Akunin B. 2013. Wyznania tłumacza apostaty, przeł. K. Szymańska, „Gazeta Wyborcza” 251, 26.10.2013, s. 26–27.

Baer B. J. 2010. Literary Translation and The Construction of a Soviet Intelligentsia, w: M. Tymoczko (red.), Translation, Resistance, Activism, Amherst and Boston: University of Massachusetts Press, s. 149–167.

Balbus S. 1993a. Znaleźć dla niej nową mowę, „Dekada Literacka” 9 (69), s. 1–4.

Balbus S. 1993b. Przekład poezji i poezja przekładu, „NaGłos” 11 (36), s. 32–47.

Balcerzan E. 1985. Przekład jako cytat, w: E. Balcerzan, S. Wysłouch (red.), Miejsca wspólne. Szkice o komunikacji literackiej i artystycznej, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 136–159.

Barańczak S. 2004. Ocalone w tłumaczeniu. Szkice o warsztacie tłumacza poezji z dołączeniem małej antologii przekładów, Kraków: a5.

Brzostowska-Tereszkiewicz T. 2016. Modernist Translation. An Eastern European Perspective: Models, Semantics, Functions, Frankfurt am Main, Berlin, Bern, Bruxelles, New York, Oxford, Wien: Peter Lang.

Etkind E. 1978. Notes of a Non-Conspirator, przeł. P. France, Oxford: Oxford University Press.

Hermans T. 2015. Narada języków, przekład zbiorowy pod red. M. Heydel i K. Szymańskiej, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Hołobut A. 2012. Między wierszami (Monika Kaczorowska, „Przekład jako kontynuacja twórczości własnej”), „Przekładaniec” 26, s. 328–336.

Ingarden R. 1972. O tłumaczeniach, w: Z teorii języka i filozoficznych podstaw logiki, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 132–157.

Jarniewicz J. 2001. Kto tak pięknie gra, czyli stereotyp poetyckości w polskich przekładach anglojęzycznej poezji współczesnej, „Literatura na Świecie” 7, s. 211–224.

Jarniewicz J. 2012. Gościnność słowa. Szkice o przekładzie literackim, Kraków: Znak.

Kaczorowska M. 2011. Przekład jako kontynuacja twórczości własnej. Na przykładzie wybranych translacji Stanisława Barańczaka z języka angielskiego, Kraków: Universitas.

Kotarba A. 2009. Co ma Bloom do Barańczaka? (Ewa Rajewska, Stanisław Barańczak – poeta i tłumacz), „Przekładaniec” 20, s. 192–199.

Krynicki R. 1993. Literatura jest tłumaczeniem (rozmowa z Czesławem Miłoszem, Ryszardem Krynickim i Piotrem Sommerem), „Na Głos” 11 (36), s. 13–27.

Lefevere A. 1982 (2009). Ogórki Matki Courage. Tekst, system i refrakcja w teorii literatury, przeł. A. Sadza, w: M. Heydel, P. Bukowski (red.), Współczesne teorie przekładu. Antologia, Kraków: Znak, s. 224–264.

Leighton L. 1991. Two Worlds, One Art: On Literary Translation in Russia and America, De Kalb: Northern Illinois University Press.

Loseff L. 1984. On the Beneficence of Censorship: Aesopian Language in Modern Russian Literature, Monachium: Otto Sagner.

Lygo E. 2016. Between Ideology and Literature: Translation in the USSR during the Brezhnev Period, „Perspectives: Studies in Translatology“ 24(1), s. 48–58.

Markowski M.P. 1999. Pragnienie obecności. Filozofie reprezentacji od Platona do Kartezjusza, Gdańsk: słowo/obraz terytoria.

Pokorn Nike K. 2012. The Voice of the East, w: Post-Socialist Translation Practices, Amsterdam – Philadelphia: John Benjamins, s. 1–5.

Rajewska E. 2007. Stanisław Barańczak – poeta i tłumacz, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie.

Szymańska K. 2014. Polska teoria przekładu literackiego a Translation Studies. O szkole poznańskiej na marginesie pierwszej polskiej antologii, „Przekładaniec” 29, s. 325–341.