Camerarius J., Symbolorum et emblematorum centuriae tres, [Heidelberg] 1605.

Carus T.L., O naturze wszechrzeczy, tłum. E. Szymański, oprac. I. Krońska, K. Leśniak, Warszawa 1957.

Hezjod, Narodziny bogów (Theogonia), Prace i dni, Tarcza, tłum. i oprac. J. Łanowski, Warszawa 1999.

Ines A., Lyricorum centuria I, politicis, ethicis, poeticis axiomatibus ac problematibus instructa, Dantisci 1655.

Ines A., Poesis Mariana / Poezje maryjne, wyd. i tłum. M. Wójcik, Kraków 2007.

„Jaśniejsza tysiąc nad słońce…”. Pieśni i modlitwy maryjne z Kancjonału kórnickiego, oprac. R. Mazurkiewicz, Kraków 2000.

Morsztyn Z., Muza domowa, oprac. J. Dürr-Durski, t. 2, Warszawa 1954.

Owidiusz, Metamorfozy, tłum. A. Kamieńska, S. Stabryła, oprac. S. Stabryła, Wrocław 1995.

Rydel L., Poezje, Kraków 1901.

Sanctus Bernardus, Abbas Claraevallensis, Opera omnia, wyd. J. Mabillon, t. 2, Parisiis 1839.

Sarbievius M.C., Lyricorum libri quattuor, epodon liber unus alterque epigrammatum, Antwerpen 1634.

Sarbiewski M.K., Dii gentium / Bogowie pogan, tłum. i oprac. K. Stawecka, Wrocław 1972.

Sęp Szarzyński M., Poezje zebrane, oprac. R. Grześkowiak, A. Karpiński, przy współ­udziale K. Mrowcewicza, Warszawa 2001.

Zegar bijący, [w:] M. Barłowska, Okruchy. Studia o wierszach odnalezionych w rękopi­sach XVII wieku, Katowice 2022, s. 38–39.

Błoński J., Mikołaj Sęp Szarzyński a początki polskiego baroku, Kraków 1996.

Borysowska A., Pieśni Maryjne, [w:] eadem, Jezuicki „vates Marianus”. Konterfekt oso­bowy i literacki Alberta Inesa (1619–1658), Warszawa 2010, s. 78–94.

Buszewicz E., „Ad fontem Sonam” (Ep 2) Macieja Kazimierza Sarbiewskiego. Opowieść o źródłach, „pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi” 2015, nr 6, s. 39–55.

Buszewicz E., Między romantyzmem a barokiem. Władysław Syrokomla jako tłumacz poezji Sarbiewskiego – teoria i praktyka, „Ruch Literacki” 2019, t. 9, nr 3, s. 289–299.

Głombiowska Z., „Sonet I” Mikołaja Sępa Szarzyńskiego. Obrona dawnej interpretacji, „Pamiętnik Literacki” 1988, t. 69, nr 1, s. 401–408.

Jente R., Morgenstunde Hat Gold im Munde, „PMLA (Publications of the Modern Language Association of America)” 1927, t. 42, nr 4, s. 865–872.

Kobielus S., „Florarium christianum”. Symbolika roślin – chrześcijańska starożytność i średniowiecze, Kraków 2006.

Kopaliński W., Słownik symboli, Warszawa 1990.

Lurker M., Słownik obrazów i symboli biblijnych, tłum. K. Romaniuk, Poznań 1989.

Mazurkiewicz R., Z dawnej literatury maryjnej. Zarysy i zbliżenia, Kraków 2011.

Orzechowska S., Mak w polskich opowieściach folklorystycznych, „Literatura Ludowa” 2020, t. 64, nr 4–5, s. 19–32.

Pfeiffer B., „Zegar cudowny nieba”. Symbolika przestrzeni w utworach Zbigniewa Morsz­tyna, „Acta Universitatis Wratislaviensis. Prace Literackie” 2003, t. 42, s. 5–43.

Rzymska krytyka i teoria literatury. Wybór, oprac. S. Stabryła, t. 1, Wrocław – Warsza­wa 2005.

Stawecka K., W kręgu Sarbiewskiego. Liryka Alberta Inesa, „Roczniki Humanistyczne” 1994, t. 42, nr 2, s. 113–127.

Wójcik-Cifoletti M., Muza Alberta Inesa. Maryjny cykl ód w „Lyricorum centuria I” (1655), „Terminus” 2010, t. 12, z. 2, s. 177–197.