Barańczak S., Język poetycki Mirona Białoszewskiego, Wrocław 2016.

Białoszewski M., Tajny dziennik, Kraków 2012.

Białoszewski M., Utwory zebrane, t. I–XIV, Warszawa 1987–2018.

Bielik-Robson A., Od Natury do Historii. Efekt Lutra u Hegla, „Konteksty” 2018, nr 3.

Bogalecki P., Szczęśliwe winy teolingwizmu. Polska poezja po roku 1968 w perspektywie postsekularnej, Kraków 2016.

Borkowska G., „Pędy, rytmy”: jeszcze o Białoszewskim, „Teksty Drugie” 1995, nr 5.

Bürger P., Teoria awangardy, przeł. J. Kita-Huber, Kraków 2006.

Burkot S., Miron Białoszewski, Warszawa 1992.

Derrida J., Freud i scena pisma [w:] idem, Pismo i różnica, tłum. K. Kłosiński, Warszawa 2004.

Drewnowski T., Próba scalenia. Obiegi – wzorce – style, Warszawa 1997.

Dybciak K., Trudne spotkanie. Literatura polska XX wieku wobec religii, Kraków 2005.

Falkowski J., „Pan Mozart, pan Bach, pani Reginka, ja”. Spotkania z ludźmi i kulturą w twórczości Mirona Białoszewskiego, Warszawa 2015.

Falkowski S., Pokorny prorok (dwa chrześcijańskie wiersze Mirona Białoszewskiego), „Ruch Literacki” 1985, nr 5–6.

Fazan J., Ale ja nie Bóg. Kontemplacja i teatr w dziele Mirona Białoszewskiego, Kraków 1998.

Foster H., Kto się boi awangardy? [w:] idem, Powrót Realnego. Awangarda u schyłku XX wieku, przeł. M. Borowski, M. Sugiera, Kraków 2012.

Gleń A., „W tej latarni…”. Późna twórczość Mirona Białoszewskiego w perspektywie hermeneutycznej, Opole 2004.

Kant I., Krytyka władzy sądzenia, przeł. J. Gałecki, Warszawa 1986.

Karpowicz A., Kolaż. Awangardowy gest kreacji. Themerson, Buczkowski, Białoszewski, Warszawa 2007.

Kircher H., Człowiek-Miron. Zamiast wstępu [w:] Miron. Wspomnienia o poecie, oprac. H. Kircher, Warszawa 1996.

Kopciński J., Gramatyka i mistyka. Wprowadzenie w teatralną osobność Mirona Białoszewskiego, Warszawa 1997.

Krajewska A., Białoszewskiego „dramat osobny”, czyli „wypadek z genologii” [w:] Pisanie Białoszewskiego. Szkice, red. M. Głowiński, Z. Łapiński, Warszawa 1993.

Kunz T., „Ja: pole do przepisu”. Miron Białoszewski, czyli literatura jako forma istnienia, „Teksty Drugie” 2006, nr 5.

Kwiatkowski J., Abulia i liturgia [w:] idem, Klucze do wyobraźni, Warszawa 1964.

Marks K., Przyczynek do krytyki ekonomii politycznej, przeł. E. Lipiński, Warszawa 1953.

McClure J., Półwiary. Literatura postsekularna w czasach Pynchona i Morrison, przeł. T. Umerle, Kraków 2016.

Miłosz C., Dar nieprzyzwyczajenia. Nowy poeta polski, „Kultura” 1956, nr 10.

Miłosz C., Przeciw poezji niezrozumiałej, „Teksty Drugie” 1990, nr 5–6.

Niżyńska J., Królestwo małoznaczącości. Miron Białoszewski a trauma, codzienność i queer, przeł. A. Pokojska, Kraków 2018.

Nycz R., „Szare eminencje zachwytu”. Miejsce epifanii w poetyce Mirona Białoszewskiego [w:] Pisanie Białoszewskiego. Szkice, red. M. Głowiński, Z. Łapiński, Warszawa 1993.

Orska J., Nauka chodzenia. O tekstach programowych późnej awangardy [w:] Nauka chodzenia. Teksty programowe późnej awangardy, t. I, red. W. Browarny, P. Mackiewicz, J. Orska, Kraków 2018.

Orska J., Życie jako happening. O artystyczności „tajnego dziennika” Białoszewskiego [w:] Białoszewski przed „Dziennikiem”, red. W. Browarny, A. Poprawa, Kraków 2010.

Płuciennik J., „Będzie i będzie” Białoszewskiego? [w:] O wierszach Mirona Białoszewskiego. Szkice i interpretacje, red. J. Brzozowski, Łódź 1993.

Poprawa A., Mistrz duchowy w trafach społecznych [w:] Białoszewski przed „Dziennikiem”, red. W. Browarny, A. Poprawa, Kraków 2010.

Pustkowski H., Rodowód „Góry odosobnienia” [w:] idem, „Gramatyka poezji”?, Warszawa 1974.

Sandauer A., Poezja rupieci [w:] idem, Samobójstwo Mitrydatesa. Eseje, Warszawa 1968.

Sobolczyk P., Dyskursywizowanie Białoszewskiego, t. I–II, Gdańsk 2013–2014.

Sobolewska A., Maksymalnie udana egzystencja. Szkice o życiu i twórczości Mirona Białoszewskiego, Warszawa 1997.

Sobolewska A., Mapy duchowe współczesności. Co nam zostało z Nowej Ery?, Warszawa 2009.

Sobolewski T., Człowiek Miron, Kraków 2014.

Sobolewski T., Szaman [w:] Miron. Wspomnienia o poecie, oprac. H. Kircher, Warszawa 1996.

Stala M., Czy Białoszewski jest poetą metafizycznym? [w:] Pisanie Białoszewskiego. Szkice, red. M. Głowiński, Z. Łapiński, Warszawa 1993.

Stańczakowa J., Ocalić wszystko [w:] Pisanie Białoszewskiego. Szkice, red. M. Głowiński, Z. Łapiński, Warszawa 1993.

Śniecikowska B., Haiku po polsku. Genologia w perspektywie transkulturowej, Toruń 2016.

Świeściak A., Miron Białoszewski: alienacja i utopia. O neoawangardowych kontekstach poezji Białoszewskiego, „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka” 2014, nr 24.

Ulicka D., Przestrzenie teorii, „Białostockie Studia Literaturoznawcze” 2017, nr 11.

Winiecka E., Białoszewski sylleptyczny, Poznań 2006.

Winiecka E., Z wnętrza dystansu. Leśmian – Karpowicz – Białoszewski – Miłobędzka, Poznań 2012.

Woźniak T., I ty możesz zostać mistykiem. Zestaw ćwiczeń z dodaniem dziewięciu wierszy Mirona Białoszewskiego, „Teksty Drugie” 1996, nr 2–3.

Zagajewski A., W Warszawie jak na wsi [w:] idem, Drugi oddech, Kraków 1978.