Niewielu dwudziestowiecznych autorów miało tak znaczny wpływ na literaturę innych pisarzy jak Jorge Luis Borges. Inspiracje jego dziełami widoczne są we wszystkich ważnych literaturach narodowych, a wielu pisarzy otwarcie uznaje jego kompetencje i wpływ, a niektórzy z nich wręcz otwarcie go imitują. W tym aspekcie szczególnym przypadkiem jest literatura w języku serbsko-chorwackim, która na wielką skalę czerpała z jego twórczości. Fala fascynacji Borgesem dotarła do Jugosławii późno, ale za to ze zdwojoną siłą i od 1970 roku argentyński autor stał się jednym z ulubionych pisarzy młodych czytelników. Lokalni twórcy szybko przyswoili sobie wszystkie estetyczne i konceptualne innowacje autora Fikcji, dając nawet początek nowemu nurtowi literackiemu znanemu jako „proza borgesowska”, który wydał pisarzy tak wyjątkowych jak Milorad Pavić. Na szczególną uwagę zasługuje Danilo Kiš, który choć nie jest uznawany sensu stricto za borgesistę, jest jednym z najbardziej uznanych serbskich pisarzy. W większości jego dzieł widoczne są stylistyczne i tematyczne wpływy Borgesa. Liczne odniesienia intertekstualne zmieniają jego teksty w prawdziwy dialog z argentyńskim mistrzem. Wysoka jakość, oryginalność i różnorodność jego prac są tym, co wyróżnia tego serbskiego autora spośród innych bałkańskich epigonów Borgesa. Prezentowany tu artykuł ma na celu analizę wpływów, odniesień, aluzji, zapożyczeń i innych środków intertekstualnych pochodzących z twórczości Borgesa obecnych w książkach Kiša, od jego pierwszych powieści, w których wpływy te są jeszcze bardzo dyskretne, aż po wyraźnie borgesowskie opowiadania z tomu Encyklopedia zmarłych czy liczne referencje obecne w Grobowcu dla Borisa Dawidowicza.

Few authors of the 20th century have had such a remarkable influence on the literature of other writers as Jorge Luis Borges. The impact of his works can be appreciated in all important national literatures; many writers have recognized his expertise and influence, some of them openly imitating him. In this respect, literature written in Serbo- Croatian is a special case, with a huge reception of his literature. The Borges “wave” arrived late to Yugoslavia, but with increased strength, and from the 1970s on the Argentinean author has remained one of the favourite writers amongst young readers. Local writers quickly absorbed all the aesthetic and conceptual developments of the author of  Ficciones, even giving birth to a new trend called “Borgesian prose” which has given the world such remarkable authors as Milorad Pavić. Although not considered strictly a borgesist, Danilo Kiš, one of the internationally best known Serbian authors, deserves special attention. Much of his work is marked in many ways by Borgesian stylistic and thematic influences. Numerous intertextualities make some of his texts a genuine dialogue with the Argentinean master. However, the high quality, originality and diversity of Kiš’s work distinguish the Serbian author from the rest of the Balkan Borges’ followers. The present paper reviews the influences, references, allusions, appropriations and other intertextual links to Borges’ literature that can be found in works by Kiš, from his first novels, where the influence is more subdued, through numerous references in A tomb for Boris Davidovich, to the already clearly Borgesian stories of The Encyclopaedia of the Dead.