Niezwykły pomysł kompozycji tomu Juwenilia i Senilia Leszka Elektorowicza polega na tym, by nieznane wczesne wiersze wojenne zestawić z najnowszymi utworami znakomitego poety. Odbiorca może zapoznać się z początkami twórczości Elektorowicza, ale też uchwycić związki „juweniliów” z dojrzałą twórczością. Szczególne znaczenie ma tutaj niezmienność walki o humanistyczne wartości, zarówno podczas II wojny światowej, jak i w czasach ponowoczesnego kryzysu etycznego. W Juweniliach na plan pierwszy wybija się doświadczenie katastrofy wojennej, samotności, osaczenia. Od stanów melancholijnych poeta przechodzi do prób odbudowania świata po klęsce i chwilowego zawieszenia rozważań o traumie. Żarliwości wyznań w Juweniliach przeciwstawiana jest poezja doświadczenia. W części drugiej zatytułowanej Senilia autor artykułu wskazuje takie tematy poetyckie Elektorowicza, jak krytyka kultury naszego czasu, wspomnienia, wyznania liryczne w subtelnych erotykach, dociekania o historii, rozmyślania o sprawach ostatecznych. Leszek Elektorowicz etyczne zobowiązania sztuki słowa łączy z programem estetycznym, z restytucjami ‘mowy wysokiej’ i psalmicznej wzniosłości.

The unique composition idea of Juwenilia i Senilia, a tome by Leszek Elektorowicz, is to contrast the unknown early wartime poems with the most recent works by the outstanding poet. The reader may become acquainted with the beginnings of Elektorowicz’s work, but also grasp the link of the „juvenilia” with his mature output. Of special signifi cance is the permanence of the struggle for humane values, both during World War II and in the era of the post-modern ethical crisis. In the Juwenilia, the experience of the disaster of war, loneliness, the sense of being surrounded, stands out in the first place. From the melancholic states, the poet shifts to attempts to rebuild the world after a defeat and to suspend temporarily the contemplation on trauma. In Juwenilia, the ardour of confessions is contrasted with the poetry of experience. In the second part, titled Senilia, the author of the article presents such poetic topics of Elektorowicz as criticism of our time’s culture, memoirs, lyrical confessions in subtle love poems, considerations of history, ruminations on the ultimate matters. Leszek Elektorowicz connects ethical obligations of the art of word with an aesthetic programme, with restitution of ‘high speech’ and psalmic nobleness.