Właściwości partycypacji politycznej i jej niekonwencjonalnej formy
cytuj
pobierz pliki
RIS BIB ENDNOTEWybierz format
RIS BIB ENDNOTEWłaściwości partycypacji politycznej i jej niekonwencjonalnej formy
Data publikacji: 30.06.2023
Teoria Polityki, 2023, Nr 7/2023, s. 63 - 79
https://doi.org/10.4467/25440845TP.23.004.17517Autorzy
Właściwości partycypacji politycznej i jej niekonwencjonalnej formy
Od kilkudziesięciu lat w przestrzeni politycznej rośnie znaczenie partycypacji i jej niekonwencjonalnej formy. W artykule podjęto wybrane aspekty problematyki: (1) Uzasadnienia szerokiego ujęcia właściwości partycypacji, nieograniczonej do wymiaru systemu politycznego; (2) Dylematy związane z rozumieniem partycypacji, jej zgodności/niezgodności z normami systemu demokratycznego, ekskluzywnym i inkluzywnym charakterem, kwestią dobrowolności, rolą przemocy oraz narodowej i międzynarodowej areny aktywności politycznej; (3) Partycypacja niekonwencjonalna jako obiektywny mechanizm polityki, instrument strategii podmiotów władzy i aktywności podmiotów kontestujących dany ład społeczno-polityczny, właściwości i uwarunkowania partycypacji niekonwencjonalnej, w tym jej konkretne formy.
Unconventional Participation as a Political Mechanism – Dilemmas, Forms and Conditions
For several decades, the importance of unconventional participation has been growing in the political space. The article deals with selected aspects of the issues: (1) Justification of a broad approach to the features of participation, not limited to the dimension of the political system; (2) Dilemmas related to the understanding of participation, its compliance/non-compliance with the norms of the democratic system, exclusive and inclusive nature, the issue of voluntariness, the role of violence, and the national and international arena of political activity; (3) Unconventional participation as an objective mechanism of politics, an instrument of the strategy of power entities and the activity of entities contesting a given socio-political order, properties and conditions of unconventional participation, including: its specific forms.
Conge, P.J. (1988). „The Concept of Political Participation: Toward a Definition”. Comparative Politics, 20(2).
Foryś, G. (2016). „Potencjał opozycyjny ruchów społecznych. Wprowadzenie do dyskusji”. W: K. Łabędź (red.). Rola opozycji w systemach demokratycznych. Kraków: Wydawnictwo WAM.
Grygieńć, J. (2017). Demokracja na rozdrożu. Deliberacja czy partycypacja polityczna? Kraków: Universitas.
Horonziak, S. (2022). „Teoria demokracji a polaryzacja. Czy spolaryzowane społeczeństwo może być demokratyczne?”. Politeja, 2(77).
Klandermans, B. (2008). „Kolektywne działania polityczne”. W: D.O. Sears, L. Huddy, R. Jervis (red.). Psychologia polityczna. Tłum. R. Andruszko. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Marczewska-Rytko, M., Maj, D. (red.) (2020). Partycypacja polityczna. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.
Michalczuk-Wlizło, M., Podolak, M. (2021). Wymiary partycypacji politycznej we współczesnej Europie. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.
Mider, D. (2008). Partycypacja polityczna w internecie. Studium politologiczne. Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa.
Minkner, K. (2017). „Polityczność Internetu w perspektywie teorii radykalnej demokracji”. W: J. Nocoń (red.). Zagadnienia teorii polityki. Gdańsk: Instytut Politologii Uniwersytet Gdański.
Pierzchalski, F., Golinowski, J. (red.) (2016). Socjotechnika lęku w polityce. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.
Porębski, L. (2020). „O dialogu bota z trollem. Partycypacja polityczna w okresie rewolucji informacyjnej”. W: M. Marczewska-Rytko, D. Maj (red.). Partycypacja polityczna. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.
Sadlok, M. (2012). „Haktywizm – przejaw obywatelskiej mobilizacji o lepszą demokrację?”. Chorzowskie Studia Polityczne, 5.
Skarżyńska, K. (2005). Człowiek a polityka. Zarys psychologii politycznej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Sobkowiak, L. (2011). „Konflikt destruktywny jako mechanizm polityki”. Przegląd Historyczno-Politologiczny, 4, 2(8).
Sobkowiak, L. (2012). „Metodologiczne problemy zmiany politycznej”. W: A. Czajowski, L. Sobkowiak (red.). Polityka i polityczność. Problemy teoretyczne i metodologiczne. Wrocław: Wrocławskie Wydawnictwo Naukowe ATLA 2.
Sobkowiak, L. (2013). „Polityka protestu jako przedmiot badań politologicznych”. W: J. Juchnowski, R. Wiszniowski (red.). Współczesna teoria i praktyka badań społecznych i humanistycznych, t. 2. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
Sotwin, W. (2003). Podmiotowość w sferze politycznej czyli pragmatyzm – pryncypializm. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Stankiewicz, W.J. (2010). Demokracja w teorii i praktyce. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Sztompka, P. (2002). Socjologia. Analiza społeczeństwa. Kraków: Znak.
Ścigaj, P. (2022). „Dehumanizacja i depolityzacja”. Politeja, 2(77).
Żyromski, M. (2019). „Niefunkcjonalny paradygmat elitystyczny – możliwości i warunki pogodzenia elity i demokracji”. Teoria Polityki, 3.
Informacje: Teoria Polityki, 2023, Nr 7/2023, s. 63 - 79
Typ artykułu: Oryginalny artykuł naukowy
Tytuły:
Właściwości partycypacji politycznej i jej niekonwencjonalnej formy
Uniwersytet Wrocławski, Polska, plac Uniwersytecki 1, 50-137 Wrocław
Publikacja: 30.06.2023
Status artykułu: Otwarte
Licencja: CC BY
Udział procentowy autorów:
Korekty artykułu:
-Języki publikacji:
PolskiLiczba wyświetleń: 517
Liczba pobrań: 409