Interiekcje w języku włoskim i polskim – ujęcie kontrastywne

Porównanie występowania w dwóch językach tak specyficznych form jak wykrzykniki mogłoby się zdawać nieużyteczne, tymczasem może ono prowadzić do wielu cennych spostrzeżeń. Różnice pomiędzy wykrzyknikami polskimi i włoskimi zachodzą na różnych poziomach: graficznym, fonetycznym, semantycznym... W niniejszym artykule poświęcono wiele uwagi aspektowi graficznemu, by ukazać, że wiele wykrzykników włoskich i polskich, identycznych pod względem graficznym czy fonetycznym, różni się istotnie pod względem znaczeniowym. Przytoczono też wiele przykładów wykrzykników wtórnych, których znaczenie jako wykrzyknika odbiega od znaczenia ich „formy podstawowej” – rzeczownika, przymiotnika czy czasownika. Na koniec omówiono pokrótce kwestię eufemizmów służących łagodzeniu form wulgarnych czy przekleństw..
 

Interjections in Italian and Polish – contrastive approach

A comparison of occurrence of so specific forms in both languages such as interjections could seem to be useless, yet it can lead to many valuable observations. The differences between the Polish and Italian interjections occur on a range of levels: graphic, phonetic, semantic... In this article a lot of attention has been dedicated to the graphic aspect in order to demonstrate the fact that many Polish and Italian interjections, although identical in terms of the graphic or phonetic aspect, significantly differ in terms of the meaning. A number of examples of secondary interjections have been quoted, where their meaning as an interjection diverges from the meaning of their “basic form” – noun, adjective or verb. Finally, the article briefly presents the issue of euphemism serving to ease vulgar forms or swearwords.