Szczęśliwe życie w okresie późnej dorosłości. Znaczenie motywu indywidualnego.
cytuj
pobierz pliki
RIS BIB ENDNOTEWybierz format
RIS BIB ENDNOTESzczęśliwe życie w okresie późnej dorosłości. Znaczenie motywu indywidualnego.
Data publikacji: 2019
Psychologia Rozwojowa, 2019, Tom 24, Numer 1, s. 29 - 42
https://doi.org/10.4467/20843879PR.19.001.10592Autorzy
Szczęśliwe życie w okresie późnej dorosłości. Znaczenie motywu indywidualnego.
Happy Life in the Late Adulthood. The Meaning of Individual Motive
Positive psychology points out the relation between experiencing the state of engagement in life, including social engagement, and the feeling of happiness and contentment in seniors. The purpose of the conducted study was to search for the relationship between the well-being of older adults and their individual life motives which were operationalized on the basis of the Japanese cultural phenomenon of ikigai.
The participants in the study were seniors from three groups: members of the Active Senior Club, students of The Third Age University and inmates of a Care and Therapy In-patient Department (N = 138). The sense of meaning of life, satisfaction with life and resiliency were measured. Additionally, the participants were asked a question concerning the value they ascribed to their own life.
The results of the study indicate that the seniors who declare they possess an individual life motive are generally more satisfi ed with their life and consider it to have more meaning. Senior citizens who are active in areas such as education or culture also present a higher level in those areas.
Baltes P.B., Baltes M.M. (1990), Psychological perspectives on successful aging: The model of selective optimization with compensation. Successful Aging: Perspectives from the Behavioral Sciences, 1, 1–34.
Błachnio A. (2002), Pytanie o jakość życia w kontekście rozważań nad naturą starości. W: K. Obuchowski (red.), Starość i osobowość, 13–52. Bydgoszcz: Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej.
Bonanno G.A., Westphal M., Mancini A.D. (2011), Resilience to loss and potential trauma. Annual Review of Clinical Psychology, 7, 511–535.
Buettner D. (2010), Blue Zones. Lessons for Living Longer From the People Who’ve Lived the Longest. Washington: National Geographic Society.
Byczewska K., Kielar-Turska M. (2011), Funkcje zarządzające u osób w wieku senioralnym o różnym poziomie potrzeb edukacyjnych. Psychologia Rozwojowa, 16, 1, 85–98.
Byun R.N., Jung R.N. (2016), The infl uence of daily stress and resilience on successful ageing. International Nursing Review, 63, 3, 482–489.
Cichocka M. (1995), Psychologiczne determinanty pomocy psychologicznej dla człowieka starego. W: B. Waligóra (red.), Elementy psychologii klinicznej, 79–94. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Constantine N.A., Benard B., Diaz M. (1999), Measuring Protective Factors and Resilience Traits in Youth: The Healthy Kids Resilience Assessment. Paper presented at the Seventh Annual Meeting of the Society for Prevention Research, New Orleans, LA, 3–15.
Czapiński J. (1994), Psychologia szczęścia: przegląd badań i zarys teorii cebulowej. Warszawa: Polskie Towarzystwo Psychologiczne, Pracownia Testów Psychologicznych..
Czapiński J. (2008), Czy szczęście popłaca? Dobrostan psychiczny jako przyczyna pomyślności życiowej. W: J. Czapiński (red.), Psychologia pozytywna. Nauka o szczęściu, zdrowiu, sile i cnotach człowieka, 235–254. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Diener E., Lucas R.E., Scolon C.N. (2006), Beyond the hedonic treademill. Revising the adaptation theory of well-being, American Psychologist, 5, 305–314.
Diener E., Seligman M.E.P. (2002), Very happy people. Psychological Science, 13(1), 81–84.
Diener E., Suh E.M., Lucas R.E., Smith H.L. (1999), Subjective well-being: Three decades of progress. Psychological Bulletin, 125, 276–302.
Finogenow M. (2013a), Rozwój w okresie późnej dorosłości – szanse i zagrożenia. Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica, 297, 93–104.
Szczęśliwe życie w okresie późnej dorosłości. Znaczenie motywu indywidualnego 41
Finogenow M. (2013b), Psychologiczne wyznaczniki zadowolenia z życia osób w wieku emerytalnym. Chowanna, 40, 143–158.
Gable S.L., Haidt J. (2005), What (and why) is positive psychology? Review of General Psychology, 2, 203–110.
García H., Miralles F. (2017), Ikigai: The Japanese Secret to a Long and Happy Life. London: Penguin.
Golińska L. (2003), Poczucie koherencji a zadowolenie z życia w różnych jego fazach. Nowiny Psychologiczne, 4, 33–46.
Heszen I., Sęk H. (2007), Psychologia zdrowia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Hochhalter A.K., Smith M.L., Ory M.G. (2011). Successful aging and resilience: Applications for public health and health care. W: B. Resnick, L.P. Gwyther, K.A. Roberto (eds.), Resilience in Aging: Concepts, Research, and Outcomes. New York, NY: Springer.
Ishida R. (2011), Enormous earthquake in Japan: Coping with stress using purpose-in-life/ikigai. Psychology, 2(8), 773–776.
Ishida R. (2012), Purpose in life (ikigai), a frontal lobe function, is a natural and mentally healthy way to cope with stress. Psychology, 3(3), 272–276.
Jeste D.V., Savla G.N., Thompson W.K., Vahia I.V., Glorioso D.K., Martin A.S. i in. (2013), Association between older age and more successful aging: Critical role of resilience and depression. American Journal of Psychiatry, 170(2), 188–196.
Juczyński Z. (2001), Adaptacja Skali Satysfakcji z Życia – SWLS (Diener, Emmons, Larson, Griffi n, 1985). Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych PTP.
Keyes C., Haidt J. (2003), Introduction: Human fl uorishing – the study of that which makes life worthwhile. W: C.L.M. Keyes, J. Haidt (eds.), Positive Psychology and Well-Lived, 3–12. American Psychological Association.
Klonowicz T., Cichomski B., Eliasz A. (2002), Pieniądze dają szczęście, zdrowie i... Psychologia Jakości Życia, 2, 19–34.
Kumano M. (2017), On the concept of well-being in Japan: Feeling shiawase as hedonic well-being and feeling ikigai as eudaimonic well-being. Applied Research in Quality of Life, 1, 1–15.
Miralles F., Piugcaver H. (2017), Ikigai, czyli sekret długiego życia. Warszawa: Wydawnictwo Muza.
Mori K., Kaiho Y., Tomata Y., Narita M., Tanji F., Sugiyama K., Sugawara Y., Tsuji I. (2017), Sense of life worth living (ikigai) and incident functional disability in elderly Japanese: The Tsurugaya Project. Journal of Psychosomatic Research, 95, 62–67.
Molzahn A., Skevington S.M., Kalfoss M., Makaroff K.S. (2010), The importance of facets of quality of life to older adults: an international investigation. Quality of Life Research, 19(2), 293–298.
Ogińska-Bulik N., Juczyński Z. (2008), Skala pomiaru prężności–SPP-25. Nowiny Psychologiczne, 3, 39–56.
Pasik M. (2005), Wyznaczniki jakości życia u osób w wieku emerytalnym. Acta Universitatis Lodziensis.Folia Psychologica, 9, 65–78.
Popielski K. (1987), Testy egzystencjalne: metody badania frustracji egzystencjalnej i nerwicy noogennej. W: K. Popielski (red.), Człowiek – pytanie otwarte, 237–263. Lublin: Wydawnictwo Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
Popielski K. (1993), Noetyczny wymiar osobowości. Psychologiczna analiza poczucia sensu życia. Lublin: Wydawnictwo Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
Rosenberg M. (1989), Society and Adolescent Self-image, revised edition. Middletown, CT: Wesleyan University Press.
Ryff C., Singer B. (2008), Know thyself and become what you are: An eudiamonic approach to psychological wellbeing. Journal of Happiness Studies, 9, 13–39.
Seligman M.E.P., Csikszentmihalyi M. (2001), Positive psychology: An introduction: Reply. American Psychologist, 56(1), 89–90.
Sheldon K. (2004), Optimal Human Being. An Integrated Multi-level Perspective. Mahavah: Erlbaum.
Skarżyńska K. (2003), Cele życiowe, zaufanie interpersonalne i zadowolenie z życia. Psychologia Jakości Życia, 2(1), 35–49.
Straś-Romanowska M. (2011), Późna dorosłość. Wiek starzenia się. W: J. Trempała (red.), Psychologia rozwoju człowieka, 326–350. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Steuden S. (2012). Psychologia starzenia się i starości. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Szewczyczak M., Stachowska M., Talarska D. (2012), Ocena jakości życia osób w wieku podeszłym – przegląd piśmiennictwa. Nowiny Lekarskie, 81(1), 96–100.
Tanno K., Sakata K., Ohsawa M., Onoda T., Itai K., Yaegashi Y., Tamakoshi A., JACC Study Group (2009), Associations of ikigai as a positive psychological factor with all-cause mortality and cause-specific mortality among middle-aged and elderly Japanese people: Findings from the Japan Collaborative Cohort Study. Journal of Psychosomatic Research, 67(1), 67–75.
Trzebińska E. (2008), Psychologia pozytywna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Tugade M.M., Fredrikson B.L., Feldman Barrett L. (2004), Psychological resilience and positive emotional granulity: Examining the benefi ts of positive emotions on coping and health. Journal of Personality, 72(6), 1161–1190.
Wagnild G. (2003), Resilience and successful aging: Comparison among low and high income older adults. Journal of Gerontological Nursing, 29(12), 42–49.
Warr P., Butcher V., Robertson I.T. (2004), Activity and psychological well-being in older people. Aging & Mental Health, 8(2), 172–183.
Vaillant G. (2004), Positive aging. W P.A. Linley, S. Joseph, Positive Psychology in Practice. Wiley Online Library.
Veenhoven R. (1991), Questions on happiness: Classical topics, modern answers, blind spots. W: F. Strack, M. Argyle, N. Schwarz (eds.). Subjective Well-being. An Interdisciplinary Perspective, 7–26. Oxford.
Życińska J., Januszek M. (2011), Test Sensu Życia (Purpose in Life Test, PIL) JC Crumbaugha i LT Maholicka: Analiza psychometryczna. Czasopismo Psychologiczne – Pychological Journal, 17(1), 561–578.
Yu X., Zhang J. (2007), Factor analysis and psychometric evaluation of the Connor-Davidson Resilience Scale (CD-RISC) with Chinese people. Social Behavior and Personality, 35(1), 19–30.
Informacje: Psychologia Rozwojowa, 2019, Tom 24, Numer 1, s. 29 - 42
Typ artykułu: Oryginalny artykuł naukowy
Tytuły:
Szczęśliwe życie w okresie późnej dorosłości. Znaczenie motywu indywidualnego.
Happy Life in the Late Adulthood. The Meaning of Individual Motive
Uniwersytet Jagielloński w Krakowie, Polska, Gołębia 24, 31-007 Kraków
Instytut Psychologii Stosowanej, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie
Instytut Psychologii Stosowanej, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie
Instytut Psychologii Stosowanej, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie
Publikacja: 2019
Status artykułu: Otwarte
Licencja: CC BY-NC-ND
Udział procentowy autorów:
Korekty artykułu:
-Języki publikacji:
PolskiLiczba wyświetleń: 4024
Liczba pobrań: 1937