Pentekostalizm od początku swego istnienia doświadczył licznych zmian w sferze swoich praktyk religijnych, sposobu działalności, głoszonych poglądów, a także w sprawach organizacyjnych. Można to zaobserwować zarówno w skali globalnej, jak i lokalnej. Na gruncie polskim unikalnym tego przykładem jest Białostocczyzna wschodnia, ponieważ region ten w okresie międzywojennym powiązany był kulturowo z Białorusią Zachodnią oraz Ukrainą Zachodnią, przy znacznie słabszych powiązaniach z Polską centralną ze względu na barierę językową. Więzy te zostały utracone po II wojnie światowej.
Zmieniał się stosunek do glosolalii, Zachodu, autorytetów, innych wyznań, jak i przydatności wykształcenia. Zmianom ulegał styl nabożeństwa. Początkowo językiem, którym się posługiwano na nabożeństwach był rosyjski. Po wojnie powoli dokonało się przyjście na język polski. Owe zmiany te dotyczą przede wszystkim trzech pierwszych pokoleń, różnice pomiędzy trzecim, a czwartym pokoleniem nie są już aż tak wielkie.

Pentecostalism has undergone numerous changes in its religious practices, methods of activity, perspectives, and organizational matters since its inception. These transformations can be observed on both global and local scales. In Poland, the eastern region of Białystok Voivodeship serves as a unique example of this, as it was culturally connected with Western Belarus and Western Ukraine, with much weaker ties to central Poland during the interwar period. These ties were severed after World War II.
Over time, attitudes towards glossolalia, the West, authorities, other denominations, and the value of education evolved. The style of worship also shifted significantly. Initially, Russian was the primary language used in worship, but after the war, Polish gradually began to replace it. These changes primarily affected the first three generations, while the differences between the third and fourth generations are far less pronounced.