Agnieszka Dobrzyńska-Jarosz

Obiekty dyplomatyczne to budynki z wyjątkową strukturą i o dużym znaczeniu międzynarodowym. Jednym z czynników istotnych przy ich projektowaniu jest bezpieczeństwo, a co za tym idzie – zastosowanie możliwych sposobów zabezpieczeń (aktywnych i pasywnych), by zapobiec potencjalnym zagrożeniom. Celem artykułu jest przedstawienie stosowanych środków bezpieczeństwa w zakresie architektury obiektów dyplomatycznych na przykładzie budynków ambasad w Europie. Pod tym kątem zanalizowano 22 ambasady znajdujące się w Warszawie, Berlinie i Rzymie. W artykule  scharakteryzowano elementy zastosowane przy ich projektowaniu, realizacji i modernizacji na przełomie XX i XXI w.

ABSTRACT

Diplomatic facilities are buildings with a unique structure and of great international importance. One of the important factors in their design is security and therefore the use of possible security measures (active and passive) to prevent potential threats. The aim of this article is to present the security measures used for the architecture of diplomatic facilities using the example of embassy buildings in Europe. Twenty-two embassies located in Warsaw, Berlin and Rome were analysed from this perspective. The article characterises the elements used in their design, implementation and modernisation at the turn of the 20th and 21st centuries.

Diplomatic facilities are buildings with a unique structure and of great international importance. One of the important factors in their design is security and therefore the use of possible security measures (active and passive) to prevent potential threats. The aim of this article is to present the security measures used for the architecture of diplomatic facilities using the example of embassy buildings in Europe. Twenty-two embassies located in Warsaw, Berlin and Rome were analysed from this perspective. The article characterises the elements used in their design, implementation and modernisation at the turn of the 20th and 21st centuries.