Melancholia Marota. O jednym z rymów w parafrazie psalmu 137
Wybierz format
RIS BIB ENDNOTEData publikacji: 02.08.2022
Studia Litteraria Universitatis Iagellonicae Cracoviensis, 2022, Volume 17, Issue 2, s. 97-105
https://doi.org/10.4467/20843933ST.22.010.15598Autorzy
La mélancolie marotique. Sur une rime du Psaume 137
Parafrazy psalmów Marota zostały powszechnie uznane za jedno z najważniejszych osiągnięć poetyckich francuskiej poezji renesansowej. Choć Marot stara się pozostać jak najbliżej biblijnego źródła, jego interpretacja psalmu 137 wyróżnia się pewnymi cechami metrycznymi i tonem, jaki nadaje mu początkowy rym aquatiques-melancoliques, całkowicie nieobecny we wcześniejszych przekładach psalmów. Takie nowatorskie posunięcie nie tylko nie jest zwykłym ozdobnikiem, lecz nadaje tekstowi nowe znaczenie, zmieniając niektóre jego cechy i przede wszystkim gruntownie przeformułowując wyrażenie straty, które przenika cały poemat. Podejmując ścisłą lekturę egzegetyczną tekstu, niniejszy artykuł ma na celu ukazanie, w jaki sposób Marotowi udało się przekazać głębsze poetyckie znaczenie w odniesieniu do jednej z najbardziej gwałtownych i bolesnych pieśni psałterza, przekształcając w ten sposób jej gorzką surowość w swego rodzaju utwór medytacyjny i tworząc prawdziwe arcydzieło, świadczące zarówno o jego duchowym zaangażowaniu, jak i trosce o estetyczny walor tekstu.
Bédier, Joseph (éd.). 1922. La Chanson de Roland. Paris : H. Piazza.
Bucer, Martin. 1554. Psalmorum quinque libri. Paris : Robert Estienne.
Champion, Pierre. 1926. Compost et kalendrier des bergiers (fac-similéde l’édition de Paris, Guy Marchant, 1493). Paris : Éditions des quatre chemins.
Dante, Alighieri. 1992. La divine comédie, L’Enfer, trad. J. Risset. Paris : GF-Flammarion.
Galderisi, Claudio (éd.). 1995. Charles d’Orléans. L’Écolier de mélancolie. Paris : Le Livre de Poche.
Jérôme, st. 1983. Biblia sacra iuxta Vulgatam versionem. 4e édition. Stuttgart : Deutsche Bibelgesellschaft.
La Bible. 1535, trad. Pierre Olivétan. Neuchâtel : Pierre de Vingle.
La Bible du XIIIe siècle. 1226–1250. Paris : BnF, fr. 899.
La forme des prieres et chantz ecclesiastiques. 1542. Genève : Jean Girard.
Lefèvre d’Etaples, Jacques. 1509. Quincuplex Psalterium. Paris : Henri Estienne.
Marot, Clément. 1541. Trente Pseaulmes de David, mis en françoys par Clement Marot, valet de chambre du Roy. Paris : Estienne Roffet.
Marot, Clément. 1543. Cinquante psaumes. Genève.
Marot, Clément. 2014. Œuvres poétiques complètes, t. 2, éd. Gérard Defaux. Paris : Classiques Garnier.
Marot, Clément et Bèze, Théodore de. 2019. Les Pseaumes mis en rime françoise, t. 1 : texte de 1562, éd. Max Engammare. Genève : Droz.
Short, Ian. 2015. The Oxford Psalter. Bodleian MS Douce 320. Oxford : Anglo-Norman Text Society.
Agrigoroaei, Vladimir. 2017. Les traductions en vers du Psautier au Moyen Âge et à la Renaissance [dans :] Claude Galderisi, Jean-Claude Vincensini, La traduction entre Moyen Âge et Renaissance. Médiations, auto-traductions et traductions secondes. Turnhout : Brepols, 139–158.
Becker, Philipp-August. 1921. Clément Marots Psalmenübersetzung. Leipzig : Teubner.
Chalier, Catherine. 2003. Traité des larmes. Paris : Albin Michel.
Defaux, Gérard. 1996. «Clément Marot le “despourveü” ». Littératures, n°35 : 25–50.
Jeanneret, Michel. 1965. «Marot traducteur des Psaumes entre le néo-platonisme et la Réforme ». Bibliothèque d’Humanisme et Renaissance, t. 27 : 629–643.
Jeanneret, Michel. 1969. Poésie et tradition biblique au XVIe siècle. Recherches stylistiques sur les paraphrases des psaumes de Marot à Malherbe. Paris : José Corti.
Klibansky, Raymond, Panofsky, Erwin, Saxl, Fritz. 1989. Saturne et la Mélancolie. Paris : Gallimard.
Millet, Olivier. 1997. Marot et Calvin : chanter les Psaumes [dans :] Clément Marot, prince des poëtes françois. Actes du Colloque international de Cahors en Quercy, 1996, éd. Gérard Defaux. Paris : Champion, 463–476.
Pigeaud, Jackie. 2005. De la mélancolie. Fragments de poétique et d’histoire. Paris : Dilecta.
Reuben, Catherine. 2000. La traduction des Psaumes de David par Clément Marot. Aspects poétiques et théologiques. Paris : Champion.
Rey, Alain. 1992. Dictionnaire historique de la langue française. Paris : Le Robert.
Roussel, Bernard. 1997. Les Psaumes : le texte massorétique, les vers de Clément Marot [dans :] Clément Marot, prince des poëtes françois. Actes du Colloque international de Cahors en Quercy, 1996, éd. Gérard Defaux. Paris : Champion, 436–437.
Starobinski, Jean. 2012. L’Encre de la mélancolie. Paris : Seuil.
Wursten, Dick. 2010. Clément Marot and Religion: A Reassessment in the Light of his Psalm Paraphrases. Leyde : Brill.
Zenger, Erich. 1996. A God of Vengeance? Understanding the Psalms of Divine Wrath. Louisville : Westminster John Knox Press.
Informacje: Studia Litteraria Universitatis Iagellonicae Cracoviensis, 2022, Volume 17, Issue 2, s. 97-105
Typ artykułu: Oryginalny artykuł naukowy
Tytuły:
Marot’s Melancholy. About a Rime from Ps. 137 Paraphrase
Université Paris Nanterre, Paryż, Francja
Publikacja: 02.08.2022
Status artykułu: Otwarte
Licencja: CC BY-NC-ND
Udział procentowy autorów:
Korekty artykułu:
-Języki publikacji:
FrancuskiLiczba wyświetleń: 402
Liczba pobrań: 494