Reżyserowane aukcje, podawanie fikcyjnych cen po licytacji to ważny problem na polskim rynku sztuki po 1989 r. Brak transparentności na rynku sztuki postrzegany jest jako standard ryzyka. Istnieje kultura tajemnicy braku powszechnej wiedzy o głębokości rynku, poziomie jego obrotów, zbywcach i nabywcach, obiektach i ich rzeczywistych cenach. Wszystko to składa się na nieefektywność, z której wszyscy korzystają (głównie pośrednicy). Autor postuluje prawną regulację rynku oraz powołanie niezależnej agencji kontroli rynku.

Credit rating agencies for the art market

Abstract

Orchestrated and fixed auctions and the publishing of fictitious post auction prices has been an important issue for the Polish art market since 1989. The lack of transparency within the art market is perceived as a risk. There exists a culture of secrecy, an unavailability of information on the depth of the market, its turnover, sellers and buyers, art objects and their actual prices. All this contributes to its ineffectiveness, from which all benefit (chiefly middlemen). The author postulates legal market regulation that would establish an independent agency to control the art market.

Orchestrated and fixed auctions and the publishing of fictitious post auction prices has been an important issue for the Polish art market since 1989. The lack of transparency within the art market is perceived as a risk. There exists a culture of secrecy, an unavailability of information on the depth of the market, its turnover, sellers and buyers, art objects and their actual prices. All this contributes to its ineffectiveness, from which all benefit (chiefly middlemen). The author postulates legal market regulation that would establish an independent agency to control the art market.