Équivoquer en français aux XVIIe et XVIIIe siècles (les gram- mairiens et l’homonymie)
cytuj
pobierz pliki
RIS BIB ENDNOTEWybierz format
RIS BIB ENDNOTEÉquivoquer en français aux XVIIe et XVIIIe siècles (les gram- mairiens et l’homonymie)
Data publikacji: 15.11.2013
Romanica Cracoviensia, Tom 13 (2013), Tom 13, Numer 1, s. 29 - 37
https://doi.org/10.4467/20843917RC.13.003.1388Autorzy
Équivoquer en français aux XVIIe et XVIIIe siècles (les gram- mairiens et l’homonymie)
Użycie terminu ekiwok w języku francuskim XVII i XVIII wieku (gramatykopisarze i homonimia)
Zjawisko homonimii, dziś usytuowane w obrębie semantyki, było w dawnych wiekach włączane, zgodnie z ówczesnym stanem wiedzy językowej, do opisów gramatycznych. Homonimy (w tym: homofony i homogramy) określano w XVII-wiecznych gramatykach francuskich mianem mots équivoques, a więc dwuznaczników (pol. dawn. ekwiwok, ekiwok). W artykule zanalizowano listy ekiwoków zamieszczone w gramatykach opublikowanych w XVII-wiecznej Francji oraz w dwóch pierwszych polskojęzycznych gramatykach języka francuskiego wydanych w Polsce na przełomie XVII
i XVIII wieku.
DUCHÊNEBILLOT F.D., 1699, 6ouvelle methode très facile pour aprendre un peu de tems à lire, écrire & parler François, pour l’usage des Demoiselles Pensionaires du Monastere Roïal des Religieuses de l’Adoration perpetuelle du très Saint SACREME6T. Avec un recueil de differens mots & un petit discours familière à la fin, Varsovie, College des Peres Scholarum Piarum = Duszenbillo F.D., 6owy sposob do nauczenia się łatwo y prętko czytać, pisać, y gadać po Francusku, do używania Ich Mościom Pannom Swieckim w Klasztorze Krolewskim Wielebnych Panien Zakonnic ustawiczney Adoracyey Przenaświętszego SAKRAME6- TU zostającym WYDA6Y Z zebraniem Słow rożnych y Dyskurśikiem pospolitym na końcu, Warszawa, w Drukarni Collegium OO. Scholarum Piarum.
GARLANDIA Johannes de, 1490–1495, Synonyma et Æquivoca cum commento (disponible sur le site : http://www.manuscriptorium.com).
GARLANDIA Johannes de, 1490, Æquivoca (http://tudigit.ulb.tu-darmstadt.de).
IRSON Claude, 1656, 6ouvelle méthode pour apprendre facilement les principes et la pureté de la langue françoise : contenant plusieurs traitez de la prononciation, de l’ortographe, de l’art d’écriture, des etymologies, du stile epistolaire, et des regles de la belle façon de parler et d’écrire, avec une liste des auteurs le plus célebres de nôtre langue, Paris (http://gallica.bnf.fr/).
MALICKI Bartłomiej Kazimierz, 1700, Klucz do ięzyka francuskiego to jest Grammatika polsko-francuska (…) na pomoc Polakom chciwym umieiętności ięzyka Francuskiego ułożona, Kraków.
MAUCONDUIT M., 1669, Traité de l'orthographe : dans lequel on établit par une methode claire et facile fondée sur l'usage et sur la raison les regles certaines d'écrire correctement (...). Ouvrage très utile, tant aux François, qu’aux Etrangers, qui desirent sçavoir écrire et prononcer nôtre langue, Paris (http://gallica.bnf.fr/?lang=FR).
MAUCONDUIT M., 1678, 6ova grammatica Gallica qua quivis alienigena Latinæ Linguæ peritus, Gallicam facile poterit assequi = 6ouvelle grammaire françoise, par laquelle tout étranger qui sçaura le Latin, pourra facilement s'instruire de la langue françoise, Paris [avec : Avis de Monsieur de S.Amour] (http://books.google.fr).
NOUE Pierre de la, 1643, Synonyma et æquivoca gallica phrasibus sententiisque proverbialibus illustrata, Châlons-en-Champagne (http://books.google.pl).
PALSGRAVE John, 1530, L’éclaircissement de la langue française, publié pour la première fois en France par F. Génin, Paris 1852 (http://books.google.fr).
DOROSZEWSKI Witold (red.), 1958–1969, Słownik języka polskiego (l’entrée « ekiwok » : http://doroszewski.pwn.pl/haslo/ekiwok/).
GODEFROY Frédéric, 1881, Dictionnaire de l’ancienne langue française et de tous ses dialectes du IXe au XVe siècle, t. I, Paris (http://archive.org/).
GR = Le grand Robert de la langue française : dictionnaire alphabétique et analogique de la langue française, red. Alain Rey et al., t. IV, Paris 1989.
HURTAUT Pierre-Thomas-Nicolas, 1775, Dictionnaire des mots homonymes de la langue françoise, c’est-à-dire, dont la prononciation est la même, et la signification différente (...), ouvrage nécessaire aux Étrangers, et à la jeunesse Françoise des deux sexes, Paris (http://books.google.pl).
LAROUSSE = www.larousse.fr (dictionnaire électronique). SW = KARŁOWICZ Jan, KRYŃSKI Adam, NIEDŹWIEDZKI Władysław (red.), 1898, Słownik języka polskiego, t. 1, Warszawa [« Słownik warszawski »] (http://ebuw.uw.edu.pl/publication/254).
SWIL = ZDANOWICZ Aleksander et al., 1861, Słownik języka polskiego, Wilno [« Słownik wileński»] (http://eswil.ijp-pan.krakow.pl/index.php).
TLF = Le Trésor de la langue française informatisé : (http://atilf.atilf.fr/).
USJP = Uniwersalny słownik języka polskiego, 2004, Stanisław Dubisz (dir.), version électronique (offline).
BRUNOT Ferdinand, 1939, t. IV : La langue classique (1660–1715), Ière partie, Paris [3e édition].
BU = GREVISSE Maurice, GOOSSE André, 2008, Le bon usage : grammaire française, 14 éd., Bruxelles.
JAKUBCZYK Marcin, 2013, Duchênebillot et Malicki: les deux premiers et rivaux ouvrages polonophones consacrés à la grammaire française, Romanica Cracoviensia 13 : 20–28.
QUEMADA Bernard, 1968, Les dictionnaires du français moderne 1539–1863. Étude sur leur histoire, leurs types et leurs méthodes, Paris.
Informacje: Romanica Cracoviensia, Tom 13 (2013), Tom 13, Numer 1, s. 29 - 37
Typ artykułu: Oryginalny artykuł naukowy
Tytuły:
Équivoquer en français aux XVIIe et XVIIIe siècles (les gram- mairiens et l’homonymie)
Équivoquer en français aux XVIIe et XVIIIe siècles (les gram- mairiens et l’homonymie)
Uniwersytet Jagielloński w Krakowie, Polska, ul. Gołębia 24, 31-007 Kraków
Publikacja: 15.11.2013
Status artykułu: Otwarte
Licencja: Żadna
Udział procentowy autorów:
Korekty artykułu:
-Języki publikacji:
FrancuskiLiczba wyświetleń: 2281
Liczba pobrań: 1557