Paradygmaty dydaktyki i ich implikacje dla pedagogiki specjalnej - odsłona pierwsza
cytuj
pobierz pliki
RIS BIB ENDNOTEWybierz format
RIS BIB ENDNOTEParadygmaty dydaktyki i ich implikacje dla pedagogiki specjalnej - odsłona pierwsza
Data publikacji: 29.03.2019
Niepełnosprawność, 2019, Nr 33 (2019), s. 11 - 25
https://doi.org/10.4467/25439561.NP.19.001.10476Autorzy
Paradygmaty dydaktyki i ich implikacje dla pedagogiki specjalnej - odsłona pierwsza
W artykule poruszono problematykę paradygmatów współczesnej dydaktyki oraz ich implikacji dla pedagogiki specjalnej. Analiza dotyczy nurtu dydaktyki obiektywistycznej. Autor na podstawie podręczników z zakresu dydaktyki specjalnej wskazuje na niedostateczny rozwój tego obszaru. Kluczową dla tekstu jest teza, że dydaktyka normatywna i instruktarzowa w nauczaniu dzieci z niepełnosprawnością zwiększa ryzyko zjawisk niepożądanych. Jednym z tych zjawisk jest negatywnie rozumiana normalizacja.
Paradigms of didactics and their implications for special education – the first approach
The article is devoted to the paradigms of current didactics and their implications for special education. The presented analysis is focused on the objectivist didactics trends. In reference to special didactics handbooks the author points out the unsatisfactory stage of development of this field. The thesis statement of the paper is that normative and instructional didactics in teaching children with disabilities strengthens the risk of undesirable phenomena. One of them is negatively understood normalisation
Al-Khamisy D. (2010), Kierunki specjalnego oddziaływania pedagogicznego [w:] Dydaktyka specjalna, J. Głodkowska (red.), Wydawnictwo APS, Warszawa.
Dyduch E. (2014), Uwarunkowania procesu kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi [w:] Dydaktyka specjalna, wybrane zagadnienia, J. Wyczesany (red.), Wydawnictwo Harmonia, Gdańsk.
Foucault M. (1993), Nadzorować i karać, narodziny więzienia, Wydawnictwo Fundacji Aletheia, Warszawa.
Gasik W. (2010), Dydaktyka specjalna – z przeszłości w przyszłość [w:] Dydaktyka specjalna, J. Głodkowska (red.), Wydawnictwo APS , Warszawa.
Głodkowska J. (2017), Dydaktyka specjalna, od wzorca do interpretacji, PWN, Warszawa.
Głodkowska J. (red.) (2010), Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, podręcznik akademicki, Wydawnictwo APS, Warszawa.
Głodkowska J. (red) (2017), Dydaktyka specjalna, od systematyki do projektowania dydaktyk specjalistycznych, PWN, Warszawa.
Greenspan S.J., Wieder S. (2014), Dotrzeć do dziecka z autyzmem, Jak pomóc dzieciom nawiązać relacje, komunikować się i myśleć. Metoda Floortime, Wydawnictwo UJ, Kraków.
Hilldebrand C. (2007), Pedagogika zaburzeń zachowania, GWP, Gdańsk.
Klus-Stańska D. (2009), Paradygmaty współczesnej dydaktyki – poszukiwanie kwiatu paproci czy szansa na tożsamość teoretyczno-metodologiczn¹ [w:] Paradygmaty współczesnej dydaktyki, L. Hurło, D. Klus-Stańska, M. Łojko (red.), Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.
Klus-Stańska D. (2018), Paradygmaty dydaktyki , myśleć teorią o praktyce, PWN, Warszawa.
Krause A. (2010), Współczesne paradygmaty pedagogiki specjalnej, Oficyna Wydawnicza „Impuls” Kraków.
Krause A. (2014), Pedagogika w zmianie paradygmatycznej – problem hermeneutycznej niewspółmierności, „Studia Edukacyjne” nr 33.
Krause A. (2017), Budowanie wiedzy w pedagogice specjalnej, „Niepełnosprawność” nr 27.
Krause A. (2017), Kształcenie nauczycieli – analiza na podstawie eksperckich doświadczeń z ocen programowych i instytucjonalnych Polskiej Komisji Akredytacyjnej, „Rocznik Pedagogiczny”, t. 40.
Kwieciński Z. (2000), Mimikra czy sternik? Dramat pedagogiki w sytuacji przesilenia formacyjnego [w:] Z. Kwieciński, Tropy, ślady, próby. Studia i szkice z pedagogiki pogranicza, Wydawnictwo „Edytor”, Poznań–Olsztyn.
Malewski M. (2010), Od nauczania do uczenia się. O paradygmatycznej zmianie w pedagogice, Wydawnictwo DSW, Wrocław.
Marek-Ruka M. (2010), Metoda ośrodków pracy – Źródła, założenia, realizacja [w:] Dydaktyka specjalna, J. Głodkowska (red.), Wydawnictwo APS , Warszawa.
Pańczyk J. (1999), Zasady nauczania specjalnego (dydaktyki specjalnej), „Rocznik Pedagogiki Specjalnej”, nr 10.
Śliwerski B. (2009), Współczesna myśl pedagogiczna. Znaczenia, klasyfikacje, badania, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.
Śliwerski B. (red.) (2009), Pedagogika, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.
Sowa J. (1998), Pedagogika specjalna w zarysie, Wydawnictwo Fosze, Rzeszów.
Rzeźnicka-Krupa J, Ciało, tożsamość, performatywność, społeczne ontologie niepełnosprawności, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2019.
Wałachowska W. (2010), Dydaktyka specjalna – dział pedagogiki specjalnej i dydaktyki ogólnej [w:] Dydaktyka specjalna, J. Głodkowska (red.), Wydawnictwo APS , Warszawa.
Wyczesany J. (red.) (2014), Dydaktyka specjalna. Wybrane zagadnienia, Wydawnictwo Harmonia, Gdańsk.
Informacje: Niepełnosprawność, 2019, Nr 33 (2019), s. 11 - 25
Typ artykułu: Oryginalny artykuł naukowy
Tytuły:
Paradygmaty dydaktyki i ich implikacje dla pedagogiki specjalnej - odsłona pierwsza
Paradigms of didactics and their implications for special education – the first approach
Uniwersytet Gdański
ul. Bażyńskiego 1a 80-952 Gdańsk, Polska
Publikacja: 29.03.2019
Status artykułu: Otwarte
Licencja: Żadna
Udział procentowy autorów:
Korekty artykułu:
-Języki publikacji:
PolskiLiczba wyświetleń: 3559
Liczba pobrań: 3151