FAQ
Logo Kaliskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk

Tadeusz Maringe (1888-1952) - ziemianin ze Smoliny, kawaler orderu Virtuti Militari

Data publikacji: 2021

Polonia Maior Orientalis, 2021, VIII, s. 331 - 342

https://doi.org/10.4467/27204006PMO.21.018.15469

Autorzy

Jarosław Durka
Uniwersytet Kaliski im. Prezydenta Stanisława Wojciechowskiego
, Polska
https://orcid.org/0000-0003-2535-7842 Orcid
Wszystkie publikacje autora →

Tytuły

Tadeusz Maringe (1888-1952) - ziemianin ze Smoliny, kawaler orderu Virtuti Militari

Abstrakt

Artykuł przedstawia biogram Tadeusza Maringe, ziemianina ze Smoliny, inżyniera mechanika po University of London. Należał do pokolenia, które dążyło do modernizacji gospodarstw, a nawet próbowało podjąć pracę w przemyśle. Po studiach, aż do wybuchu I wojny światowej pracował Fabryce „Wilhelm Fitzner i Konrad Gamper” w Sosnowcu. Był przykładem polskiego patrioty. W czasie wojny polsko-bolszewickiej wstąpił ochotniczo do 1 szwadronu 203 pułku ułanów. W okolicach miasta Kostopol wykazał się bohaterstwem podczas patrolu. W brawurowy sposób, na oczach całej jego jednostki wziął jeńca, którego można było później przesłuchać. Pozyskane informacje posłużyły Polakom w szybkim przejęciu Kostopola. Tadeusz Maringe został odznaczony Orderem Virtuti Militari V klasy. Po zakończeniu wojny powrócił do Smoliny. 10 lipca 1921 r. witał tam przybywającego z wizytą Józefa Piłsudskiego. Działał aktywnie w Związku Ziemian. Niestety niektóre inwestycje okazały się nietrafione. Tadeusz Maringe musiał sprzedać część dóbr rodzinnych i zaczął pracować w różnych majątkach ziemskich, a później prowadził firmę nasienną w Warszawie. W czasie II wojny światowej, wraz z całą najbliższą rodziną, zaangażował się w ruch oporu. Po zakończeniu wojny wraz z kilkoma wspólnikami otworzył Dom Rolniczo-Handlowy Wspólna Praca. Przedsiębiorstwo to współpracowało z prowadzoną przez jego brata, Witolda Maringe firmą Państwowe Nieruchomości Ziemskie. W 1949 r. komuniści aresztowali kierownictwo Państwowych Nieruchomości Ziemskich. Tadeusz Maringe, na skutek działań reżimu komunistycznego, musiał zlikwidować Dom Rolniczo-Handlowy Wspólna Praca. Po pokazowym procesie brata, którego skazano na dożywocie, podupadł na zdrowiu, a w 1952 r. zmarł.

Bibliografia

Pobierz bibliografię
Archiwa:

Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej w Warszawie, BU 0259/518, BU 1063/294.

Centralne Archiwum Wojskowe – Wojskowe Biuro Historyczne w Warszawie, Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych.

Centralne Archiwum Wojskowe – Wojskowe Biuro Historyczne w Warszawie, Tadeusz Maringe, sygn. I.482.42-3330, VM.
Centralne Archiwum Wojskowe – Wojskowe Biuro Historyczne w Warszawie, Witold Maringe, sygn. KW 75-1083.

Biblioteka Uniwersytecka w Toruniu – Kujawsko-Pomorska Biblioteka Cyfrowa, 3762/WSK, M: 1509/2410Pom.

Dokumenty opublikowane:

Raport Witolda, red. J. Brynkus, M. Siewiec-Cielebon, W.J. Wysocki, Ząbki-Londyn 2017.

University of London. The Historical Record (1836-1912), London 1912.

University of London. The Historical Record (1836-1926), London 1926.

Prasa:

„Głos Koniński” – 1921.

„Głos Lubelski” – 1924.

„Kurjer Polski” – 1933.

„Kurjer Warszawski” – 1894.

„Łódzki Dziennik Wojewódzki” – 1933.

Wspomnienia:

Hełczyński J. M. (1965), W szkole w 1905 r., „Stolica”, nr 5.

Jankowski S. „Agaton” (2019), Z fałszywym ausweisem w prawdziwej Warszawie. Wspomnienia cichociemnego, Warszawa.

Karśnicka-Kozłowska T. (2008), Dawniej niż wczoraj, Kraków.

Kwasieborska M. (1966), Inż. Witold Maringe 1895-1966. Wspomnienie z czasu wspólnej pracy, „Postępy Nauk Rolniczych”, nr 5.

Leski K. (1994), Życie niewłaściwie urozmaicone, Warszawa.

Rachalewski S. (1938), Szable na kilimie. Ze szwadronami 203 Pułku Ułanów w r. 1920, Łódź.

Opracowania:

Durka J. (2015), Aparat bezpieczeństwa wobec ziemian wielkopolskich do 1957 roku, „Zeszyty Kaliskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk” nr 15.

Durka J. (2017), Materiały aparatu bezpieczeństwa na temat ziemianina Witolda Karłowskiego (1896-1956) z Grodnej, „Polonia Maior Orientalis”, t. IV.

Durka J. (2018), Z działalności Stanisława Mańkowskiego (1876-1937) – właściciela majątku w Kazimierzu Biskupim, „Polonia Maior Orientalis”, t. V.

Durka J. (2020), Życiorys ziemianina Witolda Maringe w świetle akt procesowych przeciwko pracownikom państwowych nieruchomości ziemskich (1949-1951), „Polonia Maior Orientalis”, t. VII.

Gołdyn P. (2013), Przywracanie tożsamości. Przypadek Kazimierza Rakowskiego – nauczyciela, posła i społecznika, [w:] Wzory i wzorce osobowe w biografistyce pedagogicznej, red. R. Skrzyniarz, M. Gajderowicz, T. Wach, Lublin.

Grzelczak P. (2019), „Dzień historyczny”. Józef Piłsudski w Koninie (10 lipca 1921 r.), „Polonia Maior Orientalis”, t. VI.

Grzelczak P. (2021), „Dzień historyczny”. Wizyta marszałka Józefa Piłsudskiego w Koninie, Poznań–Warszawa.

Jaeger M. (2017), Ziemianie w świetle dokumentów UB i SB w latach 1945-1971, „Niepodległość i Pamięć”, nr 24/4.

Tadeusz Maringe (1888-1952) – ziemianin ze Smoliny, kawaler orderu Virtuti Militari.

Jałoszyński R. (2019), Walka i praca. Szkice biograficzne i przyczynki do lokalnej historii, Kłodawa-Konin.

Jokiel Z. (2000), Maringe Tadeusz [w:] Ziemianie polscy w XX wieku. Słownik biograficzny, cz. 5, red. J. Leskiewiczowa, Warszawa.

Kaszyński M. (2018), Brudzew – dobra ziemskie, miasto, gmina, Turek.

Kowalska-Glikman S. (1987), Drobnomieszczaństwo w dziewiętnastowiecznej Warszawie, Warszawa.

Łuczak A. (2011), Utracone decorum. Grabież dóbr kultury z majątków ziemiaństwa polskiego w Wielkopolsce w czasie okupacji niemieckiej w latach 1939-1945, Warszawa-Poznań.

Malinowski K. (1986), Tajna Armia Polska. Znak. Konfederacja Zbrojna, Warszawa.

Maringe Müler J. (1996), Maringe Leonard Witold Stanisław [w:] Ziemianie polscy w XX wieku. Słownik biograficzny, cz. 3, red. J. Leskiewiczowa, Warszawa.

Mich W. (2007), Związek Ziemian w Warszawie (1916-1926). Organizacja i wpływy, Lublin.

Miroszewski K., Durka J., Nita M., Związek J. (2010), Po obu stronach Warty. Zarys dziejów Myszkowa, Myszków.

Osiński T. (2012), „Klika obszarnicza”. Ziemianie w polityce personalnej Państwowych Nieruchomości Ziemskich (1946–1949), „Pamięć i Sprawiedliwość”, nr 2.

Polak B. (1993), Maringe Tadeusz, [w:] Kawalerowie Virtuti Militari 1792-1945. Słownik biograficzny, t. 2: (1914-1921), cz. 2, red. B. Polak, Koszalin.

Rostworowski S. (1930), 27 pułk ułanów. Zarys historii wojennej pułków polskich 1918-1920, Warszawa.

Saryusz-Zaleski W. (1930), Dzieje przemysłu w b. Galicji 1804-1829: ze szczególnym uwzględnieniem historii rozwoju S.A. L. Zieleniewski i Fitzner-Gamper: wydawnictwo z okazji 125 jubileuszu, Kraków.

Smoliński A. (2006), Szefostwa i szefowie pułków kawalerii Wojska Polskiego z lat 1919-1939, „Grajewskie Zeszyty Historyczne – Zapis”. Materiały i Studia do Dziejów 9 Pułku Strzelców Konnych, (Grajewo) październik – grudzień, zeszyt 4.

Smoliński A. (2008), Szefostwa w Wojsku Polskim w latach 1919-1939 oraz ich związek z polską i europejską tradycją wojskową, „Pro Memoria”, nr 1.

Steinhagen M. E. (2005), Steinhagenowie. Historia ze smakiem, Warszawa.

Stolzman M. (1975), Maringe Leonard Witold Stanisław (1890-1966) [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. 20, red. E. Rostworowski, Wrocław.

Szlaszyński J. (2015), 1 Pułk Ułanów Krechowieckich im. płk. Bolesława Mościckiego, Suwałki.

Tuliński A. (2020), 6 Armia Wojska Polskiego w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r., t. 2, Warszawa.

Tutak W. (2014), 27. Pułk Ułanów im. Stefana Batorego i jego symbole, „Zeszyty Kaliskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk”, Nr 14

Internet:

Maringe J., Rodzina, https://www.maringe.eu/wikipedia-rodzina [dostęp: 5 V 2021].

Muzeum Ziemiaństwa w Dobrzycy, Historia mówiona – Wyganowski Stefan, Jan Wyganowski – wojna polsko-polszewicka 1920 r, http://ziemianskie-historie.dobrzyca-muzeum.pl/historia.php?idn=267&ido=343  [dostęp: 5 V 2021].

Muzeum Ziemiaństwa w Dobrzycy, Historia mówiona – Wyganowski Stefan, Antonilla Maringe z Wyganowskich podczas wojny, http://ziemianskie-historie.dobrzyca-muzeum.pl/historia.php?idn=262&ido=343  [dostęp: 5 V 2021].

Nekrologi Warszawskie. Baza nekrologów. Alfabetyczny spis zmarłych – nazwiska z zakresu Marcze-Markianowicz, http://www.nekrologi-baza.pl/zlista/247  [dostęp: 5 V 2021].

Ogrody Wspomnień, Antonilla Maringe (Wyganowska h. Łodzia), https://www.ogrodywspomnien.pl/index/showd/96042  [dostęp: 19 IV 2021].

Osiński T., Inż. Witold Maringe – „obszarnik, sabotażysta i szpieg”, https://przystanekhistoria.pl/pa2/tematy/represje/64239,Inz-Witold-Maringe-obszarnik-sabotazysta-i-szpieg.html  [dostęp: 5 V 2020].

Pasternak R., Historia Zespołu Szkół nr 22 im. Emiliana Konopczyńskiego, https://konopczynski.edupage.org/text2/?  [dostęp: 18 IV 2021].

Pasternak R., Szkoła Emiliana Konopczyńskiego była pierwszą męską szkołą Warszawy, w której 20 lutego 1905 r. rozpoczęto naukę w języku polskim, http://mickiewicz.edu.pl/stowarzyszenie/aktualnosci/1905_w_naszej_szkole.pdf  [dostęp: 18 IV 2021].

Popowski S., Stanisław Szweycer, Muzeum Ziemiaństwa w Dobrzycy Zespół Pałacowo-Parkowy, http://ziemianskie-historie.dobrzyca-muzeum.pl/biogramy.php?ido=341 [dostęp: 18 IV 2021].

Saga Boretti z ziemi włoskiej do Polski. Biogram Antonelli Wyganowskiej, http://www.boretti-saga.pl/rodziny/wyganowscy/antonilla_wyganowska.html  [dostęp: 18 IV 2021].

Saga Boretti z ziemi włoskiej do Polski. Biogram Hanny Maringe http://www.boretti-saga.pl/rodziny/maringe/hanna_maringe.html  [dostęp: 19 IV 2021].

Saga Boretti z ziemi włoskiej do Polski. Biogram Leonarda L. Franciszka Maringe (1857-1933), http://www.boretti-saga.pl/rodziny/maringe/leonard_ludwik_franciszek_maringe.html  [dostęp: 18 IV 2021].

Saga Boretti z ziemi włoskiej do Polski. Biogram Stanisława Maringe, http://www.boretti-saga.pl/rodziny/maringe/stanislaw_maringe.html  [dostęp: 19 IV 2021].

Saga Boretti z ziemi włoskiej do Polski. Biogram Stefana Maringe (?-1908), http://boretti-saga.pl/rodziny/maringe/stefan_maringe.html  [dostęp: 18 IV 2021].

Saga Boretti z ziemi włoskiej do Polski. Biogram Tadeusza Henryka Józefa Maringe (1888-1952), http://www.boretti-saga.pl/rodziny/maringe/tadeusz_henryk_jozef_maringe.html  [dostęp: 18 IV 2021].

Saga Boretti z ziemi włoskiej do Polski. Biogram Wiktora Felixa Maringe (1827-1912), http://www.boretti-saga.pl/rodziny/maringe/wiktor_felix_maringe.html  [dostęp: 18 IV 2021].

Informacje

Informacje: Polonia Maior Orientalis, 2021, VIII, s. 331 - 342

Typ artykułu: Oryginalny artykuł naukowy

Tytuły:

Polski:

Tadeusz Maringe (1888-1952) - ziemianin ze Smoliny, kawaler orderu Virtuti Militari

Angielski:

Tadeusz Maringe - Landowner from Smolina, Knight of the Order of Virtuti Militari

Autorzy

https://orcid.org/0000-0003-2535-7842

Jarosław Durka
Uniwersytet Kaliski im. Prezydenta Stanisława Wojciechowskiego
, Polska
https://orcid.org/0000-0003-2535-7842 Orcid
Wszystkie publikacje autora →

Uniwersytet Kaliski im. Prezydenta Stanisława Wojciechowskiego
Polska

Publikacja: 2021

Status artykułu: Otwarte __T_UNLOCK

Licencja: Żadna

Udział procentowy autorów:

Jarosław Durka (Autor) - 100%

Korekty artykułu:

-

Języki publikacji:

Polski