Adorno, T.W. (1984). „Socjologia i dialektyka”. W: E. Mokrzycki (wyb. i oprac.). Kryzys i schizma. Antyscjentystyczne tendencje w socjologii wspołczesnej, t. 2, przeł. D. Lachowska. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.

Baert, P., Carreira da Silva, F. (2013). Teorie społeczne w XX wieku i dzisiaj, przeł. S. Burdziej. Kraków: Zakład Wydawniczy Nomos.

Bal, M. (2012). Wędrujące pojęcia w naukach humanistycznych. Krotki przewodnik, przeł. M. Bucholc. Warszawa: Narodowe Centrum Kultury.

Baudrillard, J. (2012). Słowa klucze, przeł. S Królak. Warszawa: Sic!

Beyme, K. von. (2005). Wspołczesne teorie polityczne, przeł. J. Łoziński. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.

Blok, Z. (1999). Teoria polityki. Studia. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Instytutu Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza.

Buchanan, I. (2010). A Dictionary of Critical Theory. Oxford: Oxford University Press.

Buckler, S. (2006). „Teoria normatywna”. W: D. Marsh, G. Stoker (red.). Teorie i metody w naukach społecznych. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Burawoy, M. (2009). „O socjologię publiczną. Przemówienie prezydenckie z roku 2004”. W: A. Manterys, J. Mucha (red.). Nowe perspektywy teorii socjologicznej. Kraków: Zakład Wydawniczy Nomos.

Elliott, A. (2011). Wspołczesna teoria społeczna, przeł. P. Tomanek. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Felluga, D.F. (2015). Critical Theory: The Key Concepts. New York: Routledge.

Guba, E.G., Lincoln, Y.S. (2009). „Kontrowersje wokół paradygmatów, sprzeczności i wyłaniające się zbieżności”. W: N.K. Denzin, Y.S. Lincoln (red.). Metody badań jakościowych, t. 1, przeł. M. Bobako. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Horkheimer, M. (1987). Społeczna funkcja filozofii. Wybor pism, przeł. J. Doktór. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.

Jabłoński, A.W. (2011). „Pluralizm teoretyczny w politologii”. W: Z. Blok (red.). Czym jest teoria w politologii? Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa.

Karwat, M. (2009). „Syndromatyczny charakter przedmiotu nauki o polityce”. W: Demokratyczna Polska w globalizującym się świecie. I Ogolnopolski Kongres Politologii,

Warszawa, 22–24 września 2009 (red. nauk. K.A. Wojtaszczyk, A. Mirska). Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.

Karwat, M. (2011). „Rodzaje teorii w nauce o polityce”. W: Z. Blok (red.). Czym jest teoria polityki? Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa.

Klementewicz, T. (2010). Rozumienie polityki. Zarys metodologii nauki o polityce. Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa.

Klementewicz, T. (2013a). „Politologia jako wieloparadygmatyczna struktura wiedzy”. Kwartalnik Naukowy OAP UW „e-Politikon”, 5, s. 164–198.

Klementewicz, T. (2013b). „Politolog w labiryncie paradygmatów – pułapki eklektyzmu”. W: B. Krauz-Mozer, P. Ścigaj (red.). Podejścia badawcze i teoretyczne w nauce o polityce. Kraków: Księgarnia Akademicka.

Krauz-Mozer, B. (2005). Teorie polityki. Założenia metodologiczne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Kristeva, J. (1982). Powers of Horror. An Essay on Abjection. New York: Columbia University Press.

Kwaterko, M. (2016). „Wstęp i komentarz”. W: G. Debord, Społeczeństwo spektaklu oraz Rozważania o społeczeństwie spektaklu, przeł. M. Kwaterko. Warszawa: PIW.

Macey, D. (2000). Dictionary of Critical Theory. London: Penguin Reference.

Marody, M. (1987). Technologie intelektu. Językowe determinanty wiedzy potocznej i ludzkiego działania. Warszawa: PWN.

Mucha, J. (1986). Socjologia jako krytyka społeczna. Orientacja radykalna i krytyczna we wspołczesnej socjologii zachodniej. Warszawa: PWN.

Müller, K. Czerniak, S. (2012). „Pomiędzy socjologią a filozofią społeczną. «Walka o uznanie» Axela Honnetha”. W: A. Honneth. Walka o uznanie, przeł. J. Duraj. Kraków: Zakład Wydawniczy Nomos.

Orr, L. (1991). A Dictionary of Critical Theory. New York: Greenwood Press.

Ossowski, S. (1983). O osobliwościach nauk społecznych. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Payne, A.M., Barbera, J.R. (eds.). (2010). Dictionary of Cultural and Critical Theory. Hoboken, NJ: John Wiley & Sons Ltd.

Pierzchalski, F. (2017). „Politologia krytyczna – źródła i kontynuacje krytycznego paradygmatu badań w nauce o polityce”. W: M. Mikołajczyk, M. Karwat (red.). Politologii model krytyczny. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego.

Porębski, L. (2013). „Obmacując słonia, czyli czy istnieje jedna nauka o polityce”. W: Ł. Młyńczyk, B. Nitschke (red.). Aspekty metodologiczne oraz teoretyczne w subdyscyplinach politologii. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.

Szacki, J. (2007). Historia myśli socjologicznej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Szahaj, A. (2008). Teoria krytyczna szkoły frankfurckiej. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.

Wierzbicka, A. (2007). Słowa klucze: rożne języki – rożne kultury, przeł. I. Duraj-Nowosielska. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.

Wiśniewski, T.R. (2004). „Krytyka i zniesienie polityki według Teorii Krytycznej”. W: T. Klementewicz (red.). Wspołczesne teorie polityki – od logiki do retoryki. Studia Politologiczne, 8, s. 112–137.

Wycisk, A. (2014). „Teoria krytyczna – szkoła frankfurcka”. W: M.S. Szczepański, A. Śliz (red.). Wspołczesne teorie społeczne. W kręgu ujęć paradygmatycznych. Opole: Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego.