Katarzyna Gmaj

Celem artykułu jest przedstawienie strategii badawczej, którą warto zastosować, starając się lepiej zrozumieć obecność Polek w Norwegii. Ich napływ do Norwegii i późniejsze ścieżki migracyjne w dużym stopniu kształtował nieformalny charakter podejmowanych prac. Polki korzystały też z w pełni sformalizowanych możliwości przyjazdu. Dynamiczny wzrost liczby polskich migrantów rozpoczął się po 2004 roku. Wciąż obserwujemy dysproporcję między liczbą mężczyzn i kobiet. Tych ostatnich jest mniej, ale są lepiej wykształcone.
Analizowanie migracji jedynie z perspektywy ekonomicznej motywacji, nie oddaje bardziej złożonego charakteru zjawiska. Migracje Polek można lepiej zrozumieć, odwołując się do perspektywy biograficznej i używając pojęć, takich jak pragnienia, aspiracja i autonomia. W artykule wykorzystałam materiał z własnych badań, zebrany podczas pobytów w Norwegii jako visiting researcher na Oslo Metropolitan University (dawniej Oslo and Akershus University College of Applied Sciences) oraz projektu Transfam. Przeanalizowałam wywiady z kobietami, które do pracy za granicę wyjechały samodzielnie. Poszczególnym fazom biografii przypisane zostały odpowiadające im pragnienia, aspiracje, proces podejmowania decyzji oraz sposób realizacji pragnień

Celem artykułu jest analiza wzorów osiedleńczych polskich migrantów i ich rodzin w Norwegii oraz przybliżenie mechanizmów, przez które zachodzi ich adaptacja do życia w Norwegii. Artykuł oparty jest na badaniach jakościowych (wywiady z 24 rozmówcami, zima–lato 2014) i ilościowych (ankieta internetowa, maj i czerwiec 2015 r., 648 osób) przeprowadzonych w ramach projektu TRANSFAM, jak również na oficjalnych statystykach i rezultatach wcześniejszych badań. Autorka wykorzystała ponadto rezultaty obserwacji poczynionych podczas pobytu w Oslo, gdzie w sierpniu 2016 r. przebywała jako visiting researcher na uczelni Oslo and Akershus University College of Applied Sciences. Zebrany materiał pozwala stwierdzić, że bez względu na początkowe plany Polacy wydłużają swój pobyt w tym kraju. Wraz z rozwojem sieci migracyjnych oraz wzrostem liczby dzieci rodzących się w Norwegii i sprowadzanych przez rodziców do tego kraju, czasowa migracja Polaków przybiera formę długotrwałego pobytu. Dominujący po 2004 r. wzór czasowych migracji przeważnie mężczyzn zostaje uzupełniany przez długookresowe migracje rodzinne.