„Opowieści, których nie trzeba przekładać?” – Behind the Beautiful Forevers Katherine Boo (2012) i Davida Hare’a (2014)

Aleksandra Kamińska

Tytuły

Abstrakt

Katherine Boo’s award-winning non-fiction book (2012) and David Hare’s play Behind the Beautiful Forevers (2014) are set in a Mumbai slum called Annawadi. They tell a story of one family’s struggle with the Indian judiciary system, describing the life in a Mumbai slum in the process. The article purports to analyse the translation element of Boo’s narrative, as well as the book’s translation (Polish translation by Adrianna Sokołowska-Ostapko) and adaptation (Hare’s play). The first part of the article is focused on various shifts occurring in those secondary texts. Special attention is paid to ideological consequences and motivations of various decisions, which, consequently, leads to the question about the oppressive potential of translation (inspired by theories of Edward Said and Gayatri Spivak). The second part of the article deals with the fact that although translation remains an essential and obvious component of Behind the Beautiful Forevers for all three authors (Boo, Hare, and Sokołowska-Ostapko), this issue has been largely neglected (or misrepresented) by readers and critics. This, in turn, leads to the question (based on Itamar Even-Zohar’s polysystem theory) to what extent the case of Behind Beautiful Forevers can be interpreted as a product of various forces conditioning the scope and future of postcolonial translation.

Słowa kluczowe

Behind the Beautiful Forevers, Katherine Boo, David Hare, adaptation, translation criticism

Zawsze piękne, Katherine Boo, David Hare, adaptacja, krytyka przekładu

Bibliografia

Boo K. 2013. Zawsze piękne. Życie, śmierć i nadzieja w slumsach Bombaju, przeł. A. Sokołowska-Ostapko, Kraków: Znak.

––––– 2012. Behind the Beautiful Forevers: Life, Death and Hope in a Mumbai Undercity, New York: Random House.

Boo K., Medina, K. Q & A with Katherine Boo [online] http://www.behindthebeautifulforevers.com/qa-with-katherine/ [dostęp: 30 marca 2016].

Cavendish D. 2014. Behind the Beautiful Forevers Review. A World in Which Life Is Cheap, „The Telegraph”, 19 listopada, http://www.telegraph.co.uk/culture/theatre/theatre-reviews/11235899/Behind-the-Beautiful-Forevers-National-Theatre-review-A-world-in-which-life-is-cheap.html [dostęp: 30 marca 2016].

Clapp S. 2014. Behind the Beautiful Forevers Reviev. Important Stories Forcefully Told, „The Guardian”, 23 listopada, https://www.theguardian.com/stage/2014/nov/23/behind-the-beautiful-forevers-review-national-meera-syal-david-hare [dostęp: 30 marca 2016].

Even-Zohar I. 2009. Miejsce literatury tłumaczonej w polisystemie literackim, przeł. M. Heydel, w: P. Bukowski, M. Heydel (red.), Współczesne teorie przekładu, Kraków: Znak, s. 195–204.

Garis R. 1965. The Dickens Theatre: A Reassessment of the Novels, Oxford: Oxford University Press.

Giles J. 2012. Behind the Beautiful Forevers, „Entertainment Weekly”, 10 lutego, http://www.ew.com/article/2012/02/10/behind-beautiful-forevers-review-katherine-boo [dostęp: 30 marca 2016].

Giridharadas, A. 2012. Narratives with No Need for Translation, „The New York Times” 6 kwietnia, http://www.nytimes.com/2012/04/07/world/americas/07iht-currents07.html?_r=0 [dostęp 30 marca 2016].

Hammond W., Steward D. 2008. Verbatim: Techniques in Contemporary Documentary Theatre, London: Oberon Books.

Hanrahan F. 2015. The Poverty Tour: Life in the Slums of Mumbai and Manila as Seen in Danny Boyle’s Slumdog Millionaire and Merlinda Bobis’s The Solemn Lantern Maker, „ATLANTIS Journal of the Spanish Association of Anglo-American Studies” 37(1), s. 101–119.

Hare D. 1983. A Map of the World, London: Faber & Faber.

––––– 1986. Mapa świata, „Dialog” 11, s. 55–99.

––––– 2014. Behind the Beautiful Forevers, London: Faber & Faber.

Hutcheon L. 2006. A Theory of Adaptation, London–New York: Routledge.

Jakobson R. 2009. O językoznawczych aspektach przekładu, przeł. L. Pszczołowska, w: P. Bukowski, M. Heydel (red.), Współczesne teorie przekładu, Kraków: Znak, s. 41–50.

Jarniewicz J. 2012. Tłumacz jako twórca kanonu, w: J. Jarniewicz, Gościnność słowa. Szkice o przekładzie literackim, Kraków: Znak, s. 23–33.

Lachman M. 2013. Teatralizując fakty. Uwagi o (do)słowności teatru verbatim i teatru politycznego, „Didaskalia” 113, s. 125–132.

Lefevere A. 2009. Ogórki matki Courage. Tekst, system i refrakcja w teorii literatury, przeł. A. Sadza, w: P. Bukowski, M. Heydel (red.), Współczesne teorie przekładu, Kraków: Znak, s. 224–246.

Luckhurst M. 2013. Verbatim Theatre, Media Relations and Ethics, w: N. Holdsworth, M. Luckhurst (red.), A Concise Companion to Contemporary British and Irish Drama, Oxford–Malden: Wiley-Blackwell, s. 200–221.

Mahajan K. 2012. City of Lost Children, „The Wall Street Journal”, 4 lutego, http://blogs.wsj.com/indiarealtime/2012/02/06/city-of-lost-children/ [dostęp: 30 marca 2016].

Maslin J. 2012. All They Hope for Is Survival, „The New York Times”, 1 stycznia, http://www.nytimes.com/2012/01/31/books/katherine-boos-first-book-behind-the-beautiful-forevers.html [dostęp: 30 marca 2016].

Nussbaum M. 2012. How to Write about Poverty, „The Times Literary Supplement”, 10 października, https://www.the-tls.co.uk/articles/public/how-to-write-about-poverty/ [dostęp: 20 marca 2016].

Reinelt J. 2011. The Promise of Documentary, w: A. Forsyth, C. Megson (red.), Get Real: Documentary Theatre Past and Present, London: Palgrave Macmillan, s. 6–23.

Rufus Norris and Meera Syal on Behind the Beautiful Forevers, https://www.youtube.com/watch?v=mYnFezfhQjI [dostęp: 30 marca 2016].

Rynek książki w Polsce 2015, Instytut Książki, http://www.instytutksiazki.pl/upload/Files/polish_book_market_2015_PL_popr.pdf [dostęp: 30 marca 2016].

Said E.W. 2006. Orientalizm: Wprowadzenie, przeł. W. Kalinowski, w: A. Burzyńska, M.P. Markowski (red.), Teorie literatury XX wieku. Antologia, Kraków: Znak, s. 625–649.

Sierz A. 2004. Brytyjski teatr faktu wczoraj i dziś, „Dialog” 8, s. 60–65.

Spivak G. C. 2010. Czy podporządkowani inni mogą przemówić?, przeł. E. Majewska, „Krytyka Polityczna” 24–25, s. 196–239.

Taylor P. 2014. Behind the Beautiful Forevers Reviev: Magnificent, „The Independent”, 19 listopada, http://www.independent.co.uk/arts-entertainment/theatre-dance/reviews/behind-the-beautiful-forevers-national-theatre-review-magnificent-9870196.html [dostęp: 30 marca 2016].

Translation Database 2013. The University of Rochester, http://www.rochester.edu/College/translation/threepercent/index.php?id=7222 [dostęp: 30 marca 2016].

White H. 2000. Poetyka pisarstwa historycznego, przeł. E. Domańska, M. Loba, A. Marciniak, M. Wilczyński, Kraków: Universitas.

Informacje

Informacje: Przekładaniec, 2016, Numer 33 – (Post)kolonializm w przekładzie , s. 176 - 195

DOI: https://doi.org/10.4467/16891864PC.16.029.7352

Typ artykułu: Oryginalny artykuł naukowy

Tytuły:

Polski:

„Opowieści, których nie trzeba przekładać?” – Behind the Beautiful Forevers Katherine Boo (2012) i Davida Hare’a (2014)

Angielski:

“Narratives with No Need for Translation?” – Behind the Beautiful Forevers by Katherine Boo (2012) and David Hare (2014)

Autorzy

Aleksandra Kamińska

Uniwersytet Jagielloński w Krakowie, Polska, ul. Gołębia 24, 31-007 Kraków

Uniwersytet Ignatianum w Krakowie
Polska

Publikacja: 18.09.2017

Status artykułu: Otwarte

Licencja: Żadna

Udział procentowy autorów:

Aleksandra Kamińska (Autor) - 100%

Korekty artykułu:

-

Języki publikacji:

Polski

Liczba wyświetleń: 1817

Liczba pobrań: 986

<div id="cke_pastebin"> „Opowieści, których nie trzeba przekładać?” – Behind the Beautiful Forevers Katherine Boo (2012) i Davida Hare’a (2014)</div>

Pobierz pełny tekst

Tytuły

Abstrakt

Słowa kluczowe

Bibliografia

Informacje

Autorzy