https://orcid.org/0000-0002-7276-1736
Edyta Żyrek-Horodyska – dr nauk humanistycznych, adiunkt w Instytucie Dziennikarstwa, Mediów i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jej zainteresowania skupiają się wokół reportażu literackiego oraz komparatystyki mediów. Autorka książek: Wieszczowie i gazeciarze. Europejska publicystyka epoki romantyzmu (Kraków 2016) oraz Kartografowie codzienności. O przestrzeni (w) reportażu (Kraków 2019).
Edyta Żyrek-Horodyska
Zeszyty Prasoznawcze, Tom 67, Numer 3 (259), 2024, s. 11-30
https://doi.org/10.4467/22996362PZ.24.023.20057Niniejszy artykuł ma na celu omówienie cech charakterystycznych reportażu ekologicznego w kontekście głównych założeń paradygmatu określanego mianem dziennikarstwa ekologicznego. Przedmiotem badań, przeprowadzonych przy wykorzystaniu metody close reading oraz wypracowanych w obszarze ekokrytyki praktyk „zielonego czytania”, są dwa tomy reportażowe: „Betonoza. Jak się niszczy polskie miasta” Jana Mencwela oraz „Atlas dziur i szczelin” Michała Książka. W artykule postawiono hipotezę, iż autorzy tych prac, mimo że z odmiennych perspektyw przedstawiają roślinną historię miasta, tworzą teksty wpisujące się w ramy dziennikarstwa dokumentarno-interwencyjnego. Badania wykazały, że wspólnym mianownikiem obu ekoreportaży jest myślenie o ochronie miejskiej przyrody w kategoriach etycznych i eksponowanie przez reporterów performatywnego charakteru ich publikacji.
Edyta Żyrek-Horodyska
Wielogłos, Numer 4 (62) 2024, 2024, s. 117-140
https://doi.org/10.4467/2084395XWI.24.030.20907Edyta Żyrek-Horodyska
Konteksty Kultury, Tom 12, Numer 3, 2015, s. 382-400
https://doi.org/10.4467/23531991KK.15.025.4438Edyta Żyrek-Horodyska
Zeszyty Prasoznawcze, Tom 60, Numer 2 (230), 2017, s. 390-404
https://doi.org/10.4467/22996362PZ.17.025.7305Edyta Żyrek-Horodyska
Zeszyty Prasoznawcze, Tom 57, Numer 4 (220), 2014, s. 707-724
https://doi.org/10.4467/2299-6362PZ.14.039.2840Głównym celem niniejszego szkicu jest omówienie sposobu, w jaki Ryszard Kapuściński i Jean Hatzfeld przedstawiają najważniejsze problemy współczesnej Afryki. Moim zamierzeniem jest pokazanie tego, jak obaj autorzy piszą o dylematach wielokulturowości w (po)nowoczesnym świecie. W sposób szczególny zainteresowana jestem spojrzeniem obydwu autorów na Innego, sposobem wartościowania opisywanej przez nich afrykańskiej rzeczywistości, definiowaniem zadań reportażysty oraz obowiązków, jakie owi dziennikarze przypisują ponowoczesnym środkom masowego przekazu.
Edyta Żyrek-Horodyska
Przegląd Kulturoznawczy, Numer 3 (25) , 2015, s. 212-226
https://doi.org/10.4467/20843860PK.14.014.4083Edyta Żyrek-Horodyska
Konteksty Kultury, Tom 14 zeszyt 2, 2017, s. 217-232
https://doi.org/10.4467/23531991KK.17.014.7538Artykuł jest próbą komparatystycznego spojrzenia na dwa teksty reportażowe wpisujące się w tradycję Nowego Dziennikarstwa i klasyfikowane dziś jako przykłady stylu gonzo. Analizom poddane zostają książki: Lęk i odraza w Las Vegas Huntera S. Thompsona z 1971 roku oraz Przyjdzie Mordor i nas zje, czyli tajna historia Słowian autorstwa Ziemowita Szczerka z 2013 roku. Szkic ten ma na celu pokazanie, że reportaże będące realizacją estetyki gonzo naśladują strategie narracyjne zaczerpnięte z literatury (ze szczególnym wskazaniem na powieść sensacyjną czy powieść drogi), a także wielokrotnie w sposób otwarty dyskutują z ich założeniami.
Edyta Żyrek-Horodyska
Zeszyty Prasoznawcze, Tom 60, Numer 3 (231), 2017, s. 612-632
https://doi.org/10.4467/22996362PZ.17.037.7334Edyta Żyrek-Horodyska
Zeszyty Prasoznawcze, Tom 61, Numer 2 (234), 2018, s. 299-315
https://doi.org/10.4467/22996362PZ.18.019.9114Edyta Żyrek-Horodyska
Przegląd Kulturoznawczy, Numer 2 (36), 2018, s. 276-295
https://doi.org/10.4467/20843860PK.18.016.9194Edyta Żyrek-Horodyska
Zeszyty Prasoznawcze, Tom 61, Numer 4 (236), 2018, s. 730-746
https://doi.org/10.4467/22996362PZ.18.042.10400Celem nakreślonych w niniejszym szkicu badań jest omówienie nawiązań do języka, estetyki i poetyki fotografii dostrzegalnych w twórczości Hanny Krall. Analizy tekstów zawartych w tomie „Fantom bólu” (2017) prowadzą do wniosku, iż fotografia funkcjonuje w nich jako dziennikarskie źródło informacji, środek artystycznego wyrazu, konkretny przedmiot oraz narzędzie uruchamiające pracę pamięci. Dziennikarka chętnie sięga po fotografię zwłaszcza w sytuacji zetknięcia z niewyrażalnym, chcąc przybliżyć współczesnemu czytelnikowi temat Zagłady.
Edyta Żyrek-Horodyska
Media Biznes Kultura, Numer 1 (10) 2021, 2021, s. 51-65
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.21.003.13969Celem artykułu jest usytuowanie reportażu Wszystko za Everest Jona Krakauera w kontekście głównych założeń Nowego Nowego Dziennikarstwa. W szkicu w sposób krytyczny omówiono najważniejsze cechy tego paradygmatu, nawiązującego z jednej strony do twórczości amerykańskich muckrakerów z początków XX wieku, z drugiej – do prac amerykańskich reporterów z lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX stulecia. Szczegółowe badania poświęcono twórczości Krakauera, którego tom Wszystko za Everest został scharakteryzowany jako dziennikarska forma synkretyczna, łącząca elementy autoreportażu, reportażu immersyjnego oraz paraliteratury.
Edyta Żyrek-Horodyska
Studia Środkowoeuropejskie i Bałkanistyczne, Tom XXVIII, 2019, s. 145-154
https://doi.org/10.4467/2543733XSSB.19.012.11411Edyta Żyrek-Horodyska
Media Biznes Kultura, Numer 2 (7) 2019, 2019, s. 23-40
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.19.017.11581Celem artykułu jest przedstawienie twórczości Marcina Kołodziejczyka, którą ze względu na jej ideową i stylistyczną spójność można określić mianem transgatunkowego projektu dziennikarskiego. Autorka omawia książki reportażowe, komiks reportażowy (przygotowany przez dziennikarza we współpracy z Marcinem Podolcem) oraz powieść, pokazując, że tak koherentny pod względem tematycznym i językowym dorobek reportera może stać się przedmiotem badań komparatystyki mediów.
