w życiu społeczno-politycznym naszego kraju. Pozwala ona również ustalić specyficzne cechy idiolektu obu publicystów. Ironia pomaga im nabrać dystansu wobec zdarzeń lub zdemaskować pozornie właściwe zachowania osób publicznych. Natomiast dzięki wartościowaniu, wyrażaniu ocen, ujawniają adresatowi swój pogląd na świat, stosunek do ludzi, różnych problemów życiowych, do spraw społecznych, politycznych i światopoglądowych. Autorka pokazuje, że Słonimski i Kisielewski to ludzie o błyskotliwej inteligencji i przekornym dowcipie, mistrzowie niezwykle ciętych opinii, którzy swoje kąśliwe uwagi łagodzą nieprzeciętnym poczuciem humoru.

The essay is an analysis of the language mechanisms and phenomena applied by Stefan Kisielewski and Antoni Słonimski to present particular characters, playing a significant role in the sociopolitical life of our country. It also allows to establish specific features of the idiolect of both publicists. Irony helps them to keep the distance from events or expose seemingly proper behaviours of public persons. However, due to evaluating, expressing opinions, they reveal to the recipient their outlook on the world, relationship towards people, various life problems, social, political and worldview-related matters. The author demonstrates that Słonimski and Kisielewski are people of brilliance and perverse humour, the masters of extremely sharp opinions, who alleviate their biting remarks with an uncommon sense of humour.