Poland’s support for Polish Studies units abroad – a tool of public diplomacy or diaspora policy?
cytuj
pobierz pliki
RIS BIB ENDNOTEChoose format
RIS BIB ENDNOTEWsparcie państwa polskiego dla jednostek polonoznawczych – narzędzie dyplomacji publicznej czy polityki polonijnej?
Publication date: 10.2023
Migration Studies – Review of Polish Diaspora, 2023 (XLIX), Vol. 2 (188), pp. 13 - 40
https://doi.org/10.4467/25444972SMPP.23.015.18629Authors
Wsparcie państwa polskiego dla jednostek polonoznawczych – narzędzie dyplomacji publicznej czy polityki polonijnej?
Artykuł analizuje działania państwa polskiego mające na celu wsparcie jednostek polonoznawczych za granicą i bada relacje między tymi jednostkami a instytucjami w Polsce. Celem artykułu jest zrozumienie form i zakresu wsparcia oferowanego jednostkom polonoznawczym oraz wyjaśnienie, dlaczego działania z zakresu dyplomacji publicznej adresowane są także do polskiej diaspory. Analiza opiera się na oficjalnych dokumentach dotyczących dyplomacji publicznej i polityki polonijnej, a także na wynikach badania empirycznego przeprowadzonego wśród przedstawicieli polskich instytucji odpowiedzialnych za promocję polskiego wizerunku za granicą oraz przedstawicieli jednostek polonoznawczych. Wnioski wskazują na heterogeniczność tych jednostek oraz różnice między wsparciem dla jednostek na Wschodzie i Zachodzie. W przypadku jednostek funkcjonujących w krajach byłego ZSRR wyraźnie dominuje polityka polonijna, która ma na celu podtrzymywanie związków miejscowych Polaków z Polską i polskością. Na Zachodzie wsparcie dla jednostek polonoznawczych wynika zarówno z polityki polonijnej, jak i dyplomacji publicznej.
Poland’s support for Polish Studies units abroad – a tool of public diplomacy or diaspora policy?
The paper analyses the Polish government’s actions to support Polish studies units abroad and examines the relationships between these units and institutions in Poland. It aims to understand the forms and scope of support offered to Polish studies units and to explain why public diplomacy actions also target the Polish diaspora. The analysis is based on official documents related to public diplomacy and Polish diaspora policy, as well as the results of an empirical study conducted among representatives of Polish institutions responsible for promoting the Polish image abroad and representatives of Polish studies units. The conclusions indicate the heterogeneity of these units and differences in support for units in the East and the West. In the case of units operating in former Soviet Union countries, Polish diaspora policy dominates, aiming to maintain connections between local Polish communities and Poland. In the West, support for Polish studies units stems from both Polish diaspora policy and public diplomacy.
Akiyoshi Y. (2008). “Facing Crisis: Soft Power and Japanese Education in a Global Context”, w: Soft Power Superpowers: Cultural and National Assets of Japan and the United States, edited by W. Yasushi, D.L. McConnell, 54–74. Armonk NY: M.E. Sharpe.
Brodin J. (2010). “Education for Global Competencies: An EU–Canada Exchange Programme in Higher Education and Training”, Journal of Studies in International Education 14 (5): 569–584, https://doi.org/10.1177/1028315309343616.
De Haas H. (2010). “Migration and Development: A Theoretical Perspective”, International Migration Review 44 (1): 227–264, https://doi.org/10.1111/j.1747-7379.2009.00804.x.
Fiń, A., Legut A., Nowak W., Nowosielski M., Schöll-Mazurek K. (2013). Polityka polonijna w ocenie jej wykonawców i adresatów. Poznań: IZ Policy Paper 11/2013.
Gamlen A. (2006). Diaspora Engagement Policies: What are They, and what Kinds of States use Them? Oxford: University of Oxford COMPAS Working Paper 6 (32). https://www.compas.ox.ac.uk/media/WP-2006-032-Gamlen_Diaspora_Engagement_Policies.pdf(dostęp: 15.05.2023).
Gońda M., Jóźwiak I., Nowosielski M. (2022). Jednostki polonoznawcze funkcjonujące w systemie nauki i szkolnictwa wyższego krajów byłego Związku Radzieckiego. Warszawa: Kancelaria Senatu RP. Biuro Analiz, Dokumentacji i Korespondencji, https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatekspertyzy/6221/plik/oe-380_-2.pdf (dostęp: 15.05.2023).
Gońda M., Nowosielski M., Jóźwiak I. (2023). “Between international academic relations and diaspora policy: rethinking the role of Polish studies abroad”, Globalisation, Societies and Education, https://doi.org/10.1080/14767724.2023.2242277(dostęp: 15.08.2023).
Ichijo A. (2012). “Cultural Diplomacy in the Contemporary United Kingdom: The Case of the British Council”, w: Cultural Diplomacy and Cultural Imperialism: European Perspective(s), red. M. Topic, S. Rodin, 79–93. Frankfurt am Main: Peter Lang. https://eprints.kingston.ac.uk/id/eprint/26094/ (dostęp: 15.05.2023).
Knight J. (2018). Knowledge Diplomacy: A Bridge Linking International Higher Education and Research with International Relations. London: British Council, Discussion Paper. https://www.britishcouncil.org/sites/default/files/kno.pdf(dostęp: 15.05.2023).
Knopp H.-G. (2016). “Auswärtige Kulturpolitik als Netzwerk Das Goethe-Institut: Von der ‘Einbahnstraße’ zum, Global Player”, w: Kulturarbeit in Transformationsprozessen: Innenansichten zur ‘Außenpolitik’ des Goethe-Instituts, red. W. Schneider, A. Kaitinnis, 161–173. Wiesbaden: Springer, https://doi.org/10.1007/978-3-658-13259-0_15.
Lesińska M. (2018). „Polska Diaspora, Polonia, Emigracja. Spory Pojęciowe Wokół Skupisk Polskich za Granicą”, Polski Przegląd Migracyjny 1 (3): 9–23.
Lesińska M. (2013). “The Dilemmas of Policy Towards Return Migration. The Case of Poland After the EU Accession”, Central and Eastern European Migration Review 2 (1): 77–90.
Mazur G., Szkarłat M., Luszczuk M., Ruffini P., Marzęda-Młynarska K., Pisarska K., Umińska-Woroniecka A., Musial K. (2020). Dyplomacja naukowa. Koncepcja – Praktyka. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
MEiN (Ministerstwo Edukacji i Nauki) (2018). Wspomaganie nauczania języka polskiego i w języku polskim za granicą. Warszawa: Ministerstwo Edukacji Narodowej. https://www.gov.pl/attachment/4f8933c7-3030-4e1f-99c4-24f1d8f976e2 (dostęp: 15.05.2023).
MSZ (Ministerstwo Spraw Zagranicznych) (2010). Kierunki promocji Polski do 2015 roku. Warszawa: Rada Promocji Polski.
MSZ (Ministerstwo Spraw Zagranicznych) (2011). Rządowy program współpracy z Polonią i Polakami za granicą – projekt. Warszawa: Ministerstwo Spraw Zagranicznych. http://www.msz.gov.pl/resource/13ff6551-d8aa-4799-91d3-efe4660b1417 (dostęp: 15.05.2023).
MSZ (Ministerstwo Spraw Zagranicznych) (2013). Zasady komunikacji marka POLSKA. Warszawa: Rada Promocji Polski. http://stgu.pl/stgu_files/Image/konkursy/mszprbp/Zasady%20komunikacji%20marki%20POLSKA%20PL.pdf (dostęp: 15.05.2023).
MSZ (Ministerstwo Spraw Zagranicznych) (2015). Rządowy program współpracy z Polonią i Polakami za granicą w latach 2015–2020. Warszawa: Ministerstwo Spraw Zagranicznych. https://www.gov.pl/documents/1149181/1150183/Rzadowy_program_wspolpracy_z_Polonia_i_Polakami_za_granica_2015-2020.pdf (dostęp: 15.05.2023).
MSZ (Ministerstwo Spraw Zagranicznych) (2017a). Kierunki promocji Polski na lata 2017–2027. Warszawa: Ministerstwo Spraw Zagranicznych. https://msz.gov.pl/resource/4799f322-27f3--4563-a7ce-74bf8a5c88d6:JCR (dostęp: 15.05.2023).
MSZ (Ministerstwo Spraw Zagranicznych) (2017b). Strategia polskiej polityki zagranicznej 2017––2021. Warszawa: Ministerstwo Spraw Zagranicznych. https://www.gov.pl/attachment/869184c0-bd6f-4a20-b8af-a5c8190350a1 (dostęp: 15.05.2023).
MSZ (Ministerstwo Spraw Zagranicznych) (2023). Dyplomacja publiczna, https://www.gov.pl/web/dyplomacja/dyplomacja-publiczna (dostęp: 15.05.2023).
NAWA (Narodowa Agencja Wymiany Akademickiej) (2023). Solidarni z Białorusią. https://nawa.gov.pl/solidarni-z-bialorusia (dostęp: 15.05.2023).
Nowak W., Nowosielski M. (2021). “Leadership Struggles and Challenges for Diaspora Policies: A Case Study of the Polish Institutional System”. Innovation: The European Journal of Social Science Research 34 (1): 93–110, https://doi.org/10.1080/13511610.2019.1594716.
Nowosielski M., Gońda M., Jóźwiak I. (2020). Ośrodki polonoznawcze w Europie i Ameryce Północnej. Analiza stanu obecnego oraz rekomendacje działań wspierających. Warszawa: Kancelaria Senatu RP. Biuro Analiz, Dokumentacji i Korespondencji, https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatekspertyzy/5597/plik/oe-306.pdf (dostęp: 15.05.2023).
Nye J. S. (1990). “Soft Power.” Foreign Policy 80: 153–171. doi: 10.2307/1148580.
Nye J. S. (2005). “Soft Power and Higher Education.” Forum for the Future of Higher Education. http://forum.mit.edu/articles/soft-power-and-higher-education/ (dostęp: 15.05.2023).
Ociepka B. (2020). “Cultural diplomacy as an external voice of cultural policy. The case of Poland”, International Journal of Cultural Policy 27 (2): 233–245, https://doi.org/10.1080/10286632.2021.1873965
Ociepka B. (2017). Poland’s New Ways of Public Diplomacy. Frankfurt am Main: Peter Lang.
Stefańska R. (2017). “Between West and East: Diaspora, Emigration and Return in the Polish Emigration and Diaspora Policy”, w: A. Weinar (ed.), Emigration and Diaspora Policies in the Age of Mobility, Cham: Springer, 101–120.
SEW (Studium Europy Wschodniej UW) (2023). Stypendia i nagrody. https://studium.uw.edu.pl (dostęp: 15.05.2023).
Szkarłat M. (2020). “Science Diplomacy of Poland.” Humanities and Social Sciences Communications 7 (1): 1–10, https://doi.org/10.1057/s41599-020-00555-2.
Trilokekar R. D. (2010). “International Education as Soft Power? The Contributions and Challenges of Canadian Foreign Policy to the Internationalisation of Higher Education.” Higher Education 59 (2): 131–147.
Uchehara K.E. (2010). “Economic Cooperation and Scholarships to African Countries: The Case of Turkish Government Scholarships for African Countries.” Istanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergis 17 (9): 67–82.
Waterbury M. (2009). From Irredentism to Diaspora Politics: States and Transborder Ethnic Groups in Eastern Europe. Arlington: George Mason University, Global Migration and Transnational Politics Working Paper 6. https://centers.gmu.edu/globalstudies/publications/gmtpwp/gmtp_wp_6.pdf?gmuw-rd=sm&gmuw-rdm=ht(dostęp: 15.05.2023).
Weinar A. (2008). Diaspora as an Actor of Migration Policy. Warsaw: University of Warsaw, Centre of Migration Research, Working Paper 37(95). https://www.migracje.uw.edu.pl/wp-content/uploads/2016/11/No37.pdf(dostęp: 15.05.2023).
Woroniecka A. (2013). „Instytuty Polskie jako instrument dyplomacji publicznej”, Dyplomacja i bezpieczeństwo 1(1): 143–158. http://www.zpz.uni.wroc.pl/Users/46/files/A-Uminska-Woroniecka-Instytuty-Polskie-jako-instrument-dyplomacji-publicznej-w-polskiej-politycewschodniej.pdf (dostęp: 15.05.2023).
Yang R. (2010). “Soft Power and Higher Education: An Examination of China’s Confucius Institutes.” Globalisation, Societies and Education 8 (2): 235–245, https://doi.org/10.1080/14767721003779746.
Yat Wai Lo W. (2011). “Soft Power, University Rankings and Knowledge Production: Distinctions between Hegemony and Self-determination in Higher Education.” Comparative Education 47 (2): 209–222, https://doi.org/10.1080/03050068.2011.554092 .
Information: Migration Studies – Review of Polish Diaspora, 2023 (XLIX), Vol. 2 (188), pp. 13 - 40
Article type: Original article
Titles:
Wsparcie państwa polskiego dla jednostek polonoznawczych – narzędzie dyplomacji publicznej czy polityki polonijnej?
Poland’s support for Polish Studies units abroad – a tool of public diplomacy or diaspora policy?
University of Lodz
University of Warsaw, Krakowskie Przedmieście 30, 00-927 Warszawa, Poland
Centre of Migration Research, University of Warsaw, Poland
Published at: 10.2023
Article status: Open
Licence: CC BY-NC-ND
Percentage share of authors:
Article corrections:
-Publication languages:
PolishView count: 518
Number of downloads: 275