Artykuł ma na celu przedstawienie sportu jako czynnika niwelującego występowanie zagrożenia bezpieczeństwa społecznego. Od zawsze sport jest pojęciem wieloznacznym, o różnorakiej charakterystyce. Może również być przedstawiany w różnym kontekście jako zabawa, rozrywka, forma spędzania wolnego czasu albo w sposób profesjonalny, zawodowy wykonywany przez sportowców wyczynowych, u których uprawianie sportu jest źródłem stałego utrzymania, sposobem na życie, bowiem w tym aspekcie aktywność fizyczna powiązana jest z wykonywanym zawodem.
W niniejszym artykule zostanie przedstawiona problematyka wpływu sportu na ograniczanie agresji sportowców wyczynowych, poprzez pozytywne jej rozładowanie, będące działaniem antykryminogennym.
W ramach poruszanego zagadnienia w oparciu o ww. rozprawę doktorską, zostanie przedstawiona korelacja bezpieczeństwa społecznego a sportu, niwelującego agresję w celu eliminacji zjawisk kryminogennych.
Potrzeba bezpieczeństwa jest fundamentalnym, naturalnym pragnieniem każdego człowieka. Brak przekonania o bezpieczeństwie wyraża się poprzez uczucie zagrożenia oraz stwarza niepokój. Sport jest jednym z fundamentalnych instrumentów jednoczenia ludzi, uczenia obowiązkowości, przestrzegania zasad postępowania, wartości, jednocześnie wpływając pozytywnie na kształtowanie charakteru ludzkiego, zapewniając a może nawet strzegąc przed demoralizacją społeczną – wypełniając rolę redukcji zagrożenia braku poczucia bezpieczeństwa społecznego.
Na zakończenie artykułu wskazane zostały wnioski, dotyczące podjętej problematyki.
