Adorno T.W. (1979). Wychowanie po Oświęcimiu. Tłum. J. Zychowicz. „Znak”, nr 285.

Arendt H. (1998). Eichmann w Jerozolimie. Rzecz o banalności zła. Tłum. A. Szostkiewicz. Kraków: Znak.

Arendt H. (2006). Odpowiedzialność i władza sądzenia. Tłum. W. Madej, M. Godyń. Warszawa: Prószyński i S-ka.

Arendt H. (2011). Między czasem minionym a przyszłym. Osiem ćwiczeń z myśli politycznej. Tłum. M. Godyń, W. Madej. Warszawa: Wydawnictwo Aletheia.

Folkierska A. (1990). Pytanie o pedagogikę. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.

Gadamer H.-G. (2004). Prawda i metoda. Tłum. B. Baran. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Guilford J. (1978). Natura inteligencji człowieka. Tłum. różni. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Hegel G.W.F. (1984). Kto myśli abstrakcyjnie? W: Z. Kuderowicz, Hegel i jego uczniowie. Warszawa: Wiedza Powszechna.

Heidegger M. (1977). Nauka i namysł. Tłum. M.J. Siemek. W: M. Heidegger, Budować, myśleć, mieszkać. Warszawa: Czytelnik.

Heidegger M. (1983). Co znaczy myśleć? Tłum. J. Mizera, J. Tischner. W: Z. Kuderowicz (red.), Filozofia współczesna. Warszawa: Wiedza Powszechna.

Heidegger M. (1999). Koniec filozofii i zadanie myślenia. Tłum. K. Michalski. W: M. Heidegger, Ku rzeczy myślenia. Warszawa: Fundacja Aletheia.

Heidegger M. (2000). Co zwie się myśleniem? Tłum. J. Mizera. Warszawa–Wrocław: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Heidegger M. (2002). Rzecz. Tłum. J. Mizera. W: M. Heidegger, Odczyty i rozprawy. Kraków: Wydawnictwo Baran i Suszczyński.

Hesse H. (2018). Gra szklanych paciorków. Tłum. M. Kurecka. Warszawa: Media Rodzina.

Horkheimer M., Adorno T.W. (1994). Dialektyka oświecenia. Tłum. M. Kowalska. Warszawa: IFiS PAN.

Husserl E. (1992). Filozofia jako ścisła nauka. Tłum. W. Galewicz. Warszawa: Fundacja Aletheia.

Jonas H. (1996). Zasada odpowiedzialności. Etyka dla cywilizacji technologicznej. Tłum. M. Klimowicz. Kraków: Platan.

Konarzewski K. (1995). Czy pedagogika wybić się może na naukowość? W: J. Rutkowiak (red.), Odmiany myślenia o edukacji. Kraków: Impuls.

Kwaśnica R. (1990a). Ku pytaniom o psychopedagogiczne kształcenie nauczycieli. W: Z. Kwieciński, L. Witkowski (red.), Ku pedagogii pogranicza. Toruń: Wydawnictwo UMK.

Kwaśnica R. (1990b). Ukryte założenia trzech krytyk. Przyczynek do samowiedzy pedagogii przejścia i pogranicza. W: Z. Kwieciński, L. Witkowski (red.), Ku pedagogii pogranicza. Toruń: Wydawnictwo UMK.

Kwaśnica R. (2003). Wprowadzenie do myślenia o nauczycielu. W: Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red.), Pedagogika. Podręcznik akademicki, t. 2. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Lewis T. (2015). On Study: Giorgio Agamben and Educational Potentiality. London: Routledge.

Rutkowiak J. (1995). „Pulsujące kategorie” jako wyznaczniki mapy odmian myślenia o edukacji. W: J. Rutkowiak (red.), Odmiany myślenia o edukacji. Kraków: Impuls.

Rutkowiak J. (2001). Wielość języków pedagogiki a problem jej tożsamości. W: T. Jaworska, R. Leppert (red.), Wprowadzenie do pedagogiki. Wybór tekstów. Kraków: Impuls.

Siemek M.J. (1998). Ku krytyce „nie-instrumentalnego rozumu”. W: M.J. Siemek, Hegel i filozofia. Warszawa: Oficyna Naukowa.

Szkudlarek T., Zamojski P. (2020). Education and Ignorance: Between the Noun of Knowledge and the Verb of Thinking. „Studies in Philosophy and Education” (online first), https://doi.org/10.1007/s11217-020-09718-9. 

Vlieghe J., Zamojski P. (2019). Towards an Ontology of Teaching: Thing-centred Pedagogy, Affirmation, and Love for the World. Cham: Springer.

Zamojski P. (2010). Pytanie o „kwestie pierwsze” w pedagogice – słowo wstępne. „Ars Educandi”, t. VII, s. 7–12.

Zamojski P. (2019). Pedagogika skupiona na rzeczy – wprowadzenie do idei. „Parezja”, nr 1 (11), s. 12–29.