The concept of legal validity is regarded within the dominant legal-positivistic account of law as a non-gradable concept: a legal rule is either valid or non-valid. However, this account of validity is criticised by some scholars for being too strict and rigid. An attractive alternative would appear to be offered by Alf Ross’s account of validity as a probabilistic concept. Ross assumed that the stronger the predictions of judicial behaviour that a given rule generates, the higher the probability that can be assigned to its validity. However, this account of legal validity is by no means uncontroversial. In this paper, four objections against it are formulated: apparent gradability, problematic ascertainability, the normative insignificance of probabilistic information and the neglecting of the normativity of legal rules. These objections are treated in this paper as strong grounds for rejecting Ross’s claim that predictions of judicial behaviour formulated on the basis of rules are conceptually linked to their validity (i.e. they define their meaning); it is argued in the paper that they are merely a way of testing empirical hypotheses concerning the application (effectiveness) of legal rules.

Na gruncie dominującego stanowiska pozytywistycznego pojęcie obowiązywania prawa traktowane jest jako niestopniowalne: reguła prawna bądź obowiązuje, bądź nie obowiązuje. Jednak taka koncepcja obowiązywania krytykowana jest przez niektórych badaczy za nadmierny rygoryzm i sztywność. Z pozoru atrakcyjną alternatywą mogłaby być zaproponowana przez Alfa Rossa teoria obowiązywania jako pojęcia probabilistycznego. Ross zakładał, że im silniejsze predykcje odnośnie do przyszłych decyzji sędziowskich generuje reguła, tym wyższe prawdopodobieństwo można przypisać jej obowiązywaniu. Taka koncepcja nie jest jednak wolna od kontrowersji. W niniejszym artykule sformułowane zostały przeciw niej cztery zarzuty: zarzut pozornej stopniowalności, zarzut problematycznej stwierdzalności, zarzut normatywnej błahości probabilistycznej informacji i zarzut zaniedbywania normatywności reguł prawnych. Zarzuty te traktowane są w poniższym tekście jako stanowiące silne podstawy dla odrzucenia twierdzenia Rossa, że predykcje zachowań sędziowskich sformułowane na podstawie reguł są pojęciowo powiązane z ich obowiązywaniem (tj. definiują ich znaczenie); broniona jest teza, że są one jedynie sposobem testowania empirycznych hipotez dotyczących stosowania (efektywności) reguł prawnych.