Idee konfucjańskiego patriarchatu zajmowały chińskie umysły od tysięcy lat. W epoce Qing podległość kobiet pogłębiła się przez rozpowszechnione praktyki krępowania stóp, prostytucję, konkubinat, dzieciobójstwo dziewczynek oraz wywieraną na wdowy presję społeczną, by pozostawały wierne zmarłym mężom. Jednocześnie kobiety okresu Qing nie tylko wypełniały zasady konfucjańskie, ale także, poprzez codzienne praktyki, przekształcały konfucjańskie nauczanie tak, aby wzmocnić swoją pozycję w domowych wnętrzach, tworząc osobiste znaczące światy. W tym czasie rodził się także chiński feminizm zapoczątkowany przez działania ruchu reformistycznego i szkoły przykościelne. Kwestie roli i miejsca chińskich kobiet oraz ich zmagania życiowe były szeroko badane z perspektywy różnych dyscyplin, jednak niewiele badań zajmuje się zagadnieniem chińskich kobiet w literaturze. Poprzez analizę wierszy zebranych przez Guido Amadeo Vitale w Chinese Folklore: Pekinese Rhymes [Chiński folklor: Pekińskie wersy], które w licznych scenach przedstawiają życie, zachowania oraz przykłady traktowania kobiet w późnym okresie Qing, w artykule ukazano, że pomimo ciągłej dominacji zasad Trzech Posłuszeństw i Czterech Cnót w życiu kobiet można zaobserwować zmiany będące pierwszymi krokami do postępu.