@article{a238dbe4-f7e4-4fe4-9a40-9848fdbe16e8,
author = {Isabelle Fabre},
title = {Melancholia Marota. O jednym z rymów w parafrazie psalmu 137},
journal = {Studia Litteraria Universitatis Iagellonicae Cracoviensis},
volume = {2022},
number = {Volume 17, Issue 2},
year = {2022},
issn = {1897-3035},
pages = {97-105},keywords = {Marot; poezja renesansu; parafrazy psalmów; melancholia},
abstract = {Parafrazy psalmów Marota zostały powszechnie uznane za jedno z najważniejszych osiągnięć poetyckich francuskiej poezji renesansowej. Choć Marot stara się pozostać jak najbliżej biblijnego źródła, jego interpretacja psalmu 137 wyróżnia się pewnymi cechami metrycznymi i tonem, jaki nadaje mu początkowy rym aquatiques-melancoliques, całkowicie nieobecny we wcześniejszych przekładach psalmów. Takie nowatorskie posunięcie nie tylko nie jest zwykłym ozdobnikiem, lecz nadaje tekstowi nowe znaczenie, zmieniając niektóre jego cechy i przede wszystkim gruntownie przeformułowując wyrażenie straty, które przenika cały poemat. Podejmując ścisłą lekturę egzegetyczną tekstu, niniejszy artykuł ma na celu ukazanie, w jaki sposób Marotowi udało się przekazać głębsze poetyckie znaczenie w odniesieniu do jednej z najbardziej gwałtownych i bolesnych pieśni psałterza, przekształcając w ten sposób jej gorzką surowość w swego rodzaju utwór medytacyjny i tworząc prawdziwe arcydzieło, świadczące zarówno o jego duchowym zaangażowaniu, jak i trosce o estetyczny walor tekstu.},
doi = {10.4467/20843933ST.22.010.15598},
url = {https://ejournals.eu/czasopismo/studia-litteraria-uic/artykul/la-melancolie-marotique-sur-une-rime-du-psaume-137}
}