FAQ

Zdolność do bycia w dialogu jako kompetencja komunikacyjna w kontekście dozoru kuratorskiego

Data publikacji: 10.01.2018

Zeszyty Pracy Socjalnej, 2017, Tom 22, numer 3, s. 213 - 223

https://doi.org/10.4467/24496138ZPS.17.013.8008

Autorzy

Łukasz Storch
Uniwersytet Szczeciński
, Polska
Wszystkie publikacje autora →

Tytuły

Zdolność do bycia w dialogu jako kompetencja komunikacyjna w kontekście dozoru kuratorskiego

Abstrakt

The ability to be in dialogue as communicative competence in the context of supervision curatorial

The pedagogy correctional probation as part of the curatorial supervision depends on the choice of the type of interaction and forms, and success in their important role played by probation officers. The interactions between probation officer and the ward reveals a dialogical space that relationship. It has many forms, among which we can mention, among others, “meeting” and “dialogue”. This fits in with the philosophy and existential dialogue presented by Martin Buber, according to which a real conversation, thus fulfilling the relationship between human beings constitutes acceptance of otherness. “Humanity and humanity become real meetings. People need and can also confirm each other in their individual being”. The process of rehabilitation requires dialogical proceedings against ward. Dialog fact closer to the people by its openness and reciprocity. According to Stanislaw Sławiński, “dialogue is a conversation free from all adulteration, and so the caller must see each other in person, to be honest, and at the same time what they say must coincide with the real facts. They need to talk to each other about something they believe is important, what makes really want to give something back and something from the other side to hear”. You can refer to the nature of the phenomena associated with the activities of probation, in which special significance is dialogic aspect.

Bibliografia

Bałandynowicz A. (2004). Rekomendacje do artykułu: System probacji propozycją racjonalnego, sprawiedliwego i efektywnego karania, w: Senat Rzeczypospolitej Polskiej,Zapobieganie i zwalczanie przestępczości w Polsce przy zastosowaniu probacyjnych środków karania. Materiały z konferencji zorganizowanej przez Komisję Ustawodawstwa i Praworządności pod patronatem Marszałka Senatu RP Longina Pastusiaka.

Bałandynowicz A. (2011). Probacja. Resocjalizacja z udziałem społeczeństwa. Wolters Kluwer Polska, Warszawa.

Bałandynowicz A. (2012a). Podmiotowość osoby i dobro wspólne w procesie reintegracji społecznej a system probacji. „Probacja”, 1: 32–60.

Bałandynowicz A. (2012b). Rozważania nauki w kwestii roli służb probacyjnych w resocjalizacji sprawców przestępstw. „Probacja”, 1: 118–125.

Buber M. (1992). Ja i Ty, tłum. J. Doktór. PAX, Warszawa.

Czapów C., Jedlewski S. (1971). Pedagogika resocjalizacyjna. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.

Czerepaniak-Walczak M. (1997). Aspekty i źródła profesjonalnej refleksji nauczyciela. Edytor,Toruń.

Dobek-Ostrowska B. (2006). Komunikowanie polityczne i publiczne. Podręcznik akademicki. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.

Dudzikowa M. (red.) (1996). Nauczyciel–uczeń. Między przemocą a dialogiem: obszary napięć i typy interakcji.Wydawnictwo Impuls, Kraków.

Dziewiecki M. (2000). Psychologia porozumiewania się. Wydawnictwo „Jedność”, Kielce.

Fidelus A. (2010). Podejście nastawione na osobę w procesie resocjalizacji. „Probacja”, 1: 69–79.

Gadamer H.G. (1980). Niezdolność do rozmowy, tłum. B. Baran. „Znak”, 3: 369–376.

Gara J. (2006). Pedagogiczne konteksty tez filozofii i dialogu, „Człowiek – Niepełnosprawność – Społeczeństwo”, ?: 12.

Głodowski W. (1994). Komunikacja interpersonalna. Wydawnictwo Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, Warszawa.

Golka M. (red.) (2000). Bariery w komunikowaniu. Wydawnictwo Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, Poznań.

Gromek K. (2002). Kuratorzy sądowi. Komentarz do ustawy z 27 lipca 2001 r. Wydawnictwo Prawnicze. Grupa LexisNexis, Warszawa.

Iwański Z.S. ks. (2015). Personalizacja skazanych w procesie resocjalizacji. „Probacja”, 2: 128–132.

Kępka S. (2007). Kuratela sądowa: wychowująca czy kontrolno-represyjna? Ujęcie formalnoprawne, w: E. Bielecka (red.), Profilaktyka i readaptacja społeczna – od teorii do doświadczeń praktyków. Wydawnictwo Uniwersyteckie Trans Humana, Białystok: 67.

Kwaśnica R., Semkow J. (red). (1995). Ku dialogowi w pedagogice. IV Forum Pedagogów, Wrocław.

Nowak M. (2010). Dialog w wychowaniu. „Pedagogika Christiana”, I: 25.

Ostrihanska Z., Greczuszkin A. (2005). Praca z indywidualnym przypadkiem w nadzorze rodzinnego kuratora sądowego. Norbertinum, Lublin.

Pawela S. (1977). Resocjalizacja recydywistów w systemie nadzoru ochronnego. Wydawnictwo Prawnicze, Warszawa.

Pytka L. (2000). Pedagogika resocjalizacyjna. Wybrane zagadnienia teoretyczne, diagnostyczne i metodyczne. Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej, Warszawa.

Rogers C.R. (1991). Terapia nastawiona na klienta. Grupy spotkaniowe, tłum. A. Dodziuk, E. Knoll. Thesaurus-Press, Wrocław.

Rosner K. (2011). Dialog jako temat filozofii i współczesnej: Buber, Gadamer, Habermas,
w: Dialog, idea i doświadczenie, red. S. Kruszyńska, K. Bembennek, I. Krupiecka. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk: 15

Rutkowiak J. (red.) (1992). Pytanie, dialog, wychowanie. PWN, Warszawa.

Sławiński S. (1998). Dojrzewać do miłości. Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa.

Stewart J. (red.) (2008). Mosty zamiast murów. Podręcznik komunikacji interpersonalnej, tłum. J. Suchecki. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.

Tyburski W. (2000). Idea dialogu w dziejach filozofii, w: Filozofia dialogu, red. M. Kallas. Towarzystwo Naukowe, Toruń: 15–39.

Walczak-Duraj D. (red.) (2009). Wartości i postawy młodzieży polskiej, t. 1–2. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź.

Żółkowska T. (2013). Ja–Ty – Inny Dialog. „Studia Edukacyjne”, 28: 17–32.

 

Informacje

Informacje: Zeszyty Pracy Socjalnej, 2017, Tom 22, numer 3, s. 213 - 223

Typ artykułu: Oryginalny artykuł naukowy

Tytuły:

Polski:

Zdolność do bycia w dialogu jako kompetencja komunikacyjna w kontekście dozoru kuratorskiego

Angielski:

The ability to be in dialogue as communicative competence in the context of supervision curatorial

Autorzy

Uniwersytet Szczeciński
Polska

Publikacja: 10.01.2018

Status artykułu: Otwarte __T_UNLOCK

Licencja: CC BY-NC-ND  ikona licencji

Udział procentowy autorów:

Łukasz Storch (Autor) - 100%

Korekty artykułu:

-

Języki publikacji:

Polski