In this article I reflect on the concept of fidelity, which I believe is of fundamental importance in any discourse on translation. According to Roman Ingarden in his essay “On Translation,” this concept may appear in a variety of different contexts – ethical, epistemological and aesthetic – allowing us to better understand the essential components of a faithful translation. When attempting to reconstruct Ingarden’s own concept of what constitutes a faithful literary translation, I refer not only to the above text, but also to his research within the fields of ethics, epistemology and the philosophy of literature. I also consider his role as an author and editor of translations of Immanuel Kant’s works, published in the series Library of Philosophical Classics. To conclude, I try to place the results of this reconstruction within the context of the various theories to be found in contemporary translation studies.

W prezentowanym artykule rozwijam refleksję wokół pojęcia wierności, któremu przypisuję fundamentalne znaczenie w kształtującym się od wieków dyskursie przekładoznawczym. W myśli Romana Ingardena pojęcie to pojawia się w różnych kontekstach: aksjologicznym, etycznym, epistemologicznym i estetycznym. Z wypowiedzi Ingardena na temat znaczenia wierności w wymienionych dziedzinach dociekań filozoficznych wyłania się wieloaspektowy obraz tego pojęcia, pozwalający lepiej zrozumieć istotę kwestii wiernego przekładu, której filozof poświęcił swą uwagę w szkicu O tłumaczeniach. Podejmując próbę zrekonstruowania Ingardenowskiego rozumienia wiernego przekładu literatury, odwołuję się nie tylko do tego tekstu, ale także do świadectw działalności polskiego fenomenologa jako autora i redaktora tłumaczeń wydawanych w serii „Biblioteka Klasyków Filozofii”. Wyniki rekonstrukcji odnoszę do wybranych nurtów myśli przekładoznawczej, zwracając uwagę na translatologiczną relewancję Ingardenowskiego ujęcia problemu wierności.