Dopuszczenie artykułu do druku poprzedzone jest wstępną kwalifikacją oraz oceną co najmniej dwóch, niezależnych recenzentów, spoza jednostki naukowej afiliowanej przez autora publikacji.
Wstępnej kwalifikacji tekstów, na podstawie analizy formalnych i merytorycznych wymogów, dokonuje komitet redakcyjny.
Komitet redakcyjny decyduje także o wyborze recenzentów, kierując się w pierwszym rzędzie kryteriami merytorycznymi i wskazując ekspertów w obszarze problematyki poruszanej w artykule. Dodatkowym kryterium może być brak konfliktu interesów między autorem a recenzentem – czyli brak relacji osobistych, podległości zawodowej, bezpośredniej współpracy naukowej w okresie dwóch ostatnich lat.
Pisemna recenzja zawsze zawiera jednoznaczny wniosek recenzenta dotyczący warunków dopuszczenia artykułu do publikacji, dopuszczenia warunkowego (po poprawie) lub jego odrzucenia. Wnioskowi towarzyszy komentarz uzasadniający ocenę.
Dwie pozytywne recenzje decydują o przyjęciu artykułu do druku, natomiast w przypadku uzyskania ocen sprzecznych komitet redakcyjny powołuje trzeciego recenzenta.
Kryteria kwalifikowania lub odrzucenia publikacji i formularz recenzji są podane do publicznej wiadomości na stronie internetowej czasopisma.
Lista recenzentów oceniających artykuły, minimum raz w roku, publikowana jest w czasopiśmie (w wersji papierowej i elektronicznej), jednak nazwiska recenzentów poszczególnych publikacji lub numerów wydań czasopisma pozostają tajne.
Przynajmniej 50% recenzentów stanowią osoby niebędące członkami rady naukowej czasopisma, niezatrudnione w jego redakcji lub podmiocie, w którym afiliowany jest redaktor naczelny czasopisma.
Autorzy publikacji i recenzenci nie znają swoich tożsamości.
W każdym numerze czasopisma publikowane są co najmniej dwa artykuły naukowe.
Recenzji artykułów napisanych w języku obcym dokonuje przynajmniej jeden recenzent zagraniczny.
Procedurę „ghostwriting” reguluje podpisane przez autora artykułu oświadczenie.
