‘Being’ or ‘existence’?
A few remarks on Wawrzyniec Rymkiewicz’s Formy istnienia [Forms of existence]

In the present article, I enter into a discussion with Wawrzyniec Rymkiewicz’s proposed translations included in his book Formy istnienia [Forms of existence]. They concern Martin Heidegger’s Sein und Zeit and depart from the Polish tradition of translating Heidegger. Rymkiewicz proposes translating Sein as ‘istnienie’ (rather than ‘bycie’), and Dasein as ‘przebywanie’. Although not justifying his decisions, the author does put forward an elaborate interpretation of Heidegger’s work in the new terminology. The present article explores the reading of Heidegger that Rymkiewicz propounds by means of these different translations. I argue that his interpretation is at odds with Heidegger’s conception. Rymkiewicz places great emphasis on the phenomenological side of Heidegger’s project, failing to appreciate its hermeneutical component. As a consequence, he treats existence as given, which, although perhaps justified in phenomenological terms, entirely misses the point of Heidegger’s idea of Sein. That is the fundamental accusation against the term ‘istnienie’. I also reveal inconsistencies in these propositions as they appear on other levels of Heidegger’s text.

Keywords: Martin Heidegger, Being and Time, translation, existence, being, Forms of Existence, Wawrzyniec Rymkiewicz

„Bycie” czy „istnienie”?
Kilka uwag na temat Form istnienia Wawrzyńca Rymkiewicza

W artykule podejmuję dyskusję z propozycjami translatorskimi Wawrzyńca Rymkiewicza zamieszczonymi w jego książce Formy istnienia. Dotyczą one Sein und Zeit Martina Heideggera i odchodzą od polskiej tradycji tłumaczenia Heideggera. Das Sein Rymkiewicz proponuje przełożyć jako „istnienie” (a nie „bycie”), zaś das Dasein jako „przebywanie”. Autor Form istnienia nie uzasadnia wprawdzie swoich decyzji, ale przedstawia rozbudowaną interpretację dzieła Heideggera w nowej terminologii. Wobec tego moim zadaniem jest zbadanie, jaką wykładnię forsuje Rymkiewicz za pomocą odmiennych słów. Argumentuję, że interpretacja ta nie trafia w zamysł Heideggera. Rymkiewicz bardzo mocno akcentuje fenomenologiczną stronę projektu Heideggera, zapoznając jej hermeneutyczny komponent. W konsekwencji traktuje istnienie jako dane, co jest być może fenomenologicznie uzasadnione, ale zupełnie nie trafia w pomyślane po Heideggerowsku das Sein. To jest podstawowy zarzut przeciwko terminowi „istnienie”. Ponadto pokazuję niekonsekwencję tych propozycji ujawniających się na innych poziomach tekstu Heideggera.

In the present article, I enter into a discussion with Wawrzyniec Rymkiewicz’s proposed translations included in his book Formy istnienia [Forms of existence]. They concern Martin Heidegger’s Sein und Zeit and depart from the Polish tradition of translating Heidegger. Rymkiewicz proposes translating Sein as ‘istnienie’ (rather than ‘bycie’), and Dasein as ‘przebywanie’. Although not justifying his decisions, the author does put forward an elaborate interpretation of Heidegger’s work in the new terminology. The present article explores the reading of Heidegger that Rymkiewicz propounds by means of these different translations. I argue that his interpretation is at odds with Heidegger’s conception. Rymkiewicz places great emphasis on the phenomenological side of Heidegger’s project, failing to appreciate its hermeneutical component. As a consequence, he treats existence as given, which, although perhaps justified in phenomenological terms, entirely misses the point of Heidegger’s idea of Sein. That is the fundamental accusation against the term ‘istnienie’. I also reveal inconsistencies in these propositions as they appear on other levels of Heidegger’s text.