Piotr Lasik
Santander Art and Culture Law Review, 1/2019 (5), 2019, s. 131-148
https://doi.org/10.4467/2450050XSNR.19.007.10808Zastosowanie instytucji safe haven jako pomocy dla zagrożonych zabytków stanowi realne wyzwanie dla muzealników w zakresie zarządzania obiektami oraz kuratorów w przedmiocie prezentowania dzieł. Artykuł ukazuje pracę, jaką muszą wykonać dyrektorzy i pracownicy muzeów, by zapewnić ochronę wszystkim przyjętym obiektom, oraz niebezpieczeństwa, jakie z tym się wiążą. Jest to także szansa dla muzeów na przezwyciężenie kryzysu organizacyjnego i finansowego panującego w instytucjach kultury oraz zaangażowanie się w sprawy dotyczące światowego dziedzictwa. Również kuratorzy są odpowiedzialni za właściwe zarządzanie zabytkami. Mają odpowiednią wiedzę na temat obiektów, potrafią zaangażować i uwrażliwić zwiedzających na kwestie związane z ochroną dziedzictwa kulturowego.
Piotr Lasik
Santander Art and Culture Law Review, 1/2021 (7), 2021, s. 195-220
https://doi.org/10.4467/2450050XSNR.21.005.14594Prawo ochrony dziedzictwa kulturowego jest jedną z najmłodszych gałęzi prawa. Wciąż się rozwija, przechodząc z wieku dziecięcego w wiek dorosłości. Stosując rodzaj paraleli między narracją wybranych utworów literackich dla dzieci (Królowa Śniegu Ch. Andersena, Opowieści z Narnii C.S. Lewisa, Czarnoksiężnik z krainy Oz L.F. Bauma, Pippi Pończoszanka A. Lindgren) a wyzwaniami stojącymi w przyszłości przed prawem ochrony dziedzictwa, starano się ukazać różne możliwe drogi rozwoju tego prawa, dotyczące tożsamości dziedzictwa, poszerzania pola ochrony (o dziedzictwa niematerialne i dalsze obszary), wartościowania w dziedzictwie, „publicyzacji” czy „depublicyzacji” dziedzictwa.
Piotr Lasik
Santander Art and Culture Law Review, 1/2018 (4), 2018, s. 189-214
https://doi.org/10.4467/2450050XSNR.18.012.9773Celem artykułu jest ukazanie konieczności stworzenia sieci instytucji kultury, które mogą służyć zabezpieczeniu zabytków pochodzących z terenów zagrożonych konfliktami zbrojnymi i aktami terroru. Rozwiązaniem zaproponowanym w przeszłości i realizowanym aktualnie przez społeczność międzynarodową jest instytucja safe haven. W artykule opisano jej zastosowanie w historii. Została ona także poddana analizie teoretycznej w kontekście legislacji krajowej i na poziomie międzynarodowym, m.in. dokumentów International Law Association, Association of Art Museum Directors, Organizacji Narodów Zjednoczonych i UNESCO. Dzięki temu przedstawiono zarówno wady, jak i zalety praktycznego zastosowania tej instytucji jako realizacji rezolucji 2347 (2017) Rady Bezpieczeństwa ONZ.