Bibliografia

Awdiejew A., Habrajska G. (2006). Wprowadzenie do gramatyki komunikacyjnej. Tom 2. Łask.

Barthes R. [Барт P.] (1989). Избранные работы. Семиотика, поэтика. Москва.

Barthes R. (1968). Suivi de Eléments de sémiologie. Paris.

Berger P., Luckmann T. (1966). The Social Construction of Reality. A Treatise in the Sociology of Knowledge. London.

Brinker K. (1985). Linguistische Textanalyse. Eine Einführung in Grundbegriffe und Methoden. Berlin.

Buttler D., Kurkowska H., Satkiewicz H. (1987). Kultura języka polskiego. Zagadnienia poprawności leksykalnej (słownictwo rodzime). Warszawa.

Chyliński M. (2011). Dziennikarstwo i public relations: równowaga sił w ekonomice, zainteresowania publiczności. Zeszyty Prasoznawcze, nr 3–4, s. 28–47.

Culbertson H.M., Stempel G.H. (1985). “Media Malaise”: Explaining Personal Optimism and Societal Pessimism About Health Care. Journal of Communication, nr 35/2, s. 180–190.

Duszak A. (2005): O potrzebie komunikacji udanej. W: A. Duszak, N. Pawlak (red.). Anatomia szczęścia. Emocje pozytywne w językach i kulturach świata (s. 43–51). Warszawa.

Enfield J. (2004). Całuj i mów. Prawdziwa historia pocałunku. Warszawa.

Fill A. (1993). Ökolinguistik. Eine Einführung. Tübingen.

Fleischer M. (1991). Die Semiotik des Spruches. Kulturelle Dimensionen moderner Sprüche (an deutschem und polnischem Material). Bochum.

Goban-Klas T. (2005). Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu. Warszawa.

Goban-Klas T. (2007). Poskramianie dziennikarzy. Instrumentarium demokracji dyktatorskiej. W: M. Szpunar (red.). Media a polityka (s. 139–151). Rzeszów.

Iwanowa N. [Иванова Н.] (2001/2014). Пересекающиеся параллели. Борис Пастернак и Анна Ахматова. Знамя. IX. URL: [magazines.russ.ru/znamia/2001/9/ivan.html; 19.11.2014].

Jabłoński W. (2007): Kreowanie informacji. Media relations. Warszawa.

Jakobson A.A. [Якобсон А.А.] (2014). Из тетрадей [antho.net/library/yacobson/texts/from-copybook.html#s1; 19.11.2014].

Jaskólski A. (2013). Способы нейтрализации и преуменьшения негативной оценки денотата в языке власти в России. Przegląd Rusycystyczny, nr 3 (143), s. 145–153.

Kajtoch W. (1999). Odlotowe bez dwóch zdań. Kultura języka, stylu, perswazji w czasopismach dla młodzieży. Zeszyty Prasoznawcze, nr 3–4, s. 79–102.

Kajtoch W. (2000). Fan i idol w Bravo. O pewnych wzorcach zachowań. W: W. Strykowski, (red.). III Międzynarodowa Konferencja Media a Edukacja (s. 145–156). Poznań.

Kajtoch W. (2009). W świecie tabloidowych nagłówków. Zeszyty Prasoznawcze, nr 3–4, s. 25–41.

Kiesler C.A. (1971). The Psychology of Commitment. Experiments Linking Behavior to Belief. New York.

Kiklewicz A. (2005). Zur suggestiven Funktion des Textes. Acta Neophilologica, nr VII, s. 131–146.

Kiklewicz A. (2006a): Demokratyzacja języka a postmodernizm (czynnik antropologiczno-społeczny we współczesnych dyskursach postmodernistycznych). Południowosłowiańskie Zeszyty Naukowe. Język, literatura, kultura, nr III, s. 9–20.

Kiklewicz A. (2006b): Modny wyraz – przymiotnik wirtualny (w zestawieniu z przymiotnikiem niemieckim virtuell oraz rosyjskim virtual’nyj). Poradnik Językowy, nr 1, s. 12–28.

Kiklewicz A. (2007): Притяжение языка. Т. 1. Семантика. Лингвистика текста. Ком­муникативная лингвистика. Olsztyn.

Kiklewicz A. (2010). Modelowanie parametryczne przestrzeni komunikacyjnej (aspekty stylistyczne). W: M. Graszewicz, J. Jastrzębski (red.). Teorie komunikacji i mediów. T. 2 (s. 55–67). Wrocław.

Kiklewicz A. (2011). Pragmatyka bez semantyki. W: A. Kiklewicz (red.). Język poza granicami języka 2. Semantyka a pragmatyka: spór o pierwszeństwo. Tom 1: Aspekty lingwistyczno-semiotyczne (s. 25–70). Olsztyn.

Kiklewicz A. (2012a). Czwarte królestwo. Język a kontekst w dyskursach współczesności. Warszawa.

Kiklewicz A. (2012b). Infantylizm semantyczny we współczesnych dyskursach publicznych. Stil, nr XI, s. 95–111.

Kiklewicz A. (2013). Semantyka a pragmatyka w dyskursie: dialektyka wzajemnych relacji. W: M. Grech, A. Siemes (red.). Badanie i projektowanie komunikacji (s. 227–252). Wrocław.

Kiklewicz A. (2014a). Правда и языковая номинация. Przegląd Rusycystyczny, nr. 2, s. 7–31.

Kiklewicz A. (2014b). Синтаксические конструкции с лексическим повтором и их семантические функции. W: A. Sitarski (red.). Zeszyty Naukowe WSJO w Świeciu. III (s. 129–145). Świecie.

Kolbuszewska D. (2008): Media i dialog. Jak powstrzymać polską wojnę na słowa? W: J. Stranz (red.). Dialog w żywiole wyobraźni (s. 180–195). Poznań.

Korzeniowski K. (2010). Paranoja polityczna. Charakterystyka zjawiska i metody jego pomiaru. Przegląd Psychologiczny, nr 53/2, s. 145–162.

Lis T. (2004). Nie tylko fakty. Warszawa.

Łagoda J. (2004). Ilustrowane szczęście: ilustrowany kicz. Przegląd Humanistyczny, nr 3, s. 87–102.

Magdoń A. (1995). Duch zabawy w mediach. Zeszyty Prasoznawcze, nr 3–4, s. 7–16.

Markowski A. (2006). Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne. Warszawa.

Mcluhan M. (2004). Zrozumieć media. Przedłużenia człowieka. Warszawa.

Mrozowski M. (2001). Media masowe. Władza, rozrywka i biznes. Warszawa.

Newton K. (1999). Mass Media Effects: Mobilisation or Media Malaise. British Journal of Political Science, nr 29/4, s. 577–599.

Norman B.J. [Б. Ю. Норман] (1991). Лингвистика каждого дня. Минск.

Olszanowski M. (2008). Pamięć tunelowa obiektów emocjonalnych. Studia Psychologiczne, nr XLVI/4, s. 51–64.

Piekot T. (2006). Dyskurs polskich wiadomości prasowych. Kraków.

Pisarek W. (2002). Nowa retoryka dziennikarska. Kraków.

Pisarek W. (1993). O nowomowie inaczej. Język Polski, LXXII, s. 1–9.

Poczepcow G.G. [Г.Г. Почепцов] (2001): Теория коммуникации. Москва.

Prochwicz K., Żuchowicz J. (2009). Dostępność znaczeń w schizofrenii. Badania nad zjawiskiem wysycania znaczeń obrazów. Studia Psychologiczne, nr 47/2, s. 83–93.

Prochwicz K., Żuchowicz J. (2013). The role of non-semantic factors in semantic satiation effect in schizophrenia. European Journal of Psychiatry, nr 27/2, s. 81–88.

Robinson M.J. (1975). American political legitimacy in an era of electronic journalism. W: D. Cater, R. Ad­ler (eds.). Television as a Social Force: New Approaches to TV Criticism (s. 97–139). New York–London.

Ruesch J., Bateson G. (1968). Communication: The Social Matrix of Psychiatry. New York.

Schulz W. (2006): Komunikacja polityczna. Koncepcje teoretyczne i wyniki badań empirycznych na temat mediów masowych w polityce. Kraków.

Skalski T. (2002). Sprawcza funkcja języka. Z zagadnień naturalizacji umysłu i języka. Łódź.

Skrendo A., Jarzębowski Z., Madejski J. (2004). Czy istnieje paradygmat poststrukturalistyczny? Trójgłos w dyskusji. W: A. Kiklewicz (red.). Paradygmaty filozofii języka, literatury i teorii tekstu. Pogranicza metodologiczne (s. 289–302). Słupsk.

Tynianow J.N. [Тынянов Ю.Н.] (1977). Поэтика. История литературы. Кино. Москва.

Wandhoff H. (2005). Die Macht der Schrift. Münster.

Warchala J. (2007). Perswazja i prawda w tekście reklamowym. Prace Filologiczne, nr LIII, s. 683–689.

Watzlawick P. (1976). Wie wirklich ist die Wirklichkeit? Wahn, Täuschung, Verstehen. München–Zürich.

Winterhoff-Spurk P. (2007). Psychologia mediów. Kraków.