Niniejszy artykuł rozważa problem „czyje to dziedzictwo”, ukazując proces tworzenia nowego muzeum dla starego, historycznego uniwersytetu. Przedstawia wiele istotnych czynników tego procesu, m.in. problemy związane z lokalizacją i budową, oraz to, w jaki sposób historia i eksponaty będą zaprezentowane przyszłej publiczności muzealnej.
Projekt zatytułowany The Museum of the University of St Andrews (MUSA) jest ważną inwestycją uniwersytetu. Był to długi okres planowania i rozwoju, podczas którego narosło wiele pytań, które są istotne dla tematu tej konferencji: dla kogo muzeum jest przeznaczone? Jakie są jego główne cele i założenia? Jak wyglądają interakcje z innymi działaniami uniwersytetu? Jakie wystawy będą organizowane w muzeum i jakie idee będą poprzez nie przekazywane? Te i inne pytania, wszystkie powiązane z sobą, weszły do procesu planowania muzeum. MUSA jest interesującym przypadkiem również dlatego, iż jest pierwszym, unikalnym w Wielkiej Brytanii muzeum poświęconym historii uniwersytetu.
MUSA nie zostało zaprojektowane wokół zbiorów, które uniwersytet zgromadził, celowo lub przypadkiem. Eksponując obiekty ze swych licznych kolekcji, opowiada historię uniwersytetu, jego miejsce w rozwoju wyższej edukacji oraz jego relacje ze światem zewnętrznym. To szerokie podejście do Uniwersytetu St Andrew ma na celu zwiększenie możliwości dla muzeum i jego przyszłych zwiedzających.