FAQ

Personifikacje cnót w dramacie liturgicznym Ordo Virtutum Hildegardy z Bingen i na romańskich kolumnach kościoła św. Trójcy w Strzelnie

Data publikacji: 25.05.2018

Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ, 2016, Numer 31 (4/2016), s. 24 - 56

https://doi.org/10.4467/23537094KMMUJ.16.020.8059

Autorzy

Debora Justyna Wiąckiewicz
OSB
Uniwersytet Jagielloński w Krakowie
, Polska
Wszystkie publikacje autora →

Tytuły

Personifikacje cnót w dramacie liturgicznym Ordo Virtutum Hildegardy z Bingen i na romańskich kolumnach kościoła św. Trójcy w Strzelnie

Abstrakt

Personification of virtues in liturgical drama Ordo Virtutum by Hildegard of Bingen and on the Romanesque columns of the St. Trinity Church in Strzelno

Composed by Hildegard of Bingen in the Rhine-Hessen region in the middle of the 12th century, the liturgical drama Ordo Virtutum depicts a symbolic internal struggle for the fate of the soul between the virtues and the devil and is originally transposed into the language of low-relief found in the church owned by the Canonesses Nuns convent in Strzelno, a little town situated on the border of Kujawy and Wielkopolska regions in Poland. The aim of this article is to present how two visions of the same concept complement each other in an intriguing way, although they are expressed by two separate, yet merging languages of music linked with the text and low relief.

Most of the musical and literary personifications of both Ordo Virtutum and low reliefs featuring figures in Strzelno are still comprehensible,despite being created eight centuries ago. They introduce the audienceto the world of medieval sermons, theological treatises, lectureson ethics and moral theology. Both works show a holistic vision of theworld, held by people of the medieval era. In that vision what is spiritual,mystical and elusive for the outward physical senses intertwines andis closely linked with what is tangible, material and directly perceptible.Hildegard’s music praised not only the works of God but also the virtuesas deeply human attributes, linked with effort and choices of a freehuman being, capable of establishing a relationship with God. The columnof virtues in Strzelno introduces to the sacred sphere a multitudeof figures that become an icon of widely accessible perfection. It seemsthat both artists aimed at educating their audience as beauty was supposedto ennoble by giving the strength to the truth so that it could leadto good, also the ultimate good — God.

Bibliografia

Ansermet E., Les fondaments de la musique dans la conscience humaine et autres ecrits, Paris 1989.

Benedykt z Nursji, Reguła, tłum. A. Świderkówna, Kraków 1997.

Bronarski L., Die Lieder der hl. Hildegard. Ein Beitrag zur Geschichte der geistlichen Musik des Mittelalters, Zurich 1922.

Davidson A.E., Music and Performance. Hildegard of Bingen’s Ordo Virtutum, [w:] The Ordo Virtutum of Hildegard of Bingen. Critical studies, red. A.E. Davidson, Michigan 1992, s. 5–37.

Dictionnaire de theologie catholique, red. A. Vacant, E. Mangenot, t. 15, cz. 2, Paris 1950.

Guardini R., Znaki święte, tłum. J. Birkenmajer, Wrocław 1982.

Hildegard von Bingen, Lieder, Salzburg 1992.

Hildegarda z Bingen, Scivias, tłum. i oprac. J. Łukaszewska-Chaberkowa, t. 2, Kraków 2011.

Hildegardis Bingensis Liber Epistolarum, red. L. van Acker, Turnhout 1991.

Jamróz M., Byt i muzyka w Ordo Virtutum Hildegardy z Bingen, [w:] Filozofia muzyki. Studia, red. K. Guczalski, Kraków 2003, s. 233–243.

Kalińska K., Sybilla Renu. Muzyczny wizerunek św. Hildegardy z Bingen, [w:] Kobieta w kulturze średniowiecznej Europy, red. A. Gąsiorowski, Poznań 1999, s. 205–208.

Kępiński Z., Odkrycie w Strzelnie, „Biuletyn Historii Sztuki i Kultury” 1946.

Konrad z Hirsau, Dialogus super auctores, [w:] Accessus ad auctores: Bernard d’Utrecht, Conrad d’Hirsau. Dialogus super auctores, Leiden1970.

Kowalewska M., Hildegarda z Bingen jako autorka "pieśni", [w:] Hominem quero. Studia z etyki, estetyki, historii nauki i filozofii, historii myśli społecznej, red. A. Drabarek, S. Symotiuk, Lublin 2000,s. 709–719.

Matusiak B., Hildegarda z Bingen. Teologia muzyki, Kraków 2003.

Newman B., Introduction, [w:] taż, Sister of Wisdom. St. Hildegard’s Theology of the Feminine, Berkeley–Los Angeles–London 1987.

Oesterle J.A., Etyka, Warszawa 1965.

Otlewska M., Symbolika muzyczna w Ordo Virtutum św. Hildegardy z Bingen, [online] http://www.liturgia.pl/artykuly/Symbolikamuzyczna-w-Ordo-Virtutum-sw-Hildegardy-z-Bingen-audio.html#ref23 [dostęp:16.08.2016].

Podsiad A., Słownik terminów i pojęć filozoficznych, Warszawa 2000.

Sawicki B., W chorale jest wszystko. Ekstremalny przewodnik po śpiewie gregoriańskim, Kraków 2014.

Soćko A., Romański klasztor norbertanek w Strzelnie na Kujawach – problemy, zagadki, interpretacje, [w:] Studia nad dawną Polską,red. T. Sawicki, Gniezno 2008.

Sroka Z., Romańskie kolumny figuralne w Strzelnie (ikonografia), Gniezno 2000.

„Studia Hildegardiana Sariensia”. Rocznik naukowy Festiwalu Twórczości Religijnej „Fide et Amore” 1 (2014).

Św. Tomasz z Akwinu, Suma teologiczna, tłum. S. Bełch i in., I–XXXIV, t. 17, Londyn 1962–1986.

Świechowski Z., A jednak Hildegarda, [w:] „Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie” 36 (1992), Warszawa 1992.

Świechowski Z., Strzelno romańskie, Warszawa 1997.

Świechowski Z., Sztuka romańska w Polsce, Warszawa 1990.

Vita sanctae Hildegardis, [w:] Vita sanctae Hildegardis, Canonizatio sanctae Hildegardis, tłum. i oprac. M. Klaes, t. 2, Freiburg–Basel–Wien–Barcelona–Roma–New York 1998.

Informacje

Informacje: Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ, 2016, Numer 31 (4/2016), s. 24 - 56

Typ artykułu: Oryginalny artykuł naukowy

Tytuły:

Polski:

Personifikacje cnót w dramacie liturgicznym Ordo Virtutum Hildegardy z Bingen i na romańskich kolumnach kościoła św. Trójcy w Strzelnie

Angielski:

Personification of virtues in liturgical drama Ordo Virtutum by Hildegard of Bingen and on the Romanesque columns of the St. Trinity Church in Strzelno

Autorzy

Uniwersytet Jagielloński w Krakowie
Polska

Publikacja: 25.05.2018

Status artykułu: Otwarte __T_UNLOCK

Licencja: Żadna

Udział procentowy autorów:

Debora Justyna Wiąckiewicz (Autor) - 100%

Korekty artykułu:

-

Języki publikacji:

Polski