Brunon Hołyst

Celem artykułu jest ocena efektywności zastosowania filtrów Gabora w identyfikacji oraz klasyfikacji obrazów przedstawiających pismo odręczne, w szczególności w kontekście rozpoznawania liter, cyfr lub całych słów. W artykule przedstawiono optoelektroniczną metodę identyfikacji cech charakterystycznych obrazów pisma odręcznego bazującą na transformacie falkowej Gabora. Metoda ta nie była nigdzie dotychczas publikowana a otwiera nowe perspektywy badania pisma ręcznego. Problem badawczy sformułowano: Czy zastosowanie filtrów Gabora pozwala na efektywną ekstrakcję cech z obrazów pisma odręcznego, umożliwiającą dokładną identyfikację i klasyfikację znaków w porównaniu do innych metod ekstrakcji cech? Odpowiednio do postawionego problemu badawczego sformułowano hipotezę badawczą, która zakłada, iż filtry Gabora, dzięki swojej zdolności do wykrywania wzorców lokalnych w obrazach (takich jak krawędzie, tekstury i struktury kierunkowe), są skuteczną metodą ekstrakcji cech w zadaniach związanych z identyfikacją obrazów pisma odręcznego, przewyższającą inne powszechnie stosowane metody pod względem dokładności klasyfikacji. Autorzy w artykule zaproponowali prosty algorytm rozpoznawania obrazów w przestrzeni dyfrakcyjnej dla celów kryminalistyki. Pozostaje pytanie, czy metoda ta może znaleźć zastosowanie w praktyce? W celu uzyskania odpowiedzi na problem badawczy i weryfikacji hipotezy badawczej zastosowane metody badawcze takie jak analiza literatury zarówno krajowej jak zagranicznej, analiza porównawcza, jak również modelowanie matematyczne.

Aktywność obywatelska, czyli dobrowolne działanie na rzecz interesu społecznego traktowane jest jako podstawa istnienia społeczeństwa obywatelskiego. Aktywność obywatelska wyraża się m.in. w dawaniu czasu, pracy, energii, wiedzy czy pieniędzy, a więc udzielaniu własnych zasobów na rzecz innych – dla cudzego, ale i własnego dobra. Omawiany rodzaj aktywności charakteryzują dwie właściwości. Po pierwsze jest to aktywność celowa, a jej podstawą jest fakt, że człowiek jest istotą dynamiczną, działającą. Konkretne działania są kierowane ku czemuś, a więc nie są bezpośrednią reakcją wynikającą z pojawienia się określonych czynników zewnętrznych, ale są wynikiem poznawczej analizy sytuacji. Omawiany rodzaj aktywności dotyczy działań podejmowanych przez jednostkę samodzielnie lub razem z innymi, z intencją nastawioną na dobro członków własnej społeczności. Każde, nawet indywidualnie realizowane działanie na rzecz innych zawiera kontekst społeczny. Wówczas „społeczny” nie oznacza „grupowy”, lecz „podejmowany na rzecz społeczności”. Artykuł szczegółowo analizuje nie tylko istotę aktywności obywatelskiej, edukację obywatelską, „organizacje obywatelskie”, ale także płacenie podatków.

Celem artykułu jest analiza działań antywiktymizacyjnych w odniesieniu do ekonomii społecznej. W celu przeprowadzenia badań, sformułowano problem badawczy: Jak ważny jest obszar zagadnień dotyczących wiktymizacji uwarunkowanej czynnikami społeczno-ekonomicznymi, który dotyczy kwestii wykluczenia społecznego na tle ubóstwa. Odpowiednio do postawionego problemu badawczego sformułowano hipotezę badawczą, która zakłada, iż ubóstwo stanowi jeden z najbardziej znaczących składników, warunkujących patologię życia społecznego w sensie egzystencjalnym, instytucjonalnymi politycznym. Negatywne czynniki bardzo często występują łącznie (np. alkoholizm i upośledzenie, niskie uposażenie i choroba, wielodzietność i bezrobocie), są wzmacniane przez mechanizmy generujące ubóstwo w makro strukturze społecznej, co w całokształcie stwarza ryzyko popadania w tak zwane ubóstwo długotrwałe, w którym podstawową orientacją życiową jest kategoria przetrwania. Weryfikacja powyższej hipotezy oraz uzyskanie odpowiedzi na powyższe pytania wymagało zastosowania metod badawczych w tym dokonania krytycznej analizy aktów prawnych, dokumentów i wybranych pozycji literatury przedmiotu. Autor zwraca uwagę, iż badania krajów rozwijających się, powinny przyczynić się do poprawy sytuacji ludzi tam mieszkających, czyli służyć rozwiązywaniu konkretnych problemów. Wskazuje się, że nie ma specyficznych, geograficznych problemów rozwoju. To ludzie, grupy społeczne, które ją zamieszkują i zagospodarowują określone środowisko naturalne, wchodząc z nim w różnego typu interakcje, napotykają stale różne problemy związane z jego wykorzystaniem, dostosowaniem się do panujących warunków. Podsumowując autor stwierdza, iż ważny obszar zagadnień, dotyczących wiktymizacji uwarunkowanej czynnikami społeczno-ekonomicznymi, dotyczy kwestii wykluczenia społecznego na tle ubóstwa.