Anna Lewandowska pożegnała zmarłą przyjaciółkę. Beata Maciejewska-Welfle nie żyje, 2.12.2016, http://www.pomponik.pl/plotki/news-anna-lewandowska-pozegnala-zmarla-przyjaciolke-beata-macieje,nId,2316389 [dostęp:13.02.2017].

Baran G., Marketing współtworzenia wartości z klientem, Instytut Spraw Publicznych Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2013.

Bauman Z., Śmierć i nieśmiertelność. O wielości strategii życia, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998.

Bauman Z., Ponowoczesność jako źródło cierpień, Sic!, Warszawa 2000.

Beck U., Społeczeństwo ryzyka. W drodze do innej nowoczesności, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa 2002.

Co dzieje się z kontem na Facebooku po śmierci? Teraz można o tym zdecydować, http://www.tvp.info/18835527/co-dzieje-sie-z-kontem-na-facebooku-po-smierci-teraz-mozna-o-tym-zdecydowac [dostęp: 6.03.2017].

Daszczyński R., Najdroższa twarz Pomorza. Role w filmach, promocja kosmetyków, sesje w Playboyu, a do tego wizerunek dobrej matki i żony. Jakim cudem Anna Przybylska to wszystko łączy?, 29.06.2017, http://trojmiasto.wyborcza.pl/trojmiasto/1,35636,14192156,Anna_Przybylska_na_zakrecie__Portret_znanej_aktorki.html [dostęp: 1.03.2017].

Dziewanowska K., Nowe oblicze marketingu – koncepcja marketingu doświadczeń, „Marketing i Rynek” 2013, nr 1/20.

Gietka E., Wirtualne życie umarłych. E-umarli, http://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/ludzieistyle/1559775,1,wirtualne-zycie-umarlych.read [dostęp:10.04.2015].

Górecki M., Hospicjum w służbie umierających, Wydawnictwo Akademickie Żak, Warszawa 2000.

Gromkowska-Melosik A., Ikony i idole popkultury. Taylor Swift i Barbie jako wzory ciała i tożsamości młodzieży, w: J. Pyżalski (red.), Wychowawcze i społeczno-kulturowe kompetencje współczesnych nauczycieli, theQ studio, Łódź 2015.

Gromkowska-Melosik A., Od skromnej dziewczyny z sąsiedztwa do bohaterki postfeministycznego świata, „Studia Edukacyjne” 2015, nr 36.

Jarkiewicz K., Wirtualna religijność w polskim Internecie, „Perspektywy Kultury” 2012, nr 72.

Jeleń-Kubalewska J., Cierpienie i śmierć jako współczesny performans medialny. Perspektywa performatywna, Praca doktorska sfinansowana przez Narodowe Centrum Nauki jako projekt badawczy w ramach konkursu „Preludium”, Poznań 2011.

Juszczyk S., Badania jakościowe w naukach społecznych. Szkice metodologiczne, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2013.

Kapralska Ł., Maksymowicz A., Internet jako Theatrum śmierci. O przeżywaniu umierania, cmentarzu i żałobie w wirtualnym świecie, „Kultura i Społeczeństwo” 2009, nr 3.

Kapuściński R., Lapidaria, Agora, Warszawa 2008.

Kobieta relacjonowała na Facebooku... zastrzelenie swojego chłopaka! „Boże, nie pozwól mu umrzeć, on jest niewinny!”, http://www.pudelek.pl/artykul/94931/kobieta_relacjonowala_na_facebooku_zastrzelenie_swojego_chlopaka_boze_nie_pozwol_mu_umrzec_on_jest_niewinny/# [dostęp: 13.02.2017].

Kobieta umierała podczas transmisji live na Facebooku. Nikt z oglądających jej nie pomógł, 3.01.2017, http://noizz.pl/spoleczenstwo/facebook-keiana-herndon-zmarla-podczas-tran­smisji-live/ny9nqfq [dostęp: 13.02.2017].

Kubiak A.E., Inne śmierci. Antropologia umierania i żałoby w ponowoczesności, Universitas, Kraków 2014.

Laertios D., Żywoty i poglądy słynnych filozofów, przeł. K. Leśniak, PWN, Warszawa 1968.

Nastolatka popełniła samobójstwo, transmitując je na żywo na Facebooku, 13.01.2017, http://www.newsweek.pl/swiat/spoleczenstwo/nastolatka-popelnila-samobojstwo-transmitujac-je-na-zywo-na-facebooku,artykuly,403438,1.html [dostęp: 12.02.2017].

Nowak-Dziemianowicz M., Czy świat człowieka ma postać narracji? O możliwościach badania, rozumienia, zmiany, w: E. Kurantowicz, M. Nowak-Dziemianowicz (red.), Narracja – krytyka – zmiana – praktyki badawcze, DSWE TWP we Wrocławiu, Wrocław 2007.

Pietrzak A., Śmierć w Internecie. Internet jako teren badań i źródło wiedzy etnograficznej, w: E.A. Jagiełło, P. Schmidt (red.), Homo Interneticus? Etnograficzne wędrówki w głąb sieci, Wiedza i Edukacja, Lublin 2010.

Pożegnał się ze znajomymi na Facebooku i zaraz potem został zastrzelony, 21.01.2017, http://tech.wp.pl/pozegnal-sie-ze-znajomymi-na-facebooku-i-zaraz-potem-zostal-zastrzelony-6034886643451009a [dostęp: 13.02.2017].

Pycka A.M., Ars moriendi w wydaniu ponowoczesnym, w: A. Gralczyk, M. Laskowska, P. Dziewiecki (red.), Media wobec śmierci, t. 2: Tragizm, rozrywka, edukacja – różne obrazy śmierci w mediach jako przekroczenia tabu i śmierci, Dom Wydawniczy Elipsa, Warszawa 2012.

Schütze F., Trajektorie cierpienia jako przedmiot badań socjologii interpretatywnej, „Studia Socjologiczne” 1997, nr 1 (144).

Siuda P., Religia a Internet. O przenoszeniu religijnych granic do cyberprzestrzeni, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2010.

Skoczek transmitował swoją śmierć na żywo na Facebooku, 21.08.2016, http://pikio.pl/skoczek-transmitowal-swoja-smierc-na-zywo-na-facebooku-video/# [dostęp: 13.02.2017].

Skowronek I., Marketing doświadczeń jako wyznacznik wizerunku i wartości przedsiębiorstwa, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego” 2013, nr 658.

Stochmiałek J., Przemijanie i śmierć w refleksji andragogicznej, „Edukacja Ustawiczna Dorosłych” 2001, nr 1 (32).

Sudak I., Na wieki wieków Facebook, czyli co zrobić z profilem umarłego, http://wyborcza.biz/pieniadzeekstra/1,134699,14873337,Na_wieki_wiekow_Facebook__czyli_co_zrobic_z_profilem.html.

Szatur-Jaworska B., Analiza pamiętników jako metoda badawcza w nauce o polityce społecznej, „Problemy Polityki Społecznej. Studia i dyskusje” 2001, nr 3.

Szczepański J., Metoda biograficzna, w: idem, Odmiany czasu biograficznego, PWN, Warszawa 1973.

Tokarska-Bakir J., Obraz osobliwy. Hermeneutyczna lektura źródeł etnograficznych, Universitas, Kraków 2000.

Tomiczek M., Tragizm, rozrywka, edukacja – różne obrazy śmierci w mediach jako próba przekroczenia tabu śmierci i umierania, w: A. Gralczyk, M. Laskowska, P. Dziewiecki (red.), Media wobec śmierci, t. 2: Tragizm, rozrywka, edukacja – różne obrazy śmierci w mediach jako przekroczenia tabu i śmierci, Dom Wydawniczy Elipsa, Warszawa 2012.

Widera-Wysoczańska A., Problemy śmierci w poglądach młodych ludzi, „Zdrowie Psychiczne” 1988, nr 3–4.

Widera-Wysoczańska A., Rozmowy o przemijaniu. Hermeneutyczna analiza psychologiczna człowieka, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2000.

Większe piersi na imprezę? 20 minut i gotowe, http://www.tvn24.pl/ciekawostki.

Wirtualne życie po życiu – posty na Facebooku i Twitterze po śmierci, 29.20.2013, http://tech.wp.pl/wirtualne-zycie-po-zyciu-posty-na-facebooku-i-twitterze-po-smierci-6034800493142657a [dostęp: 17.02.2017].

Witek H., Śmiertelność – nieśmiertelność. Medialne konstrukcje i dekonstrukcje, w: A. Gralczyk, M. Laskowska, P. Dziewiecki (red.), Media wobec śmierci, t. 2: Tragizm, rozrywka, edukacja – różne obrazy śmierci w mediach jako przekroczenia tabu i śmierci, Dom Wydawniczy Elipsa, Warszawa 2012.

Zimnoch M., Śmierć przywrócona. Ludobójstwo w reportażach Wojciecha Tochmana, „Ruch Literacki” 2013, z. 6 (321).

Żona Tomasza Kality pożegnała go na Facebooku. „Będę zawsze tęsknić”, 17.01.2017, http://noizz.pl/spoleczenstwo/zona-tomasza-kality-pozegnala-go-na-facebooku-bede-zawsze-tesknic/pkjc84n [dostęp: 13.02.2017].

Życie po śmierci na Facebooku, 26.09.2017, http://kobieta.onet.pl/zdrowie/psychologia/zycie-po-smierci-na-facebooku/ty7ck [dostęp: 17.02.2017].