https://orcid.org/0000-0002-1603-3259
Kamil Łuczaj – adiunkt w Katedrze Socjologii Kultury Uniwersytetu Łódzkiego. Członek Komitetu Badań nad Migracjami PAN. Specjalizuje się w badaniach jakościowych, ze szczególnym uwzględnieniem socjologii szkolnictwa wyższego oraz studiów migracyjnych. W ostatnich latach zajmował się głównie analizą różnych odmian statusu mniejszościowego w polskich uniwersytetach i instytucjach badawczych (m.in. problematyka etniczna i klasowa). W przeszłości był badaczem wizytującym na Uniwersytecie Cambridge, University of New Mexico i w Słowackiej Akademii Nauk.
Kamil Łuczaj
Studia Migracyjne – Przegląd Polonijny, Nr 1 (187), 2023 (XLIX), s. 71 - 94
https://doi.org/10.4467/25444972SMPP.22.006.15621W Polsce przypada średnio 2,4 lekarza w przeliczeniu na tysiąc mieszkańców (Eurostat 2020) i tym samym Polska zajmuje ostatnie miejsce w Unii Europejskiej pod względem liczby lekarzy (OECD 2019). Podobnie niekorzystnie wyglądają dane dotyczące liczby pielęgniarek i położnych. Problem ten wydaje się wyjątkowo palący w kontekście trwającego kryzysu epidemiologicznego COVID-19, który dodatkowo obnażył braki kadrowe w polskiej ochronie zdrowia i niejako „zmusił” władze do podjęcia działań mających na celu zapełnienie tych luk z pomocą medyków obcokrajowców. Działania te mogą budzić sprzeczne emocje, ponieważ będąc pracownikami ściśle poszukiwanymi na rynku pracy, medycy z zagranicy są jednocześnie imigrantami, a stosunek do przybyszów polaryzuje obecnie polskie społeczeństwo. Celem niniejszego artykułu jest analiza przedstawień medialnych wysoko wykwalifikowanych migrantów, wykonujących zawody lekarskie lub pielęgniarskie, którzy zdecydowali się mieszkać i pracować w Polsce. Praca odpowiada na pytania, w jaki sposób przekazy medialne z polskiej prasy tworzą obraz tych grup oraz jakie czynniki na niego wpływają. Na podstawie przeprowadzonych badań można stwierdzić, że wizerunek medyka pochodzącego z zagranicy nie został utrwalony w polskich mediach, choć wraz z wybuchem epidemii COVID-19 nastąpił wzrost zainteresowania tym zagadnieniem. Problematyka migracji pracowników sektora medycznego jest rozpatrywana głównie w kontekście niedoborów kadrowych w systemie ochrony zdrowia, a opisom zazwyczaj nie towarzyszą silne emocje dotyczące migrantów.
Abstract
In Poland, on average, there are 2.4 doctors per 1,000 population (Eurostat 2020), and thus Poland ranks last in the European Union in terms of the number of doctors per capita (OECD 2019). The data on the number of nurses and midwives look similarly unfavourable. This problem seems to be highly pressing in the context of the ongoing COVID-19 epidemiological crisis, which additionally exposed staff shortages in Polish health care and somehow “forced” the authorities to take action to fill these gaps with the help of foreign medics. The emergence of such a category of migrants may arouse contradictory emotions as, despite the obvious need to employ them, the attitude towards newcomers currently polarises Polish society. The aim of this article is to analyse the media representations of highly qualified migrant medics (doctors and nurses) who decided to live and work in Poland. The article explains how the media coverage creates the image of various groups of highly qualified medical migrants in Poland and what factors influence this image. The analysis results show that the image of foreign doctors has not yet been sufficiently recorded in the media, but with the outbreak of the COVID-19 epidemic there has been a growing interest in this issue. However, the migration of workers in the medical sector is analysed mainly in the context of staff shortages in the health service, and the descriptions are usually not accompanied by strong emotions towards migrants.
Key words: foreigners, medical staff, media portrayal, Polish press, COVID-19
Kamil Łuczaj
Studia Migracyjne – Przegląd Polonijny, Nr 2 (192), 2024 (L), s. 7 - 13
https://doi.org/10.4467/25444972SMPP.24.013.20321Kamil Łuczaj
Studia Migracyjne – Przegląd Polonijny, Nr 2 (192), 2024 (L), s. 119 - 142
https://doi.org/10.4467/25444972SMPP.23.034.19326Kamil Łuczaj
Studia Migracyjne – Przegląd Polonijny, Nr 1 (175), 2020 (XLVI), s. 97 - 119
https://doi.org/10.4467/25444972SMPP.20.005.11796The Function of the City in Academic Migration. The Case of Central Europe
The paper analyzes how the foreign-born employees of universities and research institutions located in Poland and Slovakia benefit from the cultural offer and infrastructure of the cities, where they work. A study, based on individual in-depth interviews (IDI), has discovered four recurring patterns of interaction with urban culture. Based on the subjective reconstruction of the participants’ beliefs expressed in their narratives, two active styles and two passive styles can be distinguished. The active are: “the admiration of a European city”, typical for academics arriving from North America as well as “diaspora life”. The passive are: “instrumental contact with the city”, typical for commuters from neighboring countries states only for work and “fleeting contacts” with basic institutions available in the city due to lack of time, characteristic of academic work that often affects work-life balance.
Keywords: urban culture, academic migration, Central Europe, highly-skilled migrants, foreigners in Poland
Streszczenie
Artykuł analizuje, w jaki sposób urodzeni za granicą pracownicy uczelni i instytucji badawczych zlokalizowanych w Polsce i w Słowacji korzystają z oferty kulturalnej i infrastruktury miast, w których podjęli pracę. Badania, oparte na indywidualnych wywiadach pogłębionych (IDI), pokazały cztery powracające wzorce dotyczące interakcji z miastem. Opierając się na podmiotowej rekonstrukcji przekonań uczestników badania, wyrażonej w formie narracji, można wyróżnić dwa style aktywne i dwa pasywne. Aktywne to „zachwyt miastem europejskim”, charakterystyczny głównie dla przybyszów z Ameryki Północnej oraz „życie w obrębie diaspory”. Style pasywne określam zaś mianem „instrumentalnego kontaktu z miastem”, typowego dla pracowników dojeżdżających z państw sąsiednich wyłącznie do pracy oraz „kontaktu powierzchownego”, czyli mało intensywnych kontaktów z podstawowymi instytucjami dostępnymi w mieście ze względu na brak czasu, charakterystyczny dla pracy akademickiej, w której trudno oddzielić od siebie aktywności zawodowe i pozazawodowe.
Kamil Łuczaj
Studia Migracyjne – Przegląd Polonijny, Nr 1 (179), 2021 (XLVII), s. 125 - 148
https://doi.org/10.4467/25444972SMPP.21.006.13318
How to study highly skilled migrants? Practical methodological guidelines
The article presents research experiences from a qualitative project concerning foreign-born academics in Poland, constituting one category of highly skilled migrants. It describes consecutive stages of the research process, problematizing methodological issues such as using the onomastic method and languages other than Polish, as well as not stigmatizing minority groups. In every part we make recommendations about possible decisions in further research projects.
Keywords: foreign-born academics, highly skilled migrants, decolonization, onomastic method, dominant-subordinate group
Streszczenie
Artykuł przedstawia doświadczenia badawcze z projektu jakościowego dotyczącego urodzonych za granicą pracowników akademickich (UZPA) pracujących w Polsce jako jednej z kategorii wysoko wykwalifikowanych migrantów. Omawia kolejne etapy procesu badawczego, problematyzując zagadnienia metodologiczne, takie jak stosowanie metody onomastycznej, wykorzystanie języków innych niż polski, niestygmatyzowanie grup mniejszościowych. W każdej z części formułujemy praktyczne zalecenia dotyczące możliwych dróg postępowania w kolejnych projektach badawczych.
Kamil Łuczaj
Zeszyty Prasoznawcze, Tom 57, Numer 3 (219), 2014, s. 435 - 455
https://doi.org/10.4467/2299-6362PZ.14.025.2359Cultural Capital of the Audience and the Graphic Form of Press Advertisements
This article attempts to empirically verify the theory of aesthetic taste formulated by Pierre Bourdieu. The research material consists of press advertisements. 2140 advertisements from five nationwide magazines aimed at different audiences were analyzed using the content analysis technique, which was enriched with qualitative elements. The analysis was conducted from August 2012 to September 2013. The article is part of a larger research project analyzing the aesthetics of Polish press advertisements. Results of the analysis indicate that the hypotheses, which can be derived from Bourdieu’s work, are accurate. Advertisements addressed to people with higher levels of cultural capital are simpler in relation to the form, and they often refer to global culture (they avoid local contexts). Moreover, this type of advertising is likely to take place in the city and people presented there, as opposed to advertising addressed to poorer and less educated people, are not the average people as they usually appear with the attributes of social prestige.
Kamil Łuczaj
Studia Migracyjne – Przegląd Polonijny, Nr 1 (179), 2021 (XLVII), s. 291 - 294
https://doi.org/10.4467/25444972SMPP.21.015.13327Kamil Łuczaj
Przegląd Kulturoznawczy, Numer 4 (14) , 2012, s. 366 - 381
https://doi.org/10.4467/20843860PK.12.031.0994
Consumers of culture. On the specific modes of soap opera’s interpretations on former socialist agrocooperatives milieus
This paper discusses the reception of two popular TV series among socially excluded Polish women living in rural areas. It is based on the fi ndings of research project that I conducted from November of 2011 to March of 2012. I have conducted four focus groups combined with a projection of random episodes of two TV series: “M jak miłość” (“M as love”), the most popular soap opera in Poland, and an American program “Modern Family”, which breaks some social stereotypes.
The main objective of the project was to fi nd out how socially excluded women decode social and ideological messages included in the TV series. According to Stuart Hall’s ‘encoding/decoding model’, I was focused on their common interpretation patterns. The main question was: are they able to understand the meanings of simple cultural symbols (e.g. a mustache, white briefs) or recognize popular actors and brands placed in a movie to the same extent as urban people? One other general question, which arises here, is if this popular culture is so popular?
Kamil Łuczaj
Zeszyty Prasoznawcze, Tom 60, Numer 4 (232), 2017, s. 964 - 984
https://doi.org/10.4467/22996362PZ.17.054.8196Pokemon the demon? Analysis of online fear discourse related to “Pokemon GO” on the Polish Internet
Kamil Łuczaj
Studia Migracyjne – Przegląd Polonijny, Nr 3 (169), 2018 (XLIV), s. 115 - 122
https://doi.org/10.4467/25444972SMPP.18.038.9437Kamil Łuczaj
Studia Migracyjne – Przegląd Polonijny, Nr 3 (169), 2018 (XLIV), s. 185 - 204
https://doi.org/10.4467/25444972SMPP.18.042.9441Academic international mobility is a long-lasting phenomenon and important aim of public policies in numerous countries. Scholarly debate usually concentrates on Western countries and some Eastern Asian scientifi c hubs like Singapore. Central and Eastern Europe (CEE) is understudied. In Poland, the largest CEE country, unlike in many Western countries, public policies concerning internationalization of the academic fi eld are still under construction. Nevertheless, there is a strong pressure for internationalization. The Polish case to be discussed in this article can serve as an example of academic migration to less economically privileged regions that are usually countries of emigration of scholars rather than immigration. In this paper, by means of qualitative in-depth interviews, we concentrate on the need to invite academics from abroad and the perceptions of the actual presence of foreign scholars, employed full-time, as seen by their Polish supervisors. Geographical focus of this paper (CEE) and adopted perspective (interviews with heads of departments supported by interviews with academics) bridge the gap in the literature on academic mobility.
Kamil Łuczaj
Zeszyty Prasoznawcze, Tom 63, Numer 4 (244), 2020, s. 37 - 54
https://doi.org/10.4467/22996362PZ.20.029.12695Media społecznościowe zrewolucjonizowały praktykę komunikacji między nadawcą a odbiorcą przekazów medialnych. Nic więc dziwnego, że polskie uczelnie wyższe wykorzystują kanały mediów społecznościowych do komunikowania się z pokoleniami Y i Z – generacjami, których przedstawiciele nie pamiętają życia bez internetu i mediów społecznościowych. Celem artykułu jest analiza aktywności polskich uczelni wyższych w mediach społecznościowych z rozróżnieniem komunikacji na Facebooku, Instagramie, LinkedIn, Snapchacie, TikToku. Analizę oparto na ilościowych badaniach własnych, weryfikując aktywność wszystkich uczelni wyższych w Polsce. W analizie uwzględniono zmienne takie jak: wielkość uczelni, lokalizacja uczelni oraz struktura właścicielska (jednostki publiczne i niepubliczne). Wyniki badań pokazują, że podstawowym narzędziem komunikacji pozostaje portal Facebook, którego pozycja wydaje się niezachwiana. Ciągle jeszcze uczelnie nie prowadzą natomiast komunikacji w portalach TikTok oraz Snapchat, co uznajemy za zaprzepaszczoną szansę na zaistnienie w portalach młodzieżowych. Najpopularniejszą innowacyjną formą komunikacji, którą odkryliśmy w szerszej skali, jest wykorzystanie chatbotów. Najważniejszą zmienną wyjaśniającą zróżnicowane wzorce komunikacji była wielkość uczelni, choć – w przypadku niektórych portali – artykuł wskazuje inne istotne czynniki.
The Use of Social Media in Marketing Communication of Polish Universities
Social media has revolutionized communication between the sender and recipient of media messages. Thus, it is barely surprising that Polish universities use social media to communicate with Gen Y and Gen Z – generations whose members do not remember life without the Internet and social media. The goal of this article is to analyze the activity of Polish universities in social media, including Facebook, Instagram, LinkedIn, Snapchat, and TikTok. The analysis was based on quantitative empirical research, embracing all universities in Poland. The study included variables such as the size of the university, location of the university, and ownership structure (public and non-public universities). The results proved that Facebook remains the primary communication tool for Polish universities, and its position seems to be unbeatable.
On the other hand, Polish universities still do not communicate on TikTok or Snapchat, which is a missed opportunity to come into being in portals addressed to the younger generation. The most popular innovative tool in extensive use is chatbots. The most important variable explaining different communication patterns was the size of the university, but – in case of some – portals, we discovered other significant relationships.