Abrahamowicz Zygmunt (1980). Paszkowski Marcin. In Polski Słownik Biograficzny, Vol. 25(1), fasc. 104, 301−302. Wrocław: Polska Akademia Nauk.

Adamović Milan (1976). Vocabulario nuovo mit seinem türkischen Teil. Rocznik Orientalistyczny 38, 43−70.

Adamović Milan (2009). Floransalı Filippo Argenti’nin notlarına gore (1533) 16. Yuzyıl Turkcesi. Ankara: Türk Dil Kurumu.

Considine John (2012). Wordlists of exotic languages in seventeenth-century England. In Ashgate critical essays on early English lexicographers. Vol. 1: The seventeenth century. Considine John et al. (ed.), 365−375. Surrey: Ashgate Publishing.

Dilâçar Agop (1970). 1612’de Avrupa’da yayımlanan ilk Türkçe gramerinin özellikleri. Turk Dili Araştırmaları Yıllığı. Belleten 1970, 197−210.

Majda Tadeusz (1985). Rozwój języka tureckiego w XVII wieku (rękopis z 1611 r., ze zbiorów Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu, sygn. M. 1529). Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.

Majda Tadeusz (2013). Turkish religious texts in Latin script from 18th century South-Eastern Anatolia. Transcriptions, translations, and a study of the language. Berlin: Klaus Schwarz Verlag.

Rocchi Luciano (2007). Ricerche sulla lingua osmanlı del XVI secolo. Il corpus lessicale turco del manoscritto fiorentino di Filippo Argenti (1533). Wiesbaden: Harrassowitz Verlag.

Rocchi Luciano (2011a). Il dizionario turco-ottomano di Arcangelo Carradori (1650). Trieste: Edizione Universita di Trieste.

Rocchi Luciano (2011b). Turkish historical lexicography. Lexicographica 27, 203−220.

Rocchi Luciano (2012). Il “Dittionario della Lingua Turchesca” di Pietro Ferraguto (1611). Trieste: Edizione Universita di Trieste.

Stachowski Marek (2010). Ist das slawische Schaf (*ovьca, *ovьcь) bis nach Transkaukasien (hōgač) und Anatolien (oveč, ogeč) gewandert? Studia Etymologica Cracoviensia 15, 127−136.

Stachowski Marek (2012). Remarks on the phonetic value of the letters ‹y› and ‹ü› in Franciscus Meninski’s Ottoman Turkish Th esaurus (1680). Studia Linguistica Universitatis Iagellonicae Cracoviensis 129, 189−197.

Stachowski Stanisław (1989). Le dictionnaire turc de Marcin Paszkowski (1615). Kraków [unpublished].

Stachowski Stanisław (1999). Słownictwo polskie w Dykcjonarzu tureckim Marcina Paszkowskiego (1615). In Collectanea Linguistica in honorem Casimiri Polański. Brzezinowa Maria, Kurek Halina (eds.) , 243−253. Kraków: Księgarnia Akademicka.

Stachowski Stanisław (2000). François a Mesgnien Meninski und sein Thesaurus Linguarum Orientalium. In Meninski a Mesgnien Franciscus. Thesaurus Linguarum Orientalium Turcicae Arabicae Persicae. vol. 1: Lexicon Turcico-Arabico-Persicum (Viennae 1680). Ölmez Mehmet, Stachowski Stanisław (eds.), XXIII−XXXIV. Istanbul: Simurg.

Stein Heidi (1994). Zur Frage der gegenseitigen Abhängigkeit türkischer Transkriptionstexte. In XXV. Deutscher Orientalistentag. Vortrage (Munchen 8.−13.4.1991). Wunsch Cornelia (ed.), 203−214. Stuttgart: Franz Steiner Verlag.

Zajączkowski Ananiasz (1938). Pierwsza próba opracowania języka tureckiego w literaturze staropolskiej. Sprawozdania Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (Wydział I) 31, 51−66.

Zajączkowski Ananiasz (1953). Studia orientalistyczne z dziejów słownictwa polskiego. Wrocław: Wrocławskie Towarzystwo Naukowe.