Czerń we wzornictwie XVIII-wiecznych jedwabnych tkanin odzieżowych. Walor estetyczny i kwestie trwałości czarnych przędz
cytuj
pobierz pliki
RIS BIB ENDNOTEWybierz format
RIS BIB ENDNOTEData publikacji: 2024
Modus. Prace z historii sztuki, 2023, Tom 23, s. 39 - 58
https://doi.org/10.4467/25453882MOD.23.002.19827Autorzy
Czerń we wzornictwie XVIII-wiecznych jedwabnych tkanin odzieżowych. Walor estetyczny i kwestie trwałości czarnych przędz
Artykuł dotyczy stosowania czerni w wielobarwnych deseniach jedwabnych tkanin odzieżowych z XVIII wieku oraz stanu zachowania czarnych partii wzorów. Odpowiednie rozplanowanie czerni na wielobarwnych kompozycjach pozwalało uzyskiwać przestrzenność oraz głębię wzorów. Czernią budowano kontrasty i ostre kontury nadające odpowiedni wyraz całemu deseniowi. Niestety na wielu zachowanych do naszych czasów przykładach jedwabnych tkanin, na których fragmenty wzorów wytkano z użyciem czarnych przędz, widoczne jest większe ich zużycie niż pozostałych partii wzorów wytkanych przędzami w innych kolorach. Proces destrukcji czarnych przędz wpływa istotnie na zatarcie walorów estetycznych wielobarwnych deseni. Tym samym ochrona jedwabnych tkanin przed czynnikami zewnętrznymi, mogącymi mieć wpływ na dalsze pogarszanie stanu zachowania czarnych przędz, jest bardzo istotna. Analiza czarnych przędz jedwabnych została dokonana na podstawie tkanin z kolekcji Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Narodowego w Warszawie oraz zbiorów autora artykułu.
Bender A., Czarna moda w Hiszpanii, [w:] Sztuka doby El Greca, red. A. Witko, Kraków 2018.
Broecke L., Cennino Cennini’s Il Libro dell’Arte: A New English Translation and Commentary with Italian Transcription, Archetype 2015.
Browne C., Silk Designs of the Eighteenth Century from the Victoria and Albert Museum, London 1996.
Cranshaw W., Garden Insects of North America, Princeton 2004.
Faryś P.K., Jedwabne tkaniny odzieżowe 1700–1800. Francja, Anglia, Włochy. Produkcja, wzornictwo, handel, Poznań 2021.
Faryś P.K., Konfekcja damska 1800–1914. Produkcja, wzornictwo, handel, Warszawa 2019.
Faryś P.K., Styl chinoiserie na przykładzie osiemnastowiecznych jedwabnych tkanin odzieżowych manufaktur europejskich, „Res Historica”, 54, 2022, s. 197–218.
Hofenk de Graaff J., The Colourful Past: Origins, Chemistry and Identification of Natural Dyestuffs, Riggisberg 2004.
Jeziorny A., Lipp-Symonowicz B., Nauka o włóknie – laboratorium, Łódź 1980.
Kowecka E., Farbiarstwo tekstylne na ziemiach polskich (1750–1870), Warszawa 1963.
Pietsch J., Die Kostümsammlung Hüpsch im Hessischen Landesmuseum Darmstadt Bestandskatalog der Männer- und Frauenkleidung Studien zu Material, Technik und Geschichte der Bekleidung im 17. Jahrhundert, München 2008.
Taszycka M., Pochodzenie tkanin typu bizarre w świetle analizy niektórych motywów dekoracyjnych, „Rozprawy i Sprawozdania Muzeum Narodowego w Krakowie”, 9, 1968, s. 149–161.
Taszycka M., Włoskie jedwabne tkaniny odzieżowe w Polsce w pierwszej połowie XVII wieku, Kraków 1971.
Taylor L., Mourning Dress: A Costume and Social History, London 1993.
Zasławska D.N., Chinoiserie w Wilanowie. Studium z dziejów nowożytnej recepcji mody chińskiej w Polsce, Warszawa 2008.
Informacje: Modus. Prace z historii sztuki, 2023, Tom 23, s. 39 - 58
Typ artykułu: Oryginalny artykuł naukowy
Tytuły:
Badacz niezależny, Polska
Publikacja: 2024
Status artykułu: Otwarte
Licencja: CC BY
Finansowanie artykułu:
Udział procentowy autorów:
Korekty artykułu:
-Języki publikacji:
PolskiLiczba wyświetleń: 64
Liczba pobrań: 34